Szczegółowe zasady i tryb stosowania ulg w podatku dochodowym.

Monitor Polski

M.P.1987.5.39

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1987 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 3 lutego 1987 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu stosowania ulg w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1986 r. Nr 8, poz. 45, Nr 39, poz. 192 i Nr 47, poz. 226) oraz § 6, 11 ust. 2 i § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie ulg w podatku dochodowym (Dz. U. z 1986 r. Nr 13, poz. 78 i Nr 44, poz. 214 i 215) zarządza się, co następuje:
Zarządzenie określa szczegółowe zasady i tryb stosowania ulg w podatku dochodowym, przysługujących jednostkom gospodarczym na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie ulg w podatku dochodowym (Dz. U. z 1986 r. Nr 13, poz. 78 i Nr 44, poz. 214 i 215) zwanego dalej "rozporządzeniem", oraz wysokość rocznych kosztów utrzymania ucznia w szkołach przyzakładowych i internatach.
1.
Ulgi, o których mowa w § 2 rozporządzenia, przysługują jednostkom gospodarczym z tytułu realizacji inwestycji polegających na zakupach gotowych dóbr inwestycyjnych oraz na budownictwie inwestycyjnym, wykonywanym zarówno systemem zleceniowym, jak i systemem gospodarczym.
2.
Za inwestycje, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, podejmowane w celu poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy uważa się inwestycje, w których wyniku nastąpi w zakładzie pracy:
1)
likwidacja zagrożeń wypadkami przy pracy, powodowanych zagrożeniami wybuchowymi, pożarowymi, budowlanymi, porażeniem prądem elektrycznym, oraz zagrożeń przy pracach transportowych, a w zakładach górniczych ponadto likwidacja bądź ograniczenie zagrożeń wodnych i tąpaniami,
2)
ograniczenie zagrożeń czynnikami szkodliwymi w środowisku pracy do wartości określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 22 grudnia 1982 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 43, poz. 287 i z 1985 r. Nr 40, poz. 195),
3)
ograniczenie zagrożeń wibracją do poziomu określonego w obowiązującej normie,
4)
ograniczenie zagrożeń związanych z mikroklimatem gorącym, spowodowanym temperaturą powietrza w pomieszczeniu powyżej 30oC i wilgotnością powietrza powyżej 65% lub bezpośrednim oddziaływaniem otwartego źródła promieniowania cieplnego w pomieszczeniach (piece hutnicze, odlewnie itp.),
5)
likwidacja ciężkich prac fizycznych kobiet, przy których wydatek energetyczny na pracę efektywną w okresie zmiany roboczej wynosi powyżej 1.300 kcal, m. in. przez mechanizację prac związanych z przemieszczaniem ciężarów oraz innych prac transportowych,
6)
budowa szatni i łaźni dla pracowników narażonych na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w pkt 2 i 4, oraz dla pracowników narażonych na choroby zakaźne i inwazyjne,
7)
budowa pomieszczeń do przygotowania i spożywania posiłków profilaktycznych, prania, odkażania, czyszczenia i suszenia odzieży ochronnej i roboczej oraz pomieszczeń do ogrzewania się pracowników zatrudnionych przy pracach na otwartej przestrzeni.
3.
Przez okres realizacji inwestycji polegającej na budownictwie, o którym mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia, rozumie się okres od dnia przekazania przez inwestora terenu budowy wykonawcy inwestycji do dnia sporządzenia protokołu przekazania inwestycji do eksploatacji.
4.
Za datę rozpoczęcia inwestycji:
1)
polegającej na nabyciu gotowych dóbr inwestycyjnych - uważa się datę wystawienia faktury przez sprzedawcę (dostawcę) dobra inwestycyjnego,
2)
budowlanej lub przedsięwzięcia modernizacyjnego - uważa się datę protokołu przekazania przez inwestora (generalnego realizatora inwestycji) generalnemu wykonawcy (wykonawcy) terenu budowy.
5.
Przez koszty inwestycji realizowanej systemem gospodarczym rozumie się koszty własne, z wyjątkiem kosztów związanych z usuwaniem wad usług i robót budowlanych, w tym także w ramach udzielonych gwarancji, powiększone o narzut zysku w wysokości nie przekraczającej 10% kosztów przerobu w rozumieniu przepisów o ustalaniu cen regulowanych.
6.
Suma ulg w podatku dochodowym, o której mowa w § 4 rozporządzenia, odnosi się do należnego podatku dochodowego za cały rok podatkowy, niezależnie od terminu rozpoczęcia lub zakończenia inwestycji (przedsięwzięcia bezinwestycyjnego).
7.
Ulgi, o których mowa w § 2 ust. 6 rozporządzenia, ustala się w wysokości wynikającej z zastosowania określonej w § 2 ust. 3 rozporządzenia stawki procentowej proporcjonalnie do udziałów w planowanych kosztach realizacji inwestycji wspólnej.
8.
Jednostki gospodarcze uprawnione do korzystania z ulgi określonej w § 2 ust. 6 rozporządzenia, w zawiadomieniu, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia, umieszczają dodatkowo następujące informacje:
1)
nazwę i adres realizatora inwestycji wspólnej,
2)
nazwę i numer rachunku bankowego, na którym są gromadzone środki na finansowanie inwestycji wspólnej,
3)
planowaną wysokość wpłat na inwestycję wspólną, w tym wysokość wpłaty na dany rok podatkowy,

