§ 2. - Szczegółowe zasady obliczania mierników służących do ustalania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń.

Monitor Polski

M.P.1986.2.12

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1987 r.

§  2.

1. Produkcję sprzedaną netto oblicza się według formuły:

Pn = S - M

gdzie użyte symbole oznaczają:

Pn - produkcję sprzedaną netto;

S - produkcję sprzedaną w cenach realizacji;

M - koszty materialne, których sumę zmniejsza wzrost, a zwiększa spadek stanu rozliczeń międzyokresowych kosztów: przygotowania nowej produkcji, remontów środków trwałych oraz zużycia przedmiotów nietrwałych, których okres użytkowania wynosi co najmniej pięć lat - między początkiem roku a końcem okresu.

2. Nie uwzględnia się w wielkościach "S" i "M" wartości produktów oraz kosztów materialnych dotyczących:

1) sprzedaży dokonanej wewnątrz jednostki gospodarczej, zarówno wielozakładowej, jak i jednozakładowej, w ramach jej działalności eksploatacyjnej,

2) budownictwa i usług eksportowych wykonanych poza granicami kraju.

3. 1 Z produkcji sprzedanej netto wyłącza się produkcję sprzedaną netto wytworzoną przez:

1) zakładowe zespoły gospodarcze wykonujące remonty, regenerację części zamiennych oraz wytwarzające narzędzia na rzecz jednostki macierzystej;

2) wchodzących w skład zakładowych zespołów gospodarczych emerytów, rencistów oraz osoby korzystające z urlopów wychowawczych.

Wartość produkcji sprzedanej netto ustala się w wysokości 120% wynagrodzeń członków zakładowych zespołów gospodarczych, wydatkowanych w okresie podatkowym na wykonanie remontów, regenerację części zamiennych oraz wytwarzanie narzędzi, jak również wypłaconych emerytom, rencistom i osobom korzystającym z urlopów wychowawczych.

¹ § 2 ust. 3 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 23 czerwca 1987 r. (M.P.87.19.164) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 kwietnia 1987 r.