Świadczenia dla pracowników czasowo przeniesionych.

Monitor Polski

M.P.1981.11.84

Akt utracił moc

Wersja od: 24 lutego 1989 r.

UCHWAŁA Nr 78

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 kwietnia 1981 r.

w sprawie świadczeń dla pracowników czasowo przeniesionych.

Na podstawie art. 79 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 114, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i z 1981 r. Nr 6, poz. 23) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Przepisy uchwały mają zastosowanie do pracowników czasowo przeniesionych, zatrudnionych w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych oraz przedsiębiorstwach (zakładach), w których w dniu wejścia w życie uchwały, w zakresie świadczeń dla czasowo przeniesionych, obowiązywały zasady określone w układzie zbiorowym pracy dla budownictwa.

§ 2. Czasowo przeniesionym w rozumieniu uchwały jest pracownik, który wyraził zgodę na okresowe przeniesienie go do pracy na inny teren poza miejscowość stałego zamieszkania (zakwaterowania), a był zatrudniony:

1) w miejscowości stałego zamieszkania lub codziennie dojeżdżał do pracy z miejscowości stałego zamieszkania bądź

2) w innej miejscowości niż miejscowość stałego zamieszkania i mieszkał w hotelu pracowniczym lub w kwaterze wynajętej przez przedsiębiorstwo.

§ 3. Pracownikowi, który na skutek czasowego przeniesienia utracił możność codziennego powrotu do miejscowości stałego zamieszkania (zakwaterowania), przysługują następujące świadczenia:

1) zwrot kosztów przejazdu do miejsca czasowego przeniesienia i z powrotem według ogólnie obowiązujących przepisów,

2) 1 dodatek za rozłąkę w wysokości odpowiadającej 6,5% najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy, określonego przez Radę Ministrów za każdy dzień pobytu w miejscowości czasowego przeniesienia (łącznie z dniami podróży w związku z rozpoczęciem lub zakończeniem czasowego przeniesienia); dodatek nie przysługuje:

a) za dni nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

b) za okres pobytu na leczeniu w szpitalu lub w izbie chorych, w czasie którego pracownik otrzymywał bezpłatne wyżywienie,

c) za okres urlopu wypoczynkowego,

d) za dni zwolnień od pracy, udzielonych na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów, oraz za okres niezdolności do pracy wskutek choroby, jeżeli w czasie zwolnienia od pracy lub niezdolności do pracy pracownik nie przebywał w miejscowości czasowego przeniesienia,

3) po każdych zakończonych 14 dniach czasowego przeniesienia - zwrot kosztów przejazdu do miejsca stałego zamieszkania i z powrotem najtańszym publicznym środkiem lokomocji w związku z odwiedzeniem rodziny w dniach wolnych od pracy; zwrot kosztów przejazdu nie przysługuje, jeżeli pracownik nie stawił się w terminie do pracy bez uzasadnionej przyczyny,

4) 2 bezpłatne zakwaterowanie lub ryczałt w wysokości odpowiadającej 60% kwoty dodatku za rozłąkę, o której mowa w pkt 2 za nocleg w razie nieprzydzielenia bezpłatnego zakwaterowania.

§  4.

1. Pracownikowi czasowo przeniesionemu, który ma możność codziennego powrotu do miejsca stałego zamieszkania (zakwaterowania), przysługuje:

1) 3 ryczałt w wysokości odpowiadającej 1/3 kwoty dodatku za rozłąkę, o której mowa w § 3 pkt 2, za każdy dzień przepracowany, jeżeli czas przejazdu do pracy i z powrotem publicznym środkiem lokomocji lub środkiem transportu przedsiębiorstwa - a w razie braku takich środków czas pieszego dojścia - przekracza 2 godziny,

2) zwrot faktycznych kosztów przejazdu najtańszym publicznym środkiem lokomocji lub bezpłatny przejazd w razie dojazdu środkami transportu przedsiębiorstwa.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 dotyczy także pracowników, których czas przejazdu publicznym środkiem lokomocji lub środkiem transportu przedsiębiorstwa nie przekracza 2 godzin.

3. Do czasu przejazdu nie wlicza się czasu dojścia pieszego lub dojazdu własnym środkiem transportu do stacji (przystanku) publicznego środka lokomocji lub środka transportu przedsiębiorstwa.

§ 5. Przepisy uchwały nie mają zastosowania do osób delegowanych lub odbywających podróże służbowe na podstawie przepisów w sprawie diet i innych należności za czas podróży służbowych na obszarze kraju.

§ 6. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych może zezwolić - na wniosek zainteresowanego ministra (kierownika urzędu centralnego) - na stosowanie uchwały w innych przedsiębiorstwach (zakładach) budowlano-montażowych, nie wymienionych w § 1.

§ 7. Traci moc uchwała nr 186 Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1972 r. w sprawie świadczeń dla pracowników czasowo przeniesionych.

§ 8. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1981 r.

¹ § 3 pkt 2:

- zmieniony przez § 2 uchwały nr 25 z dnia 27 stycznia 1982 r. (M.P.82.4.19) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1982 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) uchwały nr 11 z dnia 16 stycznia 1984 r. (M.P.84.2.13) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1984 r.

- zmieniony przez § 1 uchwały nr 65 z dnia 23 kwietnia 1985 r. (M.P.85.8.66) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 maja 1985 r.

- zmieniony przez § 1 uchwały nr 106 z dnia 30 czerwca 1986 r. (M.P.86.19.139) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 10 lipca 1986 r.

- zmieniony przez § 2 pkt 1 uchwały nr 43 z dnia 30 marca 1987 r. (M.P.87.9.82) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 kwietnia 1987 r.

- zmieniony przez § 2 pkt 1 lit. a) uchwały nr 18 z dnia 1 lutego 1988 r. (M.P.88.3.21) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 21 z dnia 20 lutego 1989 r. (M.P.89.4.43) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 24 lutego 1989 r.

² § 3 pkt 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) uchwały nr 11 z dnia 16 stycznia 1984 r. (M.P.84.2.13) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1984 r.

- zmieniony przez § 2 pkt 2 uchwały nr 43 z dnia 30 marca 1987 r. (M.P.87.9.82) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 kwietnia 1987 r.

- zmieniony przez § 2 pkt 1 lit. b) uchwały nr 18 z dnia 1 lutego 1988 r. (M.P.88.3.21) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 21 z dnia 20 lutego 1989 r. (M.P.89.4.43) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 24 lutego 1989 r.

³ § 4 ust. 1 pkt 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 11 z dnia 16 stycznia 1984 r. (M.P.84.2.13) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1984 r.

- zmieniony przez § 2 pkt 2 uchwały nr 18 z dnia 1 lutego 1988 r. (M.P.88.3.21) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 lutego 1988 r.