§ 4. - Szczegółowe zasady obliczania mierników służących do ustalania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń.

Monitor Polski

M.P.1986.2.12

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1987 r.

§  4.

1. Produkcję sprzedaną netto za okres poprzedni i za okres podatkowy ustala się według formuły i zasad obowiązujących w roku podatkowym, z uwzględnieniem stanu organizacyjnego jednostki gospodarczej na koniec okresu podatkowego, z tym że do kosztów materialnych roku podatkowego obce usługi remontowe oraz materiały bezpośrednio zużyte do wykonania we własnym zakresie remontów własnych maszyn, urządzeń i środków transportu mogą być zaliczane w wysokości 75% ich kosztu rzeczywistego, natomiast do kosztów materialnych roku poprzedniego zalicza się je w wysokości rzeczywistej.

2. Wzrost lub spadek produkcji sprzedanej netto w okresie podatkowym stanowi różnicę między produkcją sprzedaną netto za okres podatkowy i odpowiadający mu okres poprzedni. Wzrost ten ustalają jednostki gospodarcze po wyłączeniu wpływu zmian cen.

3. Jednostki gospodarcze wymienione w § 9-12 oraz określone w odrębnych przepisach ustalają wzrost lub spadek produkcji sprzedanej netto w cenach bieżących danego okresu, bez wyłączania wpływu zmian cen.

4. Jednostki gospodarcze ustalające wzrost lub spadek produkcji sprzedanej netto po wyłączeniu wpływu zmian cen stosują zasady określone w § 5-8. Jednostki te mogą pominąć przy ustalaniu produkcji sprzedanej netto roku podatkowego i poprzedniego koszty materialne, jeżeli udział kosztów materialnych w wartości produkcji sprzedanej w cenach bieżących nie przekraczał w roku poprzednim 15%.

5. Wzrost lub spadek produkcji sprzedanej netto za okresy podatkowe ustala się narastająco od początku roku według tych samych zasad co przyrost wynagrodzeń.