Oddział 4 - Dopłaty budżetowe. - Szczegółowe zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw gospodarki komunalnej.

Monitor Polski

M.P.1969.6.61

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1969 r.

4.

Dopłaty budżetowe.

§  17.
1.
Wysokość dopłat budżetowych ustalana jest przy uchwalaniu planu i budżetu właściwej rady narodowej i powinna uwzględniać wszelkie formy działalności podstawowej przedsiębiorstwa łącznie.
2.
Dopłata budżetowa powinna zapewniać planowaną marżę zysku w wysokości:
1)
5% - w jednobranżowych przedsiębiorstwach komunikacji miejskiej,
2)
3% - w pozostałych przedsiębiorstwach zgodnie z § 8 ust. 1 uchwały.
3.
Przedsiębiorstwo otrzymuje od wydziału gospodarki komunalnej i mieszkaniowej ogólne sumy planowanej wysokości dopłat budżetowych dla zadań określonych w planie rocznym, stanowiących podstawę ustalania dopłat, przy czym ogólne sumy i wysokość dopłat budżetowych powinny być zróżnicowane i ustalane na poszczególne kwartały na podstawie szczegółowych planów kwartalnych z uwzględnieniem występującej w przedsiębiorstwie sezonowości.
4.
Zwiększenie w ciągu roku planowanej dopłaty budżetowej z tytułu przekroczenia planu usług deficytowych przedsiębiorstwa uzależnia się od przyznania przez prezydium rady narodowej dodatkowej dopłaty na zasadach ustalonych w § 8 ust. 4 uchwały.
§  18.
Wysokość dopłaty budżetowej powinna być ustalana:
1)
w jednobranżowych przedsiębiorstwach wodociągów i kanalizacji oraz rozdzielniach wody - w stosunku do 1 m3 sprzedanej wody,
2)
w jednobranżowych przedsiębiorstwach komunikacji miejskiej - w stosunku do przebiegu wozu na trasie o długości jednego kilometra (wozokilometr),
3)
w przedsiębiorstwach gospodarki komunalnej nie wymienionych w pkt 1 i 2 - proporcjonalnie do wartości sprzedaży działalności podstawowej.
§  19.
1.
W terminie do dnia 7 każdego miesiąca przedsiębiorstwo otrzymuje zaliczkowo jedną trzecią planowanej na kwartał dopłaty budżetowej.
2.
W kwartalnych i rocznych sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstwo wykazuje należne za dany okres sprawozdawczy dopłaty budżetowe. W terminie 7 dni od daty ustalonej dla sporządzenia kwartalnego i rocznego sprawozdania finansowego wydział gospodarki komunalnej i mieszkaniowej przekazuje różnicę należnych przedsiębiorstwu dopłat budżetowych.
3.
Przy ustalaniu i rozliczaniu należnych dopłat budżetowych przedsiębiorstwo sporządza raz na kwartał zestawienie na formularzach według wzoru Min. Fin. nr 2093, 2094, 2095.
4.
Jeżeli przekazane przedsiębiorstwu zaliczkowo dopłaty budżetowe na wyrównanie różnic opłat i stawek taryfowych przekraczają kwotę należnych dopłat, organ finansowy zalicza nadpłacone kwoty na poczet okresu następnego lub zażąda zwrotu tych kwot w określonym terminie.
§  20.
Organ finansowy może wstrzymać przekazanie należnych dopłat budżetowych przedsiębiorstwom, które nie składają rozliczeń i nie dokonują wpłat w obowiązujących terminach.
§  21.
1.
W przedsiębiorstwie wodociągowo-kanalizacyjnym dla ustalenia i rozliczenia przypadającej przedsiębiorstwu w okresie sprawozdawczym dopłaty budżetowej do 1 m3 sprzedanej wody (wzór Min. Fin. nr 2093) przyjmuje się:
1)
