Szczegółowe zasady finansowania rozwoju i realizacji wynalazczości w jednostkach gospodarki uspołecznionej oraz klubów techniki i racjonalizacji.

Monitor Polski

M.P.1963.23.120

Akt utracił moc
Wersja od: 22 marca 1963 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 7 marca 1963 r.
w sprawie szczegółowych zasad finansowania rozwoju i realizacji wynalazczości w jednostkach gospodarki uspołecznionej oraz klubów techniki i racjonalizacji.

Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. – Prawo wynalazcze (Dz. U. Nr 33, poz. 156) oraz § 57 ust. 1 uchwały nr 74 Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1963 r. w sprawie zasad organizowania, kierowania i koordynacji spraw wynalazczości, rozpowszechniania projektów wynalazczych oraz zasad wynagradzania i finansowania w zakresie wynalazczości (Monitor Polski Nr 18, poz. 100), zwanej dalej w skrócie "uchwałą", zarządza się, co następuje:
Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 31 maja 1962 r. – Prawo wynalazcze (Dz. U. Nr 33, poz. 156).
Finansowanie wynalazczości obejmuje:
1)
finansowanie kosztów związanych z rozwojem i realizacją wynalazczości w jednostkach gospodarki uspołecznionej,
2)
finansowanie działalności klubów techniki i racjonalizacji.
Finansowanie kosztów związanych z rozwojem realizacją wynalazczości w jednostkach gospodarki uspołecznionej obejmuje:
1)
wynagrodzenia twórców pracowniczych projektów wynalazczych oraz niepracowniczych projektów wynalazczych odstąpionych Państwu na zasadach przewidzianych dla pracowniczych projektów wynalazczych (art. 116 ust. 2 ustawy),
2)
wynagrodzenia oraz nagrody dla osób współdziałających przy opracowywaniu pracowniczych projektów wynalazczych oraz przy ich realizacji i rozpowszechnianiu,
3)
koszty technicznej pomocy udzielanej osobom pracującym nad projektami wynalazczymi przez jednostki gospodarki uspołecznionej,
4)
koszty realizacji projektów wynalazczych,
5)
koszty nabycia zarówno krajowych, jak i zagranicznych patentów, praw własności wzorów użytkowych oraz licencji na ich stosowanie,
6)
koszty działalności komórek organizacyjnych do spraw wynalazczości,
7)
inne koszty, jak np. koszty popularyzacji wynalazczości, opłaty związane z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych, koszty związane ze sporządzaniem opisów patentowych i odbitek dokumentacji.
1.
Na wynagrodzenia twórców pracowniczych projektów wynalazczych składają się w szczególności:
1)
wynagrodzenia twórców za projekt wynalazczy, wypłacane zgodnie z uchwałą,
2)
dodatkowe wynagrodzenia przysługujące twórcom w razie uzyskania przez gospodarkę uspołecznioną korzyści w związku ze zgłoszeniem wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą w celu uzyskania ochrony (art. 108 ustawy),
3)
wynagrodzenia za dostarczoną przez twórcę dokumentację przydatną do zastosowania projektu wynalazczego; na równi z wynagrodzeniem za dokumentację traktuje się zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych przez twórcę przy opracowywaniu projektu oraz wydatków niezbędnych dla dokonania oceny przydatności projektu,
4)
wynagrodzenia za współudział w pracach nad realizacją projektu,
5)
dodatkowe wynagrodzenia (wyrównania) z tytułu różnicy między zarobkiem twórcy wynikającym z zastosowania normy pracy przed zrealizowaniem projektu a zarobkiem wynikającym z zastosowania nowej normy po jego zrealizowaniu.
2.