a ponadto załączają kopię umowy o realizację inwestycji wspólnej.

9.
Jednostki gospodarcze potrącają z należnego podatku dochodowego ulgi określone w § 2 i 3 rozporządzenia w okresie realizacji inwestycji lub przedsięwzięcia bezinwestycyjnego, z uwzględnieniem przepisu § 4 rozporządzenia, począwszy od miesiąca, w którym poniesiono wydatki lub wniesiono wkład w finansowanie inwestycji wspólnej.
10.
Jednostki gospodarcze składają właściwemu organowi podatkowemu zawiadomienie o zamiarze realizacji inwestycji z odpowiednim wyprzedzeniem - nie później jednak niż w terminie złożenia deklaracji, w której wyliczono potrącenie ulgi.
11.
Osiągnięcie efektów warunkujących przyznanie ulgi, o których mowa w § 5 ust. 6 rozporządzenia, podlega sprawdzeniu przez urząd skarbowy, a jeżeli ulga podatkowa przekracza 50 mln zł - przez izbę skarbową.
1.
Kwotę ulgi określoną w § 6 rozporządzenia oblicza się mnożąc zryczałtowany roczny koszt utrzymania ucznia przez średnią liczbę uczniów w roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 4.
2.
Zryczałtowany roczny koszt utrzymania jednego ucznia w szkołach przyzakładowych wynosi:
1)
w resortach:
a)
górnictwa i energetyki 80 tys. zł,
b)
hutnictwa i przemysłu maszynowego 36 tys. zł,
c)
przemysłu chemicznego i lekkiego 30 tys. zł,

a dla szkół przejętych z byłego resortu leśnictwa i przemysłu drzewnego 70 tys. zł,