w planie - planowaną do sprzedaży ilość m3 wody, pomnożoną przez kwotę stanowiącą różnicę między planowanym jednostkowym kosztem własnym sprzedaży działalności podstawowej, zwiększonym o 3% marży zysku, a planowaną średnią ceną sprzedaży,
2)
w wykonaniu - faktycznie sprzedaną ilość m3 wody podlegającą dopłacie budżetowej (§ 17 ust. 3 i 4), pomnożoną przez planowaną kwotę dopłaty budżetowej do 1 m3 wody.
2.
Przez planowaną średnią cenę sprzedaży należy rozumieć ogólną wartość planowanej sprzedaży działalności podstawowej bez dopłaty budżetowej, podzieloną przez ilość planowanych do sprzedaży m3 wody.
3.
Planowany jednostkowy koszt własny sprzedaży ustala się dzieląc sumę planowanych na dany okres kosztów wszystkich form działalności podstawowej łącznie, zwiększonych o 3% marży zysku, przez ilość m3 wody planowanych do sprzedaży w tym samym okresie.
4.
Należne przedsiębiorstwu dopłaty budżetowe za okres sprawozdawczy oblicza się od początku roku do ostatniego dnia okresu sprawozdawczego i zmniejsza się je o dopłaty za poprzednie kwartały danego roku.
§  22.
1.
W przedsiębiorstwie komunikacji miejskiej podstawą do ustalenia i rozliczenia dopłaty budżetowej są wozokilometry w poszczególnych trakcjach (wzór Min. Fin. nr 2095).
2.
Przez poszczególne trakcje należy rozumieć trakcję tramwajową, autobusową, trolejbusową, taksówkową osobową, taksówkową bagażową i mikrobusową.
§  23.
1.
W planie usług przewozowych należy dla każdej trakcji wyodrębnić, w ramach ogólnej ilości wozokilometrów, wozokilometry wykonywane przez wozy dodatkowe w godzinach największego nasilenia ruchu (godziny szczytu).
2.
Szczegółowe określenie wozokilometrów i zasady ich planowania oraz zasady opracowywania rozkładów jazdy dla poszczególnych trakcji ustalają odrębne wytyczne.
§  24.
1.
W celu obliczenia planowanej dopłaty budżetowej w poszczególnych trakcjach należy od kwoty planowanych kosztów danej trakcji, zwiększonych o 5% marży zysku, odjąć planowaną wartość sprzedaży w tej trakcji.
2.
W trakcjach deficytowych oraz w trakcjach wykazujących rentowność poniżej 5% różnica, o której mowa w ust. 1, stanowi planowaną dopłatę budżetową dla danej trakcji.
3.
W trakcjach wykazujących rentowność powyżej 5% różnica ta stanowi część zysku, o którą należy zmniejszyć planowaną dopłatę budżetową dla trakcji określonych w ust. 2.
4.
Planowana dopłata budżetowa do całokształtu działalności podstawowej przedsiębiorstwa stanowi sumę dopłat budżetowych w trakcjach deficytowych (ust. 2), zmniejszoną o nadwyżkę wymienioną w ust. 3.
§  25.
W celu rozliczenia planowanej dopłaty budżetowej w poszczególnych trakcjach przedsiębiorstwo ustala:
1)
planowaną dopłatę do 1 wozokilometra - wynikającą z podzielenia ogólnej sumy planowanej dopłaty dla danej trakcji przez planowaną do wykonania liczbę wozokilometrów,
2)
planowany koszt 1 wozokilometra - wynikający z podzielenia planowanych kosztów danej trakcji, zwiększonych o 5% marży zysku, przez liczbę planowanych do wykonania wozokilometrów.
§  26.
1.
Niewykonanie zaplanowanych wozokilometrów przez wozy całodzienne i wozy dodatkowe w godzinach szczytu w trakcjach objętych planowaną dopłatą budżetową stanowi podstawę do zmniejszenia w przedsiębiorstwie planowanej dopłaty budżetowej.
2.
