Szczegółowe zasady gospodarowania funduszem płac w jednostkach i zakładach budżetowych w roku 1965.

Monitor Polski

M.P.1965.14.53

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1965 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 8 marca 1965 r.
w sprawie szczegółowych zasad gospodarowania funduszem płac w jednostkach i zakładach budżetowych w roku 1965.

Na podstawie § 46 uchwały nr 334 Rady Ministrów z dnia 2 listopada 1964 r. w sprawie projektu budżetu Państwa na rok 1965 i niektórych zasad jego wykonywania, zwanej dalej "uchwałą" - zarządza się, co następuje:
1.
Fundusz płac osobowy i bezosobowy jednostek budżetowych wraz z ich gospodarstwami pomocniczymi i środkami specjalnymi oraz zakładów budżetowych, ustalony dla tych jednostek w załączniku nr 9 do uchwały, stanowi limit wydatków.
2.
Limitami, w ramach których ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) i prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) dokonują, zgodnie z przepisami § 32 ust. 4 i 5 uchwały, podziału kwot ustalonych w załączniku nr 9 do uchwały oraz ustalonych przez Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - są odrębnie dla działów klasyfikacji wydatków budżetu centralnego i budżetów terenowych:
1)
osobowy fundusz płac jednostek budżetowych:
a)
działu 1,
b)
działu 4,
c)
działów 2, 3, 5, 6, 7, 8 i 9,
d)
działu 11,
e)
działu 12;
2)
osobowy fundusz płac zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych:
a)
działu 1,
b)
działu 4,
c)
działów 2, 3, 5, 6, 7, 8 i 9,
d)
działu 11,
e)
działu 12;
3)
bezosobowy fundusz płac jednostek budżetowych:
a)
działu 1,
b)
działu 4,
c)
działów 2, 3, 5, 6, 7, 8 i 9,
d)
działu 11,
e)
działu 12;
4)
bezosobowy fundusz płac zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych:
a)
działu 1,
b)
działu 4,
c)
działów 2, 3, 5, 6, 7, 8 i 9,
d)
działu 11,
e)
działu 12.
3.
Zwiększenie każdego z limitów (ust. 2) ustalonych dla poszczególnych ministerstw (urzędów centralnych) oraz prezydiów rad narodowych, powodujące zmiany kwot w załączniku nr 9 do uchwały, wymaga zgody Ministra Finansów, z wyjątkiem wypadków, o których mowa w § 35 ust. 2 oraz § 37 uchwały. Dotyczy to zarówno przeniesień pomiędzy limitami dla poszczególnych grup jednostek, jak i przekroczenia limitu globalnego w granicach ustalonych w § 35 ust. 1 uchwały.
4.
Zwiększenia limitów funduszu płac na szczególnie ważne dla gospodarki narodowej prace w zakresie rozwoju techniki dokonuje Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki w granicach i trybie określonych w § 35 ust. 2 uchwały.
5.
Zmiany limitów nie mogą naruszać przepisów prawa budżetowego o przenoszeniu kredytów.
1.
Osobowy fundusz płac (§ 1 ust. 2) powinien być podzielony na kwartały.
2.
Przy podziale rocznego limitu osobowego funduszu płac na kwartały należy uwzględnić:
1)
terminy awansów określone w § 6, jak również awanse automatyczne (np. nauczycieli, służby zdrowia), wypłaty premii oraz dodatki za wysługę lat,
2)
wypadki, gdy stan zatrudnienia w poszczególnych kwartałach musi być różny ze względu na zadania wynikające z narodowego planu gospodarczego,
3)
sezonowość zwiększenia pracy niektórych kategorii pracowników.
3.
Poza wypadkami wymienionymi w ust. 2 plan ostatniego kwartału nie może przekraczać 1/4 rocznego limitu osobowego funduszu płac.
4.
Podział rocznego planu osobowego funduszu płac na kwartały powinien być w ciągu 7 dni od dnia ogłoszenia zarządzenia zatwierdzony przez kierownika jednostki sporządzającej podział po uprzednim podpisaniu przez głównego księgowego jednostki.
5.
Jednostka sporządzająca podział planu obowiązana jest w ciągu 5 dni od dnia zatwierdzenia planu przekazać podział planu, o którym mowa w ust. 1-4, do wiadomości jednostki właściwej do zatwierdzenia jednostkowego planu finansowego. Jednostka zatwierdzająca sprawdza zgodność podziału z limitem rocznym oraz zasadami podanymi w ust. 2 i 3 oraz dokonuje ewentualnych zmian w tym podziale.
6.
Zobowiązuje się ministerstwa (urzędy centralne) do nadesłania do Ministerstwa Finansów planu podziału na kwartały osobowego funduszu płac z uwzględnieniem zasad podanych w ust. 2 i 3; w planie tym powinny być wyodrębnione kwoty osobowego funduszu płac, nie podlegające kwartalnemu limitowaniu zgodnie z § 5.
1.
Limity funduszu płac kwartałów następnych mogą być zmieniane wyłącznie w drodze przeniesień pomiędzy kwartałami pozostałymi do końca roku.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy wypadków zwiększenia rocznego limitu funduszu płac na zasadzie przepisów § 35 i § 37 ust. 1, 2 i 4 uchwały w odniesieniu do kwartału bieżącego i do kwartałów następnych oraz w razie wyrażenia zgody przez Ministra Finansów na wykorzystanie oszczędności powstałych w kwartałach ubiegłych.
3.
Ministerstwa (urzędy centralne) i prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) zobowiązane są przesłać zbiorcze zestawienie decyzji o zmianach kwartalnych limitów funduszu płac do Ministerstwa Finansów najpóźniej 7 dnia po upływie kwartału.
Przekroczenie kwartalnego limitu osobowego funduszu płac może nastąpić:
1)
w zakresie wynagrodzeń za zastępstwo w okresie choroby lub urlopu pracownika, który w razie jednoosobowej obsady nie może być zastąpiony przez innego pracownika, pod warunkiem nie przekroczenia rocznego funduszu płac;
2)
w zakresie wypłat zaległych pod warunkiem, o którym mowa w pkt 1;
3)
w zakresie wykorzystania rezerwy, o której mowa w § 5 ust. 2;
4)
w jednostkach budżetowych, dla których ustalone są etaty na podstawie załączników nr 2 i nr 4 do ustawy budżetowej na 1965 r. z dnia 12 grudnia 1964 r. (Dz. U. Nr 45, poz. 303), do wysokości funduszu płac wynikającego ze stanu zatrudnienia mieszczącego się w granicach ustalonych etatów, pod warunkiem że przekroczenie limitów kwartalnych nie spowoduje przekroczenia limitu rocznego.
1.
Bezosobowy fundusz płac oraz część osobowego funduszu płac, określona w klasyfikacji wydatków budżetowych jako kwoty na deputaty i umundurowanie, nie podlegają obowiązkowi limitowania kwartalnego, o którym mowa w § 2, z tym że wydatki z każdego z tych tytułów w ciągu roku nie mogą przekroczyć kwot ustalonych na rok 1965.
2.
Nie podlega limitowaniu kwartalnemu cześć osobowego funduszu płac wydzielona na rezerwę zgodnie z § 33 uchwały, jak również roczny fundusz płac, o którym mowa w § 39 ust. 3 uchwały.
1.
Wyższe stawki wynagrodzenia (w tym również dodatków specjalnych) mogą być przyznawane wyłącznie w terminach: 1 stycznia i 22 lipca na zasadach określonych odrębnymi przepisami.
2.
Wyższe stawki wynagrodzenia (dodatku specjalnego) mogą być przyznane pracownikowi poza terminami, o których mowa w ust. 1, jedynie w razie:
1)
konieczności obsadzenia zwolnionego stanowiska kierowniczego;
2)
gdy odpowiednie przepisy przewidują awanse automatyczne lub automatyczne przyznawanie dodatku po dopełnieniu wymaganych warunków (np.: za wysługę lat, za znajomość języków obcych, za pracę w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia, dodatku z tytułu posiadania uprawnień budowlanych, dodatku dla dyplomowanych biegłych księgowych, przyznania rewidentom wynagrodzenia funkcyjnego).
3.
Zmiana wysokości wynagrodzenia następuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po powstaniu warunków do zmiany.
1.
W jednostkach objętych limitami ustalonymi w załącznikach nr 9 i nr 10 do uchwały skutki finansowe awansów pracowników, obliczone w skali całego roku, nie mogą przekroczyć kwoty wynikającej z procentu osobowego funduszu płac, która została ustalona w planie danej jednostki z przeznaczeniem na awanse pracowników.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy skutków finansowych awansów i przeszeregowań automatycznych, dodatków za wysługę lat i zaszeregowań stażystów po odbyciu stażu.
Wynagrodzenie dla pracowników zatrudnionych w niepełnej ilości godzin pracy powinno być wypłacane według przewidzianych dla danego stanowiska stawek uposażenia zasadniczego i dodatków, zmniejszonych odpowiednio do ilości godzin pracy, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.
Sumy przeznaczone na fundusz płac dla jednostek, których działalność rozpoczyna się w ciągu roku budżetowego, powinny być wyodrębnione i wykorzystywane dopiero w miarę uruchamiania tych jednostek.
Właściwi ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) i przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) zapewnią kontrolę wykonania przepisów niniejszego zarządzenia w celu zapobieżenia nieprawidłowej gospodarce w zakresie etatów (zatrudnienia) i funduszu płac jednostek podległych.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1965 r.