d)
budownictwa, gospodarki przestrzennej i komunalnej 40 tys. zł,
e)
rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej:
-
z zakresu rolnictwa i gospodarki żywnościowej 50 tys. zł,
-
z zakresu leśnictwa 70 tys. zł,
f)
komunikacji 60 tys. zł,
g)
łączności 24 tys. zł,
h)
gospodarki morskiej 68 tys. zł,
2)
w centralnych związkach spółdzielczych prowadzących szkoły przyzakładowe 68 tys. zł.
3.
Zryczałtowany roczny koszt utrzymania jednego ucznia w internacie dla uczniów szkół przyzakładowych wynosi 45 tys. zł.
4.
Ulga w podatku dochodowym przysługuje również jednostkom gospodarczym przekazującym środki finansowe na kształcenie uczniów w szkole przyzakładowej prowadzonej przez inną jednostkę gospodarczą, w tym także przez zrzeszenie przedsiębiorstw lub związek spółdzielczy. Ulgi dla jednostek przekazujących środki oblicza się według kosztu zryczałtowanego, obowiązującego w szkole i internacie, pomnożonego przez liczbę uczniów, których koszty utrzymania pokrywane są przez te jednostki.
1.
W razie stwierdzenia przez organ kontroli wprowadzenia do obrotu wyrobu oznaczonego państwowym znakiem jakości, a nie odpowiadającego wymaganiom jakościowym wyrobu ustalonym przy wydaniu zezwolenia uprawniającego do oznaczania wyrobu tym znakiem, ulga w podatku dochodowym nie przysługuje od całej sprzedaży tego wyrobu, dokonanej w miesiącu w którym stwierdzono to odstępstwo.
2.
W razie cofnięcia prawa oznaczania wyrobu państwowym znakiem jakości, ulga nie przysługuje w odniesieniu do sprzedaży dokonanej po dniu wydania decyzji o cofnięciu tego prawa.
3.
Ulgi określonej w § 7 rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do sprzedaży wyrobów przeznaczonych na eksport.
1.
Przez usługi bytowe, o których mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia, rozumie się usługi świadczone odpłatnie w zakładach usługowych obsługujących ludność, zaliczone w "Skróconej klasyfikacji usług", ustalonej przez Główny Urząd Statystyczny, do usług:
1)
przemysłowych,
2)
w zakresie budownictwa,
3)
pralniczych (pranie bielizny, chemiczne czyszczenie, farbowanie i maglowanie),
4)
gazyfikacji bezprzewodowej,
5)
w zakresie opieki zdrowotnej wykonywanej przez lekarskie spółdzielnie pracy,
6)
handlowych,
7)
o charakterze osobistym (fryzjerskie, kosmetyczne, fotograficzne, porządkowe, wykonywanie różnych zleceń, wypożyczanie sprzętu, przechowywanie i dozór mienia).
2.
Do usług wymienionych w ust. 1 nie zalicza się usług o charakterze produkcyjnym i kooperacyjnym oraz usług wykonywanych wyłącznie na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej.
1.
Ulgę w podatku dochodowym, o której mowa w § 11 rozporządzenia, stanowi kwota wynikająca z pomnożenia przez 75% podatku dochodowego, należnego od zysku osiągniętego ze sprzedaży uzupełniającej produkcji ubocznej.
2.
Przez uzupełniającą produkcję uboczną należy rozumieć produkcję wyłącznie z odpadów uzyskiwanych z produkcji podstawowej jednostki gospodarczej lub wtórnych własnych bądź nabytych oraz dodatkową produkcję rynkową nie związaną z podstawowym profilem działalności jednostki gospodarczej, a wynikającą z wykorzystania rezerwowych zdolności wytwórczych.
1.
W celu ustalenia wartości przyrostu eksportu, o którym mowa w § 8 ust. 6 rozporządzenia, w warunkach porównywalnych, wartość eksportu w cenach transakcyjnych w roku podatkowym i w roku poprzednim doprowadza się do poziomu wynikającego z zastosowania podstawowego kursu walut obowiązującego w pierwszym dniu roku podatkowego.
2.
