Stosowanie imiennych czeków gotówkowych.

Monitor Polski

M.P.1971.32.202

Akt utracił moc

Wersja od: 11 czerwca 1971 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 19 maja 1971 r.

w sprawie stosowania imiennych czeków gotówkowych.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. Nr 22, poz. 188 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy zarządzenia dotyczą jednostek i zakładów budżetowych, przedsiębiorstw państwowych, kombinatów i zjednoczeń, spółdzielni i ich związków, organizacji politycznych, zawodowych i społecznych oraz spółek, w których jednostki gospodarