§ 2. - Tryb badania środków skażających oraz sposób ich zabezpieczenia.
Monitor Polski
M.P.1955.74.920
Akt utracił moc Wersja od: 23 sierpnia 1955 r.
§ 2.
1.
Próbki szczególnych środków skażających, tj. nie przeznaczonych do otrzymania denaturatu lub spirytusu do celów napędowych, pobiera komisja powołana w trybie § 2 ust. 2 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 19 marca 1955 r. (Monitor Polski Nr 29, poz. 280).2.
Komisja sporządza protokół z pobrania próbki, w którym należy podać: nazwę środka skażającego, ilość, z jakiej pobrano próbkę, wielkość próbki i sposób zabezpieczenia, oraz zabezpiecza urzędowo naczynia, z których pobrano próbki.3.
Wielkość próbek środka skażającego podana jest w załączniku nr 1 do niniejszego zarządzenia.4.
Wielkość próbek innych środków skażających niż podane w załączniku nr 1 ustala komisja w porozumieniu z laboratorium, powołanym do przeprowadzania badania tego środka.5.
Do badania szczególnych środków skażających uprawnione są laboratoria zakładów podanych w załączniku nr 2 do zarządzenia.6.
Po zbadaniu próbki środka skażającego laboratorium wydaje zaświadczenie o przydatności jego do skażania spirytusu.7.
Koszty badania ponosi przedsiębiorstwo pobierające spirytus skażony zbadanym środkiem.8.
Jeżeli skażanie spirytusu odbywa się w miejscu pobrania spirytusu, a ogólna ilość środka skażającego potrzebna do skażenia pobranej partii nie przekracza 1 balonu, tj. około 50 litrów, próbki środka skażającego może pobrać laboratorium zakładu przemysłu spirytusowego wydającego spirytus. W tym przypadku środek skażający, z którego pobrano próbkę, zabezpiecza laboratorium i po wydaniu orzeczenia o przydatności środka do skażenia przekazuje go do dalszej dyspozycji komisji sprawującej nadzór nad skażaniem.