Wskaźnik WF oblicza się w odniesieniu do wielkości eksportu zrealizowanego w okresie, dla którego następuje rozliczenie podatku dochodowego, tj. zaliczkowo dla każdego miesiąca oraz rocznie - zgodnie z § 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 lipca 1982 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania podatków, terminów i trybu płatności oraz trybu sporządzania i przedstawiania organom podatkowym rozliczeń (deklaracji) podatkowych przez jednostki gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 24, poz. 171 i Nr 36, poz. 240 oraz z 1984 r. Nr 20, poz. 94).
Ulga w podatku dochodowym z tytułu przyrostu w stosunku do roku poprzedniego wartości sprzedaży, liczonej według porównywalnych cen zbytu urządzeń, aparatury i ochron indywidualnych niezbędnych do ochrony pracy, o której mowa w § 13 rozporządzenia, przysługuje jednostkom gospodarczym będącym producentami tych urządzeń, aparatury i ochron indywidualnych.
1.
Jednostki gospodarcze zmniejszają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym o kwotę ulg - obliczoną na podstawie § 7 ust. 1 i § 9 rozporządzenia - za okresy miesięczne i roczne.
2.
Jednostki gospodarcze potrącają z należnego podatku dochodowego ulgi, z uwzględnieniem § 4 i 20 rozporządzenia, wynikające z przepisów:
1)
§ 2, 6, 7 ust. 3, § 8 ust. 3 i 11 oraz § 10-13, 15a, 16 i 17 rozporządzenia - za okresy miesięczne i roczne,
2)
§ 8 ust. 6 rozporządzenia - za okresy kwartalne i roczne,
3)
§ 3, 18 i 19 rozporządzenia - za okresy roczne.
1.
Spółdzielnie niewidomych oraz spółdzielnie inwalidów uznane za zakłady pracy chronionej w pierwszej kolejności uwzględniają ulgi, o których mowa w § 8 i 19 rozporządzenia.
2.
Wskaźnik zatrudnienia inwalidów i osób traktowanych na równi z inwalidami, o których mowa w § 16 rozporządzenia, oblicza się w rachunku narastającym, jako średnią ze stanów liczby zatrudnionych, osiąganych na koniec poszczególnych miesięcy.
3.
Dodatkową ulgę, o której mowa w § 16 ust. 3 rozporządzenia, ustala się za każdy procent wzrostu wskaźnika ponad 70% ogółu zatrudnionych w spółdzielniach przemysłowych i usługowych oraz ponad 60% w spółdzielniach handlowych, również i w tych przypadkach, gdy w statucie wskaźniki te ustalone są na wyższym poziomie.
1.
Przez zysk osiągnięty z nowo uruchomionej produkcji, o której mowa w § 15 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, rozumie się różnicę między dochodami z dokonanej sprzedaży, z wyłączeniem sprzedaży wewnętrznej nie zrównanej zgodnie z odrębnymi przepisami ze sprzedażą poza przedsiębiorstwo, a kosztem własnym sprzedaży produktów wytworzonych w wyniku wdrożenia tej produkcji, powiększonym o podatek obrotowy lub pomniejszonym o dotacje przedmiotowe. W okresie zwolnienia od podatku dochodowego wyodrębnia się w ewidencji księgowej obroty dotyczące sprzedaży, podatku obrotowego i kosztu własnego sprzedaży tych produktów.
2.
Za datę rozpoczęcia wdrożenia nowo uruchomionej produkcji uważa się datę podjęcia przez jednostkę gospodarczą decyzji o zastosowaniu wyników prac badawczo-rozwojowych, w tym również wynalazków krajowych, zarówno własnych, jak i nabytych w formie licencji, związanych z uruchomieniem produkcji wyrobów nowych lub modernizacją wyrobów produkowanych bądź wprowadzeniem nowych metod wytwarzania. Jeżeli wdrożenie wymaga inwestycji, za datę rozpoczęcia wdrożenia uważa się datę przekazania tej inwestycji do eksploatacji. Kopię decyzji bądź protokołu przekazania inwestycji do eksploatacji jednostka gospodarcza przekazuje do właściwego urzędu skarbowego.
Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu stosowania ulg w podatku dochodowym (Monitor Polski Nr 16, poz. 115).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie od roku podatkowego 1987.