Stypendia specjalizacyjne dla lekarzy odbywających specjalizację.

Monitor Polski

M.P.1959.29.133

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1970 r.

UCHWAŁA NR 113

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 marca 1959 r.

w sprawie stypendiów specjalizacyjnych dla lekarzy odbywających specjalizację.

W celu zapewnienia zakładom społecznym służby zdrowia ..........ływu lekarzy specjalistów Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Lekarze nie zatrudnieni w zakładach pracy, w których odbywają specjalizację, mogą otrzymywać stypendia na zasadach określonych w niniejszej uchwale.

2. Lekarzy, którym przyznano stypendia, nazywa się w dalszym ciągu uchwały "stypendystami".

§ 2. 1

1. Wysokość stypendium wynosi:

1) dla lekarzy posiadających stałe miejsce zamieszkania i zatrudnionych na obszarze miasta będącego siedzibą wojewódzkiej rady narodowej - 1.600 zł miesięcznie;

2) dla lekarzy posiadających stałe miejsce zamieszkania i zatrudnionych w innych miejscowościach niż wymienione w pkt 1 - 2.050 zł miesięcznie.

2. Kierownik wydziału zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej może podwyższyć do 2.500 zł stypendium dla lekarzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w razie podjęcia przez nich specjalizacji w jednej ze specjalności uznanych za szczególnie deficytowe. Wykaz specjalności uznanych za szczególnie deficytowe ustala Minister Zdrowia i Opieki Społecznej.

3. Stypendium wypłaca się miesięcznie z góry.

§ 3. Obowiązkowy wymiar zajęć stypendysty w jednostce, w której odbywa specjalizację, wynosi:

1) 30 godzin tygodniowo:

a) przy stosowaniu leczenia radem lub innymi ciałami promieniotwórczymi,

b) w zakładach (pracowniach) rentgenologicznych i fizjoterapeutycznych,

c) w zakładach (pracowniach) anatomopatologicznych, zakładach medycyny sądowej lub prosektoriach;

2) 36 godzin tygodniowo - przy odbywaniu specjalizacji w innych zakładach.

§  4.

1. Okresy pobierania stypendium zalicza się do stażu pracy lekarza.

2. W zakresie uprawnień do urlopów i przerw w pracy w okresie ciąży i porodu stosuje się do stypendystów przepisy obowiązujące lekarzy zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia.

3. W zakresie uprawnień emerytalnych traktuje się stypendystów jako osoby wykonujące pracę w zakładach pracy w związku z nauką zawodu, a otrzymywane stypendium jako wynagrodzenie za pracę.

§ 5. W razie pełnienia dyżurów w zakładach opieki zdrowotnej zamkniętej stypendyści otrzymują wynagrodzenie za dyżury określone w przepisach o wynagrodzeniu lekarzy zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia.

§  6.

1. Stypendyści podlegają ubezpieczeniu społecznemu w zakresie i na zasadach ustalonych dla pracowników umysłowych. Podstawą wymiaru składek ubezpieczeniowych jest wysokość stypendium.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do stypendystów podlegających ubezpieczeniu społecznemu z innego tytułu.

3. W razie delegowania stypendysty do innej miejscowości w związku z odbywaniem specjalizacji przysługują mu diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegu na zasadach obowiązujących pracowników państwowych.

4. Stypendyście nie przysługują diety, jeżeli w miejscu oddelegowania otrzymuje bezpłatne wyżywienie.

§ 7. Uzyskanie stypendium specjalizacyjnego zobowiązuje stypendystę do bezzwłocznego wypowiedzenia wszystkich uprzednio zawartych umów o pracę, z wyjątkiem zajęć zarobkowych dopuszczalnych w myśl § 8.

§ 8. Minister Zdrowia ustali zasady i tryb kwalifikowania kandydatów do stypendiów, wypłacania stypendiów i przekazywania składek ubezpieczeniowych, a także zakres i wymiar, w jakim stypendyści mogą wykonywać zajęcia zarobkowe, oraz zasady i tryb cofania stypendiów.

§  9.

1. Wydatki związane z wykonaniem uchwały pokrywa się z budżetu centralnego w części dotyczącej Ministerstwa Zdrowia.

2. Gospodarkę funduszami przeznaczonymi na stypendia specjalizacyjne prowadzi Studium Doskonalenia Lekarzy w Akademii Medycznej w Warszawie.

§  10.

1. Traci moc uchwała nr 993 Prezydium Rządu z dnia 15 listopada 1952 r. w sprawie stypendiów dla lekarzy odbywających specjalizację (Monitor Polski Nr A-99, poz. 1517).

2. 2 Stypendyści, którzy przed dniem 1 czerwca 1966 r. otrzymali stypendium wyższe niż określone w § 2 ust. 1, zachowują prawo do stypendium w dotychczasowej wysokości do upływu terminu, na które zostało ono im przyznane.

§ 11. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Zdrowia.

§ 12. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1959 r.

¹ § 2 zmieniony przez § 1 uchwały nr 140 z dnia 19 sierpnia 1970 r. (M.P.70.28.234) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 września 1970 r.

² § 10 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 144 z dnia 27 maja 1966 r. (M.P.66.28.144) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 czerwca 1966 r.