Tryb udzielania kredytów antycypacyjnych na poczet amortyzacji roku następnego bez obowiązku uzyskania uprzedniej zgody Ministerstwa Finansów.

Monitor Polski

M.P.1951.A-11.169

Akt utracił moc

Wersja od: 16 lutego 1951 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 22 stycznia 1951 r.

w sprawie trybu udzielania kredytów antycypacyjnych na poczet amortyzacji roku następnego bez obowiązku uprzedniej zgody Ministerstwa Finansów.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 188) oraz w związku z § 74 instrukcji Nr 30 Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego o ogólnych zasadach planowania, wykonywania i finansowania remontów obiektów majątku trwałego jednostek gospodarki narodowej, zatwierdzonej zarządzeniem Nr 179 Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 21 lipca 1950 r. w sprawie ogólnych zasad planowania, wykonywania i finansowania remontów, zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się następujący tryb postępowania przy udzielaniu przedsiębiorstwom państwowym działającym na zasadzie rozrachunku gospodarczego kredytu antycypacyjnego na poczet amortyzacji roku następnego bez obowiązku uzyskania uprzedniej zgody Ministerstwa Finansów.

§ 2. Kierownictwo przedsiębiorstwa, któremu ma być udzielony kredyt antycypacyjny w omawianym trybie, sporządza protokół konieczności i pilności remontu, w którym:

a) stwierdza i motywuje konieczność i pilność remontu;

b) określa szkody gospodarcze, jakie mogą wyniknąć na skutek zwłoki w wykonaniu remontu;

c) stwierdza niemożność zaniechania realizacji innego planowanego na dany rok remontu bez szkody gospodarczej;

d) stwierdza, że posiadane na rachunku kapitalnych remontów środki zostały już w całej pełni zaangażowane na inne remonty, jak również że kredyt antycypacyjny na amortyzację roku bieżącego został w całości zaangażowany bądź już wykorzystany;

e) stwierdza, iż należności za omawiany remont muszą być uregulowane w terminie nie pozwalającym na zachowanie normalnego trybu, ustalonego dla udzielania kredytu antycypacyjnego na poczet amortyzacji roku następnego.

§  3.

1. Protokół, o którym mowa w § 2, przedsiębiorstwo przesyła do swej jednostki nadrzędnej, uprawnionej do zatwierdzania wprowadzonych zmian w planach rzeczowo-finansowych kapitalnych remontów.

2. Jednostka, wymieniona w ust. 1, stwierdza na otrzymanym protokole fakt, że:

a) wszelkie możliwości przeniesień środków na finansowanie remontów z innych podległych jej przedsiębiorstw zostały w danym roku wyczerpane;

b) przytoczone przez przedsiębiorstwo w protokole okoliczności uzasadniają zastosowanie uproszczonego trybu udzielenia kredytu antycypacyjnego na poczet amortyzacji roku następnego.

§ 4. Protokół ze stwierdzeniami omówionymi w § 3 właściwa jednostka nadrzędna przesyła do banku finansującego przedsiębiorstwo, dla którego stanowi on podstawę do udzielenia kredytu.

§ 5. Kredyt antycypacyjny, o którym mowa w niniejszym zarządzeniu, nie może przekroczyć 15% części planowanej na bieżący rok amortyzacji, przeznaczonej na kapitalne remonty.

§ 6. O udzieleniu przedsiębiorstwu kredytu antycypacyjnego na poczet amortyzacji roku następnego w trybie określonym niniejszym zarządzeniem właściwy oddział banku zawiadamia swoją centralę, która z kolei zawiadamia o tym Państwową Komisję Planowania Gospodarczego i Ministerstwo Finansów.

§ 7. Udzielanie przez właściwe jednostki nadrzędne przedsiębiorstw stwierdzeń na protokole faktów, o których mowa w § 3 ust. 2, mimo braku odpowiedniego dla nich uzasadnienia, uważane będzie za przekroczenie dyscypliny finansowej.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.