§ 6. - Technicy weterynarii i sanitariusze weterynarii zatrudnieni w państwowych zakładach leczniczych dla zwierząt.
Monitor Polski
M.P.1953.A-81.968
Akt utracił moc Wersja od: 1 kwietnia 1953 r.
§ 6.
1.
Sanitariusze weterynarii zatrudnieni w P. Z. L. Z. są uprawnieni do: 1)
udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach (zranieniach, złamaniach, wzdęciach, morzyskach itp.); 2)
udzielania pierwszej pomocy przy porodach; 3)
poskramiania i kładzenia zwierząt; 4)
przygotowania pola operacyjnego do zabiegów; 5)
udzielania pomocy lekarzowi lub technikowi weterynarii przy diagnozowaniu i zabiegach leczniczych; 6)
udzielania pomocy lekarzowi weterynarii przy sekcjach; 7)
pielęgnacji zwierząt będących w leczeniu stacjonarnym; 8)
mierzenia temperatury ciała, zakładania opatrunków, wykonywania masaży, robienia kompresów, okładów i lewatyw, zastrzyków podskórnych i domięśniowych oraz innych prostych zabiegów; 9)
zadawania leków według wskazań; 10)
dokonywania szczepień ochronnych w przypadkach określonych szczególnymi zarządzeniami Ministra Rolnictwa; 11)
przeprowadzania dezynfekcji i dezynsekcji; 12)
nadzorowania nieszkodliwego usuwania zwłok zwierzęcych; 13)
dopilnowywania wykonania zarządzeń lekarza weterynarii lub technika weterynarii; 14)
innych czynności, zleconych im specjalnymi przepisami.2.
W skład czynności, zleconych sanitariuszom weterynaryjnym, nie może wchodzić prowadzenie aptek ani wykonywanie w nich czynności fachowych.3.
W specjalnie uzasadnionych przypadkach, gdy nie ma możności wykonania przez lekarza lub technika weterynarii zabiegu, do którego sanitariusz weterynarii w myśl ust. 1 nie jest uprawniony a życiu zwierzęcia grozi poważne niebezpieczeństwo, sanitariusz weterynarii może go dokonać pod warunkiem złożenia kierownikowi zakładu, a w razie jego nieobecności - kierownikowi powiatowego zarządu weterynarii pisemnego oświadczenia, stwierdzającego i uzasadniającego konieczność dokonania zabiegu.