Szczegółowe warunki prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży walut obcych oraz złota dewizowego i platyny dewizowej, a także na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości.

Monitor Polski

M.P.1995.16.202

Akt utracił moc
Wersja od: 31 marca 1995 r.

ZARZĄDZENIE
PREZESA NARODOWEGO BANKU POLSKIEGO
z dnia 28 marca 1995 r.
w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży walut obcych oraz złota dewizowego i platyny dewizowej, a także na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości.

Na podstawie art. 11 ust. 7 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703) zarządza się, co następuje:
Zarządzenie określa:
1)
szczegółowe warunki prowadzenia przez osoby krajowe, z wyłączeniem banków, działalności gospodarczej, polegającej na kupnie i sprzedaży walut obcych oraz złota dewizowego i platyny dewizowej, zwanych dalej "wartościami", a także na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości,
2)
sposób udokumentowania fachowego przygotowania do prowadzenia działalności, o której mowa w pkt 1.
1.
Wniosek o udzielenie zezwolenia dewizowego, zwanego dalej "zezwoleniem", na prowadzenie działalności określonej w § 1 pkt 1 powinien być złożony w oddziale Narodowego Banku Polskiego, zwanym dalej "NBP", właściwym terytorialnie ze względu na miejsce, w którym działalność ma być prowadzona.
2.
Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać:
1)
wskazanie wnioskodawcy oraz jego miejsce zamieszkania lub siedzibę,
2)
numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności - PESEL, jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, bądź statystyczny numer identyfikacyjny - REGON, gdy wniosek składa podmiot gospodarujący,
3)
wyciąg z rejestru handlowego lub inny dokument, z którego wynika skład osobowy władz firmy, jeśli wnioskodawcą jest osoba prawna,
4)
wskazanie rodzaju działalności, którą zamierza podjąć wnioskodawca; w wypadku działalności polegającej na pośrednictwie określić należy sposób jego wykonywania,
5)
określenie wartości mających być przedmiotem działalności,
6)
adres lokalu użytkowego, przeznaczonego do prowadzenia działalności określonej we wniosku, oraz jego opis,
7)
określenie dni tygodnia i godzin prowadzenia działalności, o której mowa we wniosku,
8)
planowany termin rozpoczęcia działalności, o której mowa we wniosku, oraz określenie czasu, na jaki zezwolenie ma być udzielone.
3.
Do wniosku o udzielenie zezwolenia należy dołączyć:
1)
zaświadczenie o niekaralności za przestępstwo skarbowe, przeciwko mieniu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej osoby ubiegającej się o zezwolenie oraz osób, które będą bezpośrednio wykonywać czynności objęte zezwoleniem,
2)
dokumenty wskazujące na fachowe przygotowanie osób, które będą bezpośrednio wykonywać czynności objęte zezwoleniem - świadectwo ukończenia kursu kasjera walutowego (bądź kursu w zakresie obrotu złotem dewizowym i platyną dewizową - w zależności od rodzaju prowadzonej działalności) lub świadectwo pracy w banku, w okresie minimum jednego roku, na stanowisku związanym z obsługą transakcji walutowych.
4.
W razie gdy wniosek składa osoba prawna, przepis ust. 3 pkt 1 stosuje się odpowiednio również do członków władz tej osoby.
1.
Lokal użytkowy, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza określona zezwoleniem, zwany dalej "kantorem", powinien być dostosowany do prowadzenia tej działalności, a w szczególności zapewniać bezpieczne dokonywanie transakcji prowadzonych w ramach tej działalności.
2.
Kantor musi być wyposażony w:
1)
umieszczoną na zewnątrz w widocznym miejscu nazwę "kantor", ze wskazaniem dni i godzin prowadzenia działalności,
2)
tablicę informacyjną zawierającą:
a)
wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości określonych zezwoleniem oraz aktualne ceny kupna i sprzedaży,
b)
informację o obowiązkach, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 1 lit. f),
3)
rejestry kupowanych i sprzedawanych wartości,
4)
formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży wartości, zawierające dane określone w § 6 ust. 3,
5)
pieczątkę z jego nazwą i adresem oraz pieczątki imienne kasjerów,
6)
oryginalny, wydawany przez NBP, zaktualizowany album zagranicznych znaków pieniężnych - jeżeli przedmiotem działalności jest kupno i sprzedaż walut obcych lub pośrednictwo w ich kupnie i sprzedaży.
Przed udzieleniem zezwolenia NBP może sprawdzić przygotowanie kantoru do prowadzenia działalności, o której mowa we wniosku.
1.
Zezwolenie określa:
1)
podmiot, któremu udzielono zezwolenia; przy czym wymienione być muszą wszystkie dane, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 i 2,
2)
rodzaj działalności i warunki jej prowadzenia,
3)
adres kantoru,
4)
wartości będące przedmiotem działalności,
5)
okres, na jaki zezwolenie zostało udzielone (oznaczony lub nieoznaczony),
6)
termin rozpoczęcia działalności.
2.
W wypadku wniosku o zezwolenie na jednoczesne prowadzenie wszystkich rodzajów działalności, o których mowa w § 1 pkt 1, udzielane jest jedno zezwolenie, pod warunkiem że prowadzone są one w tym samym kantorze.
1.
Podmiot, który uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności, o której mowa w § 1 pkt 1, jest obowiązany zapewnić:
1)
prowadzenie w sposób trwały i ciągły stosownej ewidencji wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości w kantorze - według zasad umożliwiających w każdym momencie ustalenie aktualnego stanu kasy we wszystkich wartościach - w walucie polskiej oraz w wartościach będących przedmiotem obrotu,
2)
prowadzenie ciągłego kupna i sprzedaży wartości będących przedmiotem obrotu, w godzinach działalności kantoru,
3)
wydawanie dowodu kupna-sprzedaży, imiennego lub na okaziciela, przy każdej transakcji kupna-sprzedaży wartości,
4)
z upływem każdego roku działalności aktualizowanie zaświadczeń, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 1 oraz w § 2 ust. 4,
2.
Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, musi być prowadzona w sposób następujący:
1)
ewidencjonowaniu podlegają następujące dane:
a)
data operacji,
b)
określenie rodzaju operacji (kupno - sprzedaż - przeksięgowanie),
c)
nazwa i ilość wartości będących przedmiotem operacji,
d)
cena i równowartość transakcji w złotych,
2)
wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po dokonaniu transakcji,
3.
Dowody, o których mowa w ust. 1 pkt 3, muszą zawierać:
1)
w wypadku obrotu walutą obcą:
a)
imię, nazwisko i adres klienta, a także znamiona dokumentu tożsamości, jeżeli jest to imienny dowód kupna-sprzedaży,
b)
nazwę i kwotę sprzedanych (skupionych) walut obcych,
c)
cenę waluty i równowartość transakcji w złotych,
d)
pieczątkę z oznaczeniem kantoru i datę wystawienia,
e)
pieczątkę imienną i podpis kasjera,
f)
na życzenie klienta - serię i numery sprzedanych banknotów,
2)
w wypadku obrotu złotem dewizowym i platyną dewizową dowód kupna-sprzedaży tych wartości zawierać powinien nazwę i ilość skupionych (sprzedanych) wartości, jednostkową cenę i równowartość transakcji w złotych, a także dane wymienione w pkt 1 lit. a) oraz d)-e).
1.
Każda zmiana składników zezwolenia, określonych w § 5 ust. 1, wymaga zmiany udzielonego zezwolenia, uchylenia go w całości lub udzielenia nowego. W celu zmiany zezwolenia należy złożyć pisemny wniosek do oddziału NBP, o którym mowa w § 2 ust. 1.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy złożyć w terminie 14 dni od dnia zaistnienia sytuacji powodującej konieczność zmiany zezwolenia.
3.
O zaprzestaniu działalności określonej w zezwoleniu należy powiadomić w formie pisemnej oddział NBP, o którym mowa w § 2 ust. 1, w terminie 7 dni od dnia jej zaprzestania.
4.
Podmiot prowadzący działalność określoną zezwoleniem z ważnych powodów może czasowo ją zawiesić, powiadamiając o tym w formie pisemnej oddział NBP, o którym mowa w § 2 ust. 1, w terminie 7 dni od dnia zawieszenia.
5.
Zawieszenie, o którym mowa w ust. 4, nie może trwać dłużej niż trzy miesiące.
W razie stwierdzenia, że działalność określona zezwoleniem prowadzona jest z naruszeniem prawa, a w szczególności warunków określonych zezwoleniem, udzielone zezwolenie może zostać uchylone.
Podmioty, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności określonej w niniejszym zarządzeniu na podstawie przepisów dotychczasowych, obowiązane są dostosować tę działalność do warunków określonych niniejszym zarządzeniem w terminie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie.
Traci moc zarządzenie Prezesa NBP z dnia 31 marca 1990 r. w sprawie warunków prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych i na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości oraz maksymalnej wysokości marż pobieranych przy wykonywaniu tych czynności (Monitor Polski Nr 15, poz. 119 i z 1991 r. Nr 26, poz. 184).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 31 marca 1995 r.