Za wynagrodzenia oraz nagrody dla osób współdziałających uważa się w szczególności:
1)
wynagrodzenia osób, które na zlecenie jednostki gospodarki uspołecznionej udzieliły pomocy twórcom projektów wynalazczych lub pracowały nad tymi projektami,
2)
dodatkowe wynagrodzenia (wyrównania) z tytułu różnicy między zarobkiem wynikającym z zastosowania normy pracy przed zrealizowaniem projektu a zarobkiem wynikającym z zastosowania nowej normy po jego zrealizowaniu, przysługujące osobom, które współdziałały przy realizacji projektu wynalazczego albo przyczyniły się do przyśpieszenia jego zastosowania bądź do jego rozpowszechniania,
3)
nagrody dla osób, które współdziałały przy realizacji pracowniczego projektu wynalazczego albo przyczyniły się do przyspieszenia jego zastosowania,
4)
nagrody dla osób, które przyczyniły się do rozpowszechniania projektu wynalazczego.
3.
Koszty technicznej pomocy udzielanej osobom pracującym nad projektami wynalazczymi obejmują w szczególności:
1)
koszty materiałowe opracowania projektu, koszty wykonania dokumentacji technicznej, koszty wykonania modeli, koszty przeprowadzania prób i doświadczeń i inne tym podobne koszty związane z pracami wykonywanymi we własnym zakresie przez jednostkę organizacyjną udzielającą pomocy twórcom,
2)
koszty związane z pomocą udzielaną twórcom projektów wynalazczych, wykonywaną w trybie zleconym przez inne jednostki.
4.
Koszty realizacji projektów wynalazczych obejmują nie wymienione w ust. 1–3 koszty osobowe i rzeczowe, związane z wprowadzaniem projektów wynalazczych do produkcji, w tym także koszty zakupu niezbędnych maszyn, urządzeń i przyrządów, koszty przeróbek i adaptacji posiadanych maszyn i urządzeń oraz koszty pomocy udzielanej jednostce realizującej projekt przez instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i inne instytucje, jak również koszty dodatkowych badań i prób wykonywanych przez te instytucje na zlecenie jednostki realizującej projekt.
5.
Do kosztów działalności komórek organizacyjnych do spraw wynalazczości zalicza się:
1)
koszty osobowe stałego personelu tych komórek,
2)
koszty związane z działalnością komisji wynalazczości, powoływanych do oceny projektów wynalazczych, łącznie z wynagrodzeniami za udział w posiedzeniach tych komisji,
3)
inne koszty związane z zakresem działania tych komórek, określonym w wytycznych, o których mowa w § 5 ust. 2 uchwały.
Finansowanie działalności klubów techniki i racjonalizacji obejmuje:
1)
wynagrodzenia doradców technicznych (przedstawicieli technicznych) klubów techniki i racjonalizacji (dodatki do uposażenia i premie), przysługujące im zgodnie z odrębnymi przepisami,
2)
koszty wyposażenia i utrzymania lokali użytkowanych przez kluby, a w szczególności: koszty umeblowania dostarczenia pomocy technicznych (książki i czasopisma techniczne) oraz urządzeń technicznych, koszty czynszów, remontów, ogrzewania, oświetlenia, sprzątania itp.,
3)
inne koszty działalności, w tym także świadczenia jednostek gospodarki uspołecznionej na rzecz klubów techniki i racjonalizacji, przewidziane odrębnymi przepisami.
1.
Wynagrodzenia twórców za pracowniczy projekt wynalazczy obliczone na podstawie przepisów uchwały, z wyjątkiem wynagrodzeń, o których mowa w § 78 uchwały, finansowane są ze środków jednostki gospodarki uspołecznionej, w której projekt został zastosowany.
2.
Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca jednostka, w której projekt został zastosowany po raz pierwszy.
3.
Jeżeli projekt wynalazczy zastosowany został w innych jednostkach gospodarki uspołecznionej niż ta, która zastosowała projekt po raz pierwszy, jednostki te przekazują należne wynagrodzenia jednostce, w której projekt został zastosowany po raz pierwszy, w celu wypłacenia twórcom.
4.
