§ 6. - Szczegółowe zasady obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej w cenach realizacji lub zbytu dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej.

Monitor Polski

M.P.1985.9.78

Akt utracił moc

Wersja od: 10 maja 1985 r.

§  6.

1. Przeliczeń z tytułu zmian cen (stawek) dokonuje się odrębnie dla każdego artykułu.

2. Jeżeli ilość sprzedawanych lub zużywanych artykułów poszczególnych rodzajów jest duża, a udział każdego z tych artykułów w łącznej wartości "S" lub "M" jest nieznaczny, przeliczenia mogą być dokonywane dla grup artykułów, pod warunkiem że:

1) są one objęte symbolem Systematycznego wykazu wyrobów, w którym co najmniej pięć pierwszych znaków cyfrowych tego symbolu jest identycznych,

2) zaliczone do danej grupy artykuły objęte są jednym rodzajem ceny i jednakową stawką marży handlowej, podatku obrotowego lub dotacji przedmiotowej.

Ceny średnioważone grupy artykułów ustala się według zasad określonych w § 5 ust. 5.

3. Jeżeli w roku bazowym i obliczeniowym sprzedaż wyrobów, robót i usług następowała według jednakowych cen, korygowanych następnie jednolitym w poszczególnych okresach wskaźnikiem zmiany cen, to jednostka gospodarcza może przychody ze sprzedaży dokonanej w roku bazowym i roku obliczeniowym przeliczyć do wartości według jednakowych cen, skorygowanych wskaźnikiem zmiany cen, stosowanym w pierwszym dniu roku obliczeniowego. Taki sam tok postępowania stosuje się w razie jednoczesnego stosowania kilku wskaźników zmian cen, odrębnych dla grup wyrobów, robót lub usług.

4. Jeżeli sprzedaż robót budowlano-montażowych następuje w roku bazowym i obliczeniowym po cenach realizacji ustalonych na podstawie kosztorysów (kalkulacji) szczegółowych, a poziom przyjętych do kosztorysów cen materiałów i usług, stawek wynagrodzeń, narzutów kosztów pośrednich lub zysku w obu tych latach różni się, to jednostka gospodarcza może przeliczyć przychody ze sprzedaży tych robót, dokonanej w okresie obliczeniowym, na poziom cen przyjęty do kosztorysów sporządzonych w drugim półroczu roku bazowego. Przeliczeń dokonuje się w sposób następujący:

1) ustala się przeciętny wzrost lub spadek wartości jednej normogodziny nakładu pracy oraz łącznego wskaźnika narzutu kosztów pośrednich (ogólnych budowy oraz zarządu) i zysku, obliczonego w stosunku do kosztów pracy sprzętu i transportu technologicznego, zastosowanych w kosztorysach sporządzonych w okresie obliczeniowym - w stosunku do poziomu cen kosztorysowych stosowanych w pierwszym dniu roku obliczeniowego; przez wartość jednej normogodziny nakładu pracy rozumie się sumę płacy bezpośredniej, łącznie z narzutem na płace, za jedną normogodzinę pracy, kosztów pośrednich obliczonych w stosunku do płacy bezpośredniej oraz zysku obliczonego w stosunku do sumy płacy bezpośredniej i kosztów pośrednich. Przy ustalaniu łącznego wskaźnika narzutu kosztów pośrednich i zysku uwzględnienia wymaga wpływ, jaki wywiera zmiana podstawy obliczeń w razie zmiany cen (stawek) pracy sprzętu i transportu technologicznego. Przeciętny wzrost lub spadek wartości jednej normogodziny nakładu pracy oraz łącznego wskaźnika narzutu kosztów pośrednich i zysku ustala się odrębnie dla poszczególnych rodzajów cen (regulowanych, z uwzględnieniem wysokości, stawek zysku, umownych) i asortymentów robót (grup obiektów);

2) wylicza się na podstawie faktur za sprzedane w okresie obliczeniowym asortymenty robót (obiekty), wycenione po cenach zastosowanych w kosztorysach sporządzonych w okresie obliczeniowym:

a) iloczyn normogodzin nakładu pracy oraz wzrostu lub spadku wartości jednej normogodziny nakładu pracy, z uwzględnieniem jej rodzaju (pkt 1),

b) iloczyn kosztów pracy sprzętu i transportu technologicznego oraz wzrostu lub spadku łącznego wskaźnika narzutu kosztów pośrednich i zysku (pkt 1),

3) koryguje się przychód ze sprzedaży robót budowlano-montażowych dokonanej w okresie obliczeniowym o wzrost lub spadek wartości normogodzin nakładu pracy oraz łącznego wskaźnika narzutu kosztów pośrednich i zysku.

Nie przelicza się pozostałych składników ceny roboty lub obiektu (materiałów bezpośrednich, kosztów zakupu, pracy sprzętu i transportu technologicznego), jeżeli jednocześnie nie przelicza się objętych wielkością "M", a dotyczących tej roboty (obiektu) kosztów materiałów bezpośrednich oraz innych kosztów materialnych zaliczanych do bezpośrednich.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do przeliczeń z tytułu zmian cen usług, jeżeli podstawę wyceny stanowi godzina świadczonej usługi.

6. Każdorazową zmianę podstawowego kursu walut, po którym nastąpiła w okresie obliczeniowym sprzedaż na eksport po cenach transakcyjnych, uwzględnia się przeliczając przychód ze sprzedaży, ustalony przy zastosowaniu nowego kursu waluty, za pomocą wskaźnika. Wskaźnik oblicza się jako iloraz kursu waluty, po którym następuje sprzedaż, obowiązującego w pierwszym dniu roku obliczeniowego (licznik) i w dniu dokonania ostatniej zmiany podstawowego kursu waluty (mianownik). Kurs waluty ustala się na podstawie tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego, kolumna "kurs średni".

7. Koszt materiałów bezpośrednich zakupywanych po cenach transakcyjnych z importu, zużytych po dniu wejścia w życie zmiany podstawowego kursu walut, po którym następował ich zakup w okresie obliczeniowym, może podlegać przeliczeniu wskaźnikami zmiany podstawowego kursu walut, ustalonymi w sposób określony w ust. 6. Koszt materiałów zmniejsza się przed przeliczeniem o wartość stanu zapasu tych materiałów na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym nastąpiła zmiana podstawowego kursu walut.