§ 7. - Technicy weterynarii i sanitariusze weterynarii zatrudnieni w państwowych zakładach leczniczych dla zwierząt.
Monitor Polski
M.P.1953.A-81.968
Akt utracił moc Wersja od: 1 kwietnia 1953 r.
§ 7.
1.
W przypadku podejrzenia o zaraźliwą chorobę zwierzęcą, co do której istnieje obowiązek zgłoszenia, sanitariusz weterynarii powinien pouczyć posiadacza zwierzęcia o sposobie postępowania ze zwierzęciem do czasu przyjazdu lekarza weterynarii, zawiadomić swego przełożonego - lekarza weterynarii lub właściwy powiatowy zarząd weterynarii o przypadku zachorowania oraz wykonać czynności zlecone mu przez lekarza weterynarii.2.
W przypadku podejrzenia o różycę świń obowiązkiem sanitariusza weterynarii jest zastosować zabiegi w ramach przysługujących mu uprawnień oraz o wypadku zachorowania zawiadomić swego przełożonego lekarza weterynarii lub właściwy powiatowy zarząd weterynarii. W miarę możności sanitariusz weterynarii powinien uzgodnić sposób leczenia z lekarzem weterynarii - kierownikiem P. Z. L. Z.3.
Ponadto do zakresu obowiązków sanitariusza weterynarii należy czyszczenie, wyjaławianie i konserwacja instrumentarium, sterylizacja materiałów opatrunkowych, nadzorowanie utrzymania zwierząt przebywających w leczeniu oraz utrzymywanie czystości w pomieszczeniach zakładu w przypadku braku personelu specjalnie wyznaczonego do tych czynności, jak również wykonywanie innych czynności zleconych przez kierownika zakładu, do których wykonania sanitariusz jest uprawniony.