Taryfa składek za obowiązkowe ubezpieczenie budynków.

Monitor Polski

M.P.1966.47.233

Akt utracił moc

Wersja od: 14 września 1966 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 29 sierpnia 1966 r.

w sprawie taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie budynków.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1958 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 72, poz. 357 i z 1964 r. Nr 16, poz. 94) oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1961 r. w sprawie sposobu ustalania taryf i poboru składek za obowiązkowe ubezpieczenia majątkowe i osobowe (Dz. U. z 1962 r. Nr 3, poz. 6 i z 1965 r. Nr 7, poz. 36) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się taryfę składek za obowiązkowe ubezpieczenie budynków, stanowiącą załącznik do niniejszego zarządzenia.

§ 2. Tracą moc dotychczasowe przepisy ustalające taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie budynków.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1967 r.

ZAŁĄCZNIK 

TARYFA SKŁADEK ZA OBOWIĄZKOWE UBEZPIECZENIE BUDYNKÓW

1. Roczna składka za obowiązkowe ubezpieczenie budynków wynosi złotych od tysiąca złotych sumy ubezpieczenia:

Klasa ryzyka budynku		Grupa budynków
Budynki	Pokryte	miejska		wiejska
		A	B
murowane	twardo	0,10	0,15	1,00
	miękko	0,50	0,75	2,00
	słomą	3,30	3,30	3,30
drewniane	twardo	0,20	0,30	2,00
	miękko	1,00	1,50	3,00
	słomą	4,00	4,00	4,00

2. Do odpowiedniej klasy ryzyka zalicza się budynki w zależności od konstrukcji ścian zewnętrznych oraz pokrycia dachu. I tak:

1) za budynki murowane uważa się budynki, których ściany zewnętrzne zbudowane są z materiałów niepalnych, jak cegła, kamień, pustaki itp., oraz z muru pruskiego, przy czym przy ocenie nie uwzględnia się sposobu wypełniania ścian szczytowych, poddasza, trempla, konstrukcji ścian działowych i konstrukcji balkonów oraz konstrukcji i pokrycia budynku przylegającego; nie bierze się pod uwagę werand, sieni itp., o ile wartość poszczególnych przybudówek nie przekracza 5% sumy ubezpieczenia właściwego budynku; do budynków murowanych zalicza się również stodoły, które posiadają murowane szczytowe ściany i szczyty oraz słupy pionowe zrębu;

2) za budynki drewniane uważa się wszystkie budynki nie wymienione w pkt 1;

3) za pokrycie twarde uważa się pokrycie całego budynku materiałem ognioodpornym, jak dachówką, eternitem, łupkiem, papą smołowaną, płytami pilśniowymi itp.;

4) za pokrycie miękkie uważa się wszystkie pozostałe pokrycia z wyjątkiem słomy, a więc pokrycia gontem, deskami itp.;

5) za pokrycie słomą uważa się pokrycie słomą zbóż, trzciną, trawą itp.;

6) jeżeli pokrycie składa się z kilku materiałów, przy taryfowaniu bierze się pod uwagę materiał najbardziej łatwopalny.

3. Do grupy budynków:

1) "Miejska A" należą budynki nie związane z gospodarstwem rolnym, a położone na obszarze miast będących siedzibą województw oraz miast stanowiących powiaty miejskie i miast wyłączonych z województwa;

2) "Miejska B" należą budynki nie związane z gospodarstwem rolnym, a położone na obszarze pozostałych miast oraz osiedli;

3) "Wiejska" należą wszystkie budynki położone na obszarze gromad oraz budynki związane z gospodarstwem rolnym, położone na obszarze miast i osiedli.