§ 3. - Szczegółowe zasady tworzenia i wykorzystywania odpisów dewizowych od wpływów w walutach wymienialnych i w clearingu w II obszarze płatniczym.

Monitor Polski

M.P.1988.9.83 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1988 r.
§  3.
1.
Podstawą odpisu dewizowego dla jednostek organizacyjnych innych niż wymienione w ust. 2 i 3 jest, z zastrzeżeniem ust. 4, wpływ w walutach wymienialnych lub w clearingu pomniejszony o:
1)
koszty transakcyjne, w tym koszty transportu, ubezpieczenia, prowizje agentów zagranicznych i wynagrodzenia dewizowe twórców projektów,
2)
spłatę rat i odsetek dewizowych od kredytów, jeśli przewiduje to umowa zawarta pomiędzy polskim bankiem dewizowym a jednostką organizacyjną,
3)
wydatki dewizowe ponoszone w związku z usuwaniem wad wyeksportowanego towaru lub usługi, wypłatami z gwarancji bankowych oraz kosztami reklamacji, z tym że w razie powstania wydatków po dokonaniu wpłaty na rachunek odpisów dewizowych polski bank dewizowy na wniosek jednostki handlu zagranicznego obciąża rachunek odpisu dewizowego taką częścią tych wydatków, jaka wynika ze stawki odpisu producenta towaru lub usługi,
4)
zaliczki otrzymane od kontrahentów zagranicznych, gromadzone na rachunkach funduszu zaliczek eksportowych, prowadzonych w polskim banku dewizowym, a przeznaczone na finansowanie importu dla realizacji produkcji eksportowej.
2.
Podstawą odpisów dewizowych dla przedsiębiorstw transportowych, przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, przedsiębiorstw gospodarki morskiej oraz państwowej jednostki organizacyjnej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" są:
1)
wpływy w walutach wymienialnych i w clearingu od kontrahentów zagranicznych oraz wpływy za przewozy osób, pochodzące z odprzedaży walut wymienialnych polskim bankom dewizowym,
2)
wartość usług przewozowych i ubezpieczeniowych wykonanych na rzecz jednostek handlu zagranicznego i innych jednostek organizacyjnych, które określi Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z Ministrem Finansów, ustalona na podstawie faktur przedsiębiorstw świadczących te usługi.
3.
Podstawę odpisu dewizowego dla jednostek handlu zagranicznego stanowią:
1)
nadwyżki wpływów w walutach wymienialnych i w clearingu nad wydatkami dewizowymi, uzyskane w wyniku realizacji transakcji reeksportowych i specyficznych transakcji handlu zagranicznego o charakterze koniunkturalnym,
2)
dodatnia różnica między kwotą wpływów w walutach wymienialnych a kwotą dewizową uzgodnioną w umowie z dostawcą, jeżeli w umowie określono, że różnica ta będzie stanowić podstawę odpisu dewizowego dla jednostki handlu zagranicznego,
3)
wpływy z dywidend przysługujących z tytułu udziałów w spółkach z udziałem zagranicznym w Polsce i spółkach za granicą.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, podstawę odpisu dewizowego dla dostawcy zmniejsza się o różnicę stanowiącą podstawę odpisu dla jednostki handlu zagranicznego.