§ 3. - Szczegółowe zasady gospodarki finansowej central zjednoczeń przemysłowych i budownictwa objętych planowaniem centralnym.
Monitor Polski
M.P.1965.71.409
Akt utracił moc Wersja od: 30 grudnia 1965 r.
§ 3.
1.
Łączną normę procentową, wyznaczającą wielkość wpłat przedsiębiorstw na pokrycie kosztów utrzymania central zjednoczeń (§ 18 ust. 1 uchwały nr 276 i § 19 ust. 1 uchwały nr 277), ustala Minister Finansów od planowanych kosztów własnych. Przez planowane koszty własne należy rozumieć sumę: 1)
planowanego kosztu własnego sprzedaży produkcji towarowej - przedsiębiorstw przemysłowych, 2)
planowanego kosztu własnego sprzedaży produkcji podstawowej, pomocniczej i usług, wykonanych własnymi siłami - przedsiębiorstw budowlano-montażowych, 3)
planowanych kosztów handlowych - przedsiębiorstw obrotu towarowego, 4)
planowanego kosztu własnego sprzedaży produkcji i usług, wykonanych własnymi siłami - biur projektowych i przedsiębiorstw geodezyjnych, 5)
planowanego kosztu własnego sprzedanych usług i produkcji, wykonanych własnymi siłami - przedsiębiorstw transportowych, 6)
planowanych całkowitych nakładów działalności eksploatacyjnej - przedsiębiorstw rolnych- zgrupowanych w zjednoczeniach danego ministerstwa.
2.
Limit zatrudnienia centrali zjednoczenia obejmuje pracowników, których fundusz płac wchodzi w skład kosztów utrzymania centrali zjednoczenia wraz z kosztami ewentualnie prowadzonej innej działalności (§ 2 ust. 2) oraz w skład kosztów działalności gospodarczej (§ 6 ust. 1) - objętych planem finansowym centrali zjednoczenia.3.
Ustalona przez centralę zjednoczenia kwota wpłat przedsiębiorstw na pokrycie jej kosztów utrzymania, wynikająca z zastosowania procentowych norm, o których mowa w § 18 ust. 1 uchwały nr 276 i § 19 ust. 1 uchwały nr 277, nie ulega zmianie bez względu na dokonywane ewentualnie zmiany w planach przedsiębiorstw. W razie jednak zwiększenia w ciągu roku, stosownie do przepisów § 22 ust. 1 i § 23 ust. 1 uchwały nr 276 oraz § 23 ust. 1 i § 24 ust. 1 uchwały nr 277, limitów zatrudnienia i funduszu płac central zjednoczeń, właściwi ministrowie mogą - w uzasadnionych wypadkach - zwiększyć odpowiednio kwoty wpłat przedsiębiorstw na pokrycie zwiększonych kosztów utrzymania central zjednoczeń oraz dokonać innych odpowiednich zmian planów finansowych powiększających ich kwoty ogólne. Uprawnienia te przysługują dyrektorom zjednoczeń, jeśli na podstawie upoważnień otrzymanych w trybie określonym przepisami § 23 ust. 2 uchwały nr 276 i § 24 ust. 2 uchwały nr 277 dokonali we własnym zakresie zmian w zatrudnieniu i funduszu płac centrali zjednoczenia.