Wynagrodzenia tymczasowe twórców za pracownicze projekty wynalazcze, które z powodu braku odpowiednich warunków nie mogą być realizowane bezpośrednio po dokonaniu oceny i ustaleniu ich przydatności (§ 78 uchwały), wypłacane są przez właściwą jednostkę ze środków budżetowych, a w jednostkach będących dysponentami Funduszu Postępu Technicznego – z tego funduszu. Wynagrodzenia sfinansowane ze środków budżetowych, po zastosowaniu projektu wynalazczego, podlegają zwrotowi na dochody budżetowe ze środków jednostki, która projekt zastosowała.
5.
Finansowanie i wypłacanie dodatkowych wynagrodzeń, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, regulują odrębne przepisy.
Jednostki gospodarki uspołecznionej, działające według zasad rozrachunku gospodarczego, prowadzoną przez siebie działalność w zakresie wynalazczości finansują ze środków obrotowych, ze środków na inwestycje i remonty kapitalne lub ze środków Funduszu Postępu Technicznego według następujących zasad:
1)
koszty technicznej pomocy oraz koszty realizacji projektów wynalazczych, noszące charakter inwestycji bądź kapitalnych remontów – finansuje się ze środków przewidzianych na ten cel w planach sfinansowania inwestycji bądź remontów kapitalnych, a w razie nie objęcia inwestycji planami – ze środków przewidzianych na sfinansowanie inwestycji szybko rentujących się,
2)
koszty nabycia patentów, praw własności wzorów użytkowych oraz licencji na ich stosowanie:
a)
dotyczące uruchomienia produkcji w zakładach nowo budowanych i rozbudowywanych – finansuje się ze środków przeznaczonych na inwestycje; koszty te traktuje się w ewidencji jako zwiększające "pozostałe wartości trwałe" i umarza oraz amortyzuje w ciężar kosztów produkcji (jako "koszty przygotowania produkcji") na zasadach określonych w § 4 ust. 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 października 1959 r. w sprawie zasad klasyfikacji kosztów inwestycji oraz wyceny składników majątkowych uzyskanych w wyniku inwestycji (Monitor Polski Nr 95, poz. 503),
b)
dotyczące uruchomienia lub udoskonalenia produkcji w zakładach czynnych – finansuje się ze środków obrotowych w ciężar kosztów produkcji z możliwością rozliczania w czasie na zasadach, o których mowa w § 8 pkt 1,
3)
koszty prac związanych z oceną i realizacją projektów wynalazczych, zamieszczonych w planach rozwoju techniki, o ile odpowiadają kryteriom określonym w przepisach normujących zasady gospodarki Funduszem Postępu Technicznego, finansuje się ze środków tego funduszu,
4)
dodatkowe wynagrodzenia (wyrównania) z tytułu różnicy między zarobkiem wynikającym z zastosowania normy pracy przed zrealizowaniem projektu a zarobkiem wynikającym z zastosowania nowej normy po jego zrealizowaniu – finansuje się ze środków obrotowych i odnosi się w ciężar tej pozycji kosztów, do której zalicza się zarobek zasadniczy,
5)
pozostałe nie wymienione w pkt 1–4 koszty związane z rozwojem i realizacją wynalazczości finansuje się ze środków obrotowych w ciężar kosztów ogólnych.
Koszty związane z rozwojem wynalazczości i realizacją projektów wynalazczych, sfinansowane ze środków obrotowych, mogą być rozliczane w czasie na następujących zasadach:
1)
koszty nabycia patentów, wzorów oraz licencji, dotyczące uruchomienia lub udoskonalenia produkcji w zakładach czynnych, mogą być rozliczane w ciągu okresu czasu, przez jaki przewiduje się użytkowanie przez daną jednostkę nabytego patentu bądź wzoru lub też korzystanie z nabytej licencji, nie dłużej jednak aniżeli w ciągu lat trzech, a w przypadkach wyjątkowych, za zgodą właściwego ministra, lat pięciu, licząc od momentu podjęcia na skalę przemysłową produkcji opartej na nabytym prawie,
2)
koszty nie wymienione w pkt 1 w uzasadnionych przypadkach mogą być rozliczane w obrębie roku kalendarzowego.
Zjednoczenia i jednostki równorzędne prowadzoną przez siebie działalność w zakresie wynalazczości finansują z funduszu administracyjnego, z rachunku akcji specjalnych oraz ze środków Funduszu Postępu Technicznego na następujących zasadach:
1)
z funduszu administracyjnego finansuje się koszty działalności komórek organizacyjnych do spraw wynalazczości,
2)
z Funduszu Postępu Technicznego finansuje się koszty prac związanych z oceną i realizacją projektów wynalazczych, objętych planami rozwoju techniki i przewidzianych do sfinansowania przez zjednoczenie, o ile prace te odpowiadają kryteriom określonym w przepisach normujących zasady gospodarki tym funduszem; w przypadkach określonych w § 78 ust. 1 i 3 uchwały z Funduszu Postępu Technicznego mogą być finansowane wynagrodzenia tymczasowe twórców za pracownicze projekty wynalazcze, które nie będą realizowane bezpośrednio po dokonaniu oceny i ustaleniu ich przydatności,
3)
nie wymienione w pkt 1 i 2 koszty związane z rozwojem i realizacją wynalazczości finansuje się z rachunku akcji specjalnych.
1.
Ministerstwa (centralne urzędy), organy prezydiów rad narodowych i inne jednostki budżetowe prowadzoną przez siebie działalność w zakresie wynalazczości, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 2, finansują z kredytów budżetowych zgodnie z klasyfikacją dochodów i wydatków budżetowych.
2.
Jednostki budżetowe będące dysponentami Funduszu Postępu Technicznego finansują ze środków tego funduszu koszty określone w § 9 pkt 2.
Jednostki nie wymienione w §§ 7, 9 i 10 prowadzoną przez siebie działalność w zakresie wynalazczości finansują ze środków przewidzianych każdorazowo w ich planach finansowych.
Przepisy §§ 3–11 stosuje się odpowiednio do działalności brygad racjonalizatorskich.
1.
Działalność klubów techniki i racjonalizacji finansuje się:
1)
w jednostkach gospodarki uspołecznionej działających według zasad rozrachunku gospodarczego – stosownie do rodzaju i charakteru kosztów tej działalności – bądź ze środków obrotowych w ciężar kosztów ogólnych, bądź ze środków przewidzianych na sfinansowanie inwestycji i kapitalnych remontów,
2)
w pozostałych jednostkach – w ramach budżetów bądź planów finansowych tych jednostek.
2.
W razie utworzenia klubu wspólnego dla dwóch lub więcej jednostek gospodarki uspołecznionej, koszty związane z jego działalnością, w tym także koszty wyposażenia i utrzymania lokalu klubu, finansowane są przez jednostkę, przy której klub działa; koszty te obciążają w odpowiednich częściach zainteresowane jednostki, które dokonują zwrotu przypadającej na nie części faktycznie poniesionych kosztów jednostce, przy której klub istnieje, w oparciu o ustalone wspólnie zasady. Jeśli zainteresowane jednostki nie umówią się inaczej, zwrot kosztów następuje co kwartał.
Plany sfinansowania kosztów związanych z rozwojem i realizacją wynalazczości w jednostkach gospodarki uspołecznionej oraz finansowania działalności klubów techniki i racjonalizacji sporządzane są w ramach planów techniczno-ekonomicznych bądź planów finansowych.
Zasady zaliczania wynagrodzeń związanych z wynalazczością do funduszu płac bądź do wynagrodzeń nie objętych funduszem płac określają przepisy uchwały nr 107 Rady Ministrów z dnia 27 marca 1962 r. w sprawie składników funduszu płac, wynagrodzeń z funduszu zakładowego i z czystej nadwyżki spółdzielni oraz składników wynagrodzeń nie objętych funduszem płac w jednostkach na rozrachunku gospodarczym (Monitor Polski Nr 29, poz. 124).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.