Kwotę, o którą należy zmniejszyć planowaną dopłatę budżetową, oblicza się mnożąc brakującą do planu liczbę wozokilometrów, nie wykonanych przez wozy całodzienne i wozy dodatkowe w godzinach szczytu, przez planowaną dopłatę do 1 wozokilometra w każdej trakcji.
§  27.
1.
Jeżeli przedsiębiorstwo przekroczy zaplanowaną liczbę wozokilometrów w trakcjach planowo deficytowych, może otrzymać dodatkową dopłatę budżetową:
1)
na wozokilometry wykonane ponad plan przez wozy całodzienne w wysokości planowanej dopłaty budżetowej do 1 wozokilometra,
2)
na wozokilometry wykonane ponad plan przez wozy dodatkowe w godzinach szczytu w wysokości planowanego kosztu 1 wozokilometra (§ 25 pkt 2).
2.
Kwotę dodatkowej dopłaty budżetowej oblicza się mnożąc:
1)
liczbę wykonanych wozokilometrów (ust. 1 pkt 1) przez planowaną dopłatę budżetową do 1 wozokilometra,
2)
liczbę wykonanych wozokilometrów (ust. 1 pkt 2) przez planowany koszt 1 wozokilometra.
3.
Dopłaty dodatkowe nie mogą występować w trakcji taksówkowej.
§  28.
Jeżeli przedsiębiorstwo wykona w trakcjach objętych planowaną dopłatą budżetową dodatkowe wozokilometry w jednych trakcjach i jednocześnie nie wykona planu wozokilometrów w innych trakcjach, wówczas ustala się:
1)
dodatkową dopłatę za dodatkowe wozokilometry (§ 27),
2)
kwotę z tytułu niewykonania planu wozokilometrów (§ 26),
3)
różnicę między dodatkową dopłatą a kwotą z tytułu niewykonania planu wozokilometrów, przy czym różnica ta stanowi bądź zmniejszoną dodatkową dopłatę budżetową, bądź - gdy kwota za niewykonanie wozokilometrów jest większa od dodatkowej dopłaty - sumę, o którą należy zmniejszyć planowaną dopłatę budżetową.
§  29.
1.
Podstawą do ustalenia i rozliczenia należnej przedsiębiorstwu w okresie sprawozdawczym dopłaty budżetowej, obliczonej proporcjonalnie do wartości sprzedaży (§ 18 pkt 3), jest kwota planowanej dopłaty budżetowej za okres sprawozdawczy, liczony od początku roku do końca okresu sprawozdawczego (wzór Min. Fin. nr 2094).
2.
Planowaną kwotę dopłaty budżetowej otrzymuje się przez odjęcie od planowanych kosztów własnych sprzedaży działalności podstawowej, zwiększonych o 3% marży zysku, planowanej na ten sam okres wartości sprzedaży działalności podstawowej. Otrzymaną w ten sposób dopłatę budżetową należy powiększyć o podatek obrotowy.
3.
Dla ustalenia należnej dopłaty budżetowej za okres sprawozdawczy należy:
1)
obliczyć planowaną stawkę dopłaty budżetowej na 1 zł sprzedaży, którą otrzymuje się przez podzielenie planowanej sumy dopłaty budżetowej bez podatku obrotowego za okres od początku roku do końca okresu sprawozdawczego przez sumę wartości sprzedaży działalności podstawowej bez dopłaty budżetowej za ten sam okres,
2)
pomnożyć sumę wartości faktycznej sprzedaży działalności podstawowej podlegającej dopłacie budżetowej (§ 17 ust. 3 i 4) za okres od początku roku do końca okresu sprawozdawczego - przez stawkę planowanej dopłaty budżetowej na 1 zł wartości sprzedaży, wynikającą z obliczenia określonego w pkt 1.

Ustaloną dopłatę budżetową należy powiększyć o podatek obrotowy. Uzyskana w ten sposób kwota stanowi sumę należnej dopłaty budżetowej za okres od początku roku do końca okresu sprawozdawczego.

4.
Sumę należnej dopłaty budżetowej za dany kwartał otrzymuje się przez odjęcie od kwoty ustalonej w sposób określony w ust. 3 kwot dopłat budżetowych należnych za ubiegłe kwartały okresu sprawozdawczego.