Świadczenia na rzecz obrony kraju w czasie obowiązywania stanu wojennego.

Monitor Polski

M.P.1981.30.276

Akt utracił moc
Wersja od: 12 grudnia 1981 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 12 grudnia 1981 r.
w sprawie świadczeń na rzecz obrony kraju w czasie obowiązywania stanu wojennego.

W związku z uchwałą Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r. w sprawie wprowadzenia stanu wojennego ze względu na bezpieczeństwo państwa (Dz. U. Nr 29, poz. 155) oraz art. 237 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1979 r. Nr 18, poz. 111) zarządza się, co następuje:
W czasie obowiązywania stanu wojennego nakładanie oraz realizacja świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz obrony kraju, zwanych dalej "świadczeniami", następuje na zasadach określonych w dziale VIII rozdziale 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1979 r. Nr 18, poz. 111) oraz w rozdziale 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie świadczeń na rzecz obrony kraju (Dz. U. Nr 20, poz. 103).
1.
Uprawnione organy mogą doraźnie (poza planem) zgłaszać wnioski w sprawie świadczeń, o których mowa w § 35 rozporządzenia Rady Ministrów wymienionego w § 1 i niniejszego zarządzenia.
2.
Wnioski, o których mowa w ust. 1, realizuje się w terminie zapewniającym wykonanie świadczenia.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia wprowadzenia stanu wojennego.