Tryb postępowania przy wykorzystywaniu kwot przeznaczonych na współzawodnictwo, nagrody indywidualne oraz wynagrodzenia za prace zlecone i udział w komisjach w przedsiębiorstwach nie objętych działaniem ustawy o funduszu zakładowym.

Monitor Polski

M.P.1951.A-67.883

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1956 r.

INSTRUKCJA

PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

z dnia 17 lipca 1951 r.

w sprawie trybu postępowania przy wykorzystywaniu kwot przeznaczonych na współzawodnictwo, nagrody indywidualne oraz wynagrodzenia za prace zlecone i udział w komisjach w przedsiębiorstwach nie objętych działaniem ustawy o funduszu zakładowym.

Na podstawie § 6 ust. 1 uchwały Nr 207 Prezydium Rządu z dnia 17 marca 1951 r. w sprawie finansowania wydatków na współzawodnictwo, nagrody indywidualne, wynagrodzenia za prace zlecone i udział w komisjach oraz popieranie ruchu racjonalizatorskiego (Monitor Polski Nr A-25, poz. 320) po zasięgnięciu opinii Centralnej Rady Związków Zawodowych ustala się następujący tryb postępowania przy wykorzystywaniu kwot przeznaczonych na współzawodnictwo, nagrody indywidualne i wynagrodzenia za prace zlecone oraz udział w pracach komisji:

§  1.

1. Kwotami, przeznaczonymi na współzawodnictwo w zakładzie pracy (§ 3 ust. 1 pkt 1 uchwały), dysponuje dyrektor przedsiębiorstwa (zakładu) po uzgodnieniu z radą zakładową w ramach limitu w wysokości 0,4% planowego funduszu płac.

2. Z kwot, o których mowa w ust. 1, na nagrody dla wyróżnionych we współzawodnictwie pracy może być wydatkowane:

1) 50% - jeżeli we współzawodnictwie brało udział nie więcej niż 30% pracowników z ogółu zatrudnionych;

2) 75% - jeżeli we współzawodnictwie brało udział od 30% do 60% pracowników;

3) 100% - jeżeli we współzawodnictwie brało udział ponad 60% pracowników.

3. Kwoty nie wykorzystane na nagrody mogą być wydatkowane na propagandę i organizację współzawodnictwa.

4. Wnioski o przyznanie nagród dla pracowników wyróżnionych we współzawodnictwie pracy przedstawia raz na kwartał rada zakładowa na podstawie comiesięcznego podsumowania wyników przez poszczególne ogniwa związkowe (grupy - rady oddziałowe).

5. Wysokość nagród powinna zamykać się w granicach 100-300 zł na wyróżnionego. W wyjątkowych przypadkach wysokość nagród dla szczególnie wyróżnionych we współzawodnictwie pracy może być wyższa niż 300 zł; suma tych wyższych nagród nie może jednak przekroczyć 20% kwot przeznaczonych na współzawodnictwo pracy w danym kwartale.

6. W wyróżnionym zespole nagrody przyznaje się w zasadzie dla poszczególnych jego członków z uwzględnieniem wkładu ich pracy w osiągnięte wyniki współzawodniczącego zespołu.

7. Wręczenie nagród w zakładzie powinno odbywać się zasadniczo raz na kwartał w sposób uroczysty, niezwłocznie po ustaleniu i ogłoszeniu osiągniętych wyników we współzawodnictwie pracy. Wraz z nagrodami pieniężnymi pracownikom powinny być wręczone podpisane przez dyrektora i radę zakładową dyplomy i listy pochwalne.

§  2.

1. Kwotami, przeznaczonymi na nagrody indywidualne (§ 3 ust. 1 pkt 2 uchwały), dysponuje dyrektor przedsiębiorstwa w ramach limitu 0,3% planowego funduszu płac.

2. Nagrody indywidualne mogą być przyznawane pracownikom za konkretne zadania i osiągnięcia, przekraczające ten zakres ich obowiązków służbowych, który w danych warunkach należy uznać za przeciętnie wymagalny od danego pracownika, lub gdy zadania te wykonane zostały w szczególnie trudnych warunkach.

3. Zgodnie z zasadą ustaloną w ust. 2 nagrody mogą być przyznawane pracownikom w szczególności za:

1) prace przyczyniające się do podniesienia wydajności pracy, jakości produkcji lub obniżenia kosztów własnych;

2) prace wpływające na usprawnienie działalności przedsiębiorstwa (zakładu);

3) prace przyczyniające się do przedterminowego wykonania planu;

4) osiągnięcia w zakresie poprawy warunków bezpieczeństwa pracy;

5) wprowadzenie i skrócenie okresów przyswojenia nowych metod produkcji;

6) osiągnięcia w zakresie racjonalnej organizacji systemu oszczędnościowego;

7) inne prace, które dyrektor uzna za godne nagrodzenia.

4. Wysokość i ilość nagród indywidualnych w ramach kwot przeznaczonych na ten cel ustala dyrektor przedsiębiorstwa. Wysokość jednorazowej nagrody nie może jednak przekroczyć 150% podstawowego miesięcznego wynagrodzenia pobieranego przez nagrodzonego pracownika. Kierownicy podległych komórek (jednostek) mogą przedstawić dyrektorowi odpowiednio uzasadnione wnioski o przyznanie nagród dla pracowników tych komórek. Wnioski o przyznanie nagród indywidualnych dla pracowników zakładu może również przedstawić dyrektorowi rada zakładowa.

§ 3. 1 ).

§ 4. Dyrektor przedsiębiorstwa wielozakładowego może w całości lub w części przekazać swoje uprawnienia w zakresie dysponowania kwotami, o których mowa w niniejszej instrukcji, poszczególnym kierownikom podległych mu zakładów działających na zasadach wewnętrznego rozrachunku gospodarczego.

§ 5. Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 20 lipca 1951 r.

¹ § 3 uchylony przez § 8 zarządzenia z dnia 18 lutego 1956 r. w sprawie zasad gospodarowania w roku 1956 bezosobowym funduszem płac w przedsiębiorstwach państwowych i spółdzielniach działających według zasad rozrachunku gospodarczego. (M.P.56.18.252) z dniem 1 stycznia 1956 r.