Szczegółowe zasady i tryb obniżania lub cofania dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego lekarzom i lekarzom dentystom za pracę w lecznictwie otwartym, w stacjach sanitarno-epidemiologicznych i w stacjach krwiodawstwa.

Monitor Polski

M.P.1967.51.258

Akt utracił moc
Wersja od: 1 grudnia 1968 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 25 lipca 1967 r.
w spranie szczegółowych zasad i trybu obniżania lub cofania dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego lekarzom i lekarzom dentystom za pracę w lecznictwie otwartym, w stacjach sanitarno-epidemiologicznych i w stacjach krwiodawstwa.

Na podstawie § 10 ust. 5 i 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 maja 1966 r. w sprawie uposażenia lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia (Dz. U. Nr 20, poz. 122) zarządza się, co następuje:
Warunkiem pobierania dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego za pracę w lecznictwie otwartym bądź w stacjach sanitarno-epidemiologicznych lub w stacjach krwiodawstwa w wysokości określonej w § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 maja 1966 r. w sprawie uposażenia lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia (Dz. U. Nr 20, poz. 122), jest należyte wykonywanie przez lekarza (lekarza dentystę) jego obowiązków.
1.
Dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, może być cofnięte lub obniżone na okres od 1 do 3 miesięcy, jeżeli lekarz (lekarz dentysta) narusza swoje obowiązki, określone w regulaminie pracy, a zwłaszcza:
1)
opuszcza prace bez usprawiedliwienia,
2)
nie przestrzega ustalonego czasu pracy,
3)
nie wykonuje na odpowiednim poziomie swoich zadań z zakresu zapobiegania, rozpoznawania i leczenia, a ponadto w odniesieniu do lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych - jeżeli nie wykonuje należycie obowiązków wynikających z obowiązujących przepisów o szczegółowym zakresie działania stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz obowiązkach ich pracowników,
4)
narusza przepisy o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
5)
uchyla się od brania udziału w szkoleniu mającym na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
6)
nie dopełnia obowiązku należytego prowadzenia dokumentacji lekarskiej,
7)
nie dopełnia obowiązku wykonywania fachowego nadzoru i nadzoru nad orzecznictwem (w odniesieniu do lekarza lub lekarza dentysty zajmującego stanowisko kierownicze).
2.
Wobec lekarza (lekarza dentysty), który dopuścił się naruszenia określonego w ust. 1 po raz pierwszy, stosuje się co najwyżej obniżenie dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego o 50% na okres jednego miesiąca, a w razie powtórnego naruszenia obowiązków w okresie sześciu miesięcy - cofnięcie dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego co najmniej na okres jednego miesiąca.
1.
O cofnięciu lub obniżeniu dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego decyduje - z własnej inicjatywy lub na wniosek organu określonego w § 4 ust. 1 - organ, który zawarł z lekarzem (lekarzem dentystą) umowę o pracę, po uzyskaniu pisemnej opinii rady zakładowej bądź delegata związkowego.
2.
Przed rozstrzygnięciem sprawy, o której mowa w ust. 1, należy wezwać lekarza (lekarza dentystę) do złożenia pisemnego wyjaśnienia na stawiane mu zarzuty.
3.
Nie należy podejmować rozstrzygnięć dotyczących cofnięcia lub obniżenia dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego po upływie jednego miesiąca od dnia uzyskania wiadomości o okoliczności uzasadniającej cofnięcie lub obniżenie tego wynagrodzenia.
4.
O cofnięciu lub obniżeniu dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego należy powiadomić lekarza (lekarza dentystę) na piśmie z podaniem przyczyny uzasadniającej cofnięcie lub obniżenie dodatkowego wynagrodzenia.
1.
Z wnioskiem o cofnięcie lub obniżenie dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego może wystąpić:

- organ sprawujący nadzór nad organem, który zawarł z lekarzem umowę o pracę,

- kierownik zakładu społecznego służby zdrowia sprawującego nadzór fachowy nad zakładem, w którym lekarz jest zatrudniony,

- właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w wypadkach uzasadnionych konkretnymi faktami naruszenia przez lekarza (lekarza dentystę) przepisów o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy.

2.
Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny być szczegółowo rozpatrywane przy uwzględnieniu oceny całokształtu pracy zawodowej lekarza (lekarza dentysty), a zwłaszcza jego stosunku do chorych i przestrzegania ustalonego czasu pracy.
1.
Lekarz (lekarz dentysta) w ciągu 14 dni od dnia doręczenia mu powiadomienia o cofnięciu lub obniżeniu dodatkowego wynagrodzenia miesięcznego może w drodze odwołania zwrócić się o zmianę rozstrzygnięcia w tym zakresie, z zachowaniem drogi służbowej, do kierownika wydziału zdrowia i opieki społecznej prezydium właściwej rady narodowej stopnia wojewódzkiego, a lekarz, (lekarz dentysta) zatrudniony w zakładzie kolejowej służby zdrowia do kierownika jednostki nadrzędnej nad organem kolejowej służby zdrowia, który rozstrzygnął sprawę.
2.
Kierownik wydziału zdrowia i opieki społecznej prezydium rady narodowej stopnia wojewódzkiego (kierownik jednostki nadrzędnej nad organem kolejowej służby zdrowia) nie później niż w ciągu 30 dni od dnia odwołania, w którym lekarz (lekarz dentysta) zwrócił się o zmianę rozstrzygnięcia, zgodnie z ust. 1, rozstrzyga co do cofnięcia lub obniżenia dodatkowego wynagrodzenia, po uprzednim zasięgnięciu opinii zarządu okręgowego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia (zarządu okręgu Związku Zawodowego Pracowników Kolejowych).
Przepisy zarządzenia stosuje się odpowiednio do innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w lecznictwie otwartym bądź w stacjach sanitarno-epidemiologicznych i w stacjach krwiodawstwa, którym przyznane zostało dodatkowe wynagrodzenie na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 maja 1966 r. w sprawie uposażenia lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia (Dz. U. z 1966 r. Nr 20, poz. 122 i z 1968 r. Nr 43, poz. 315).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 5a dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 29 listopada 1968 r. (M.P.68.54.391) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 grudnia 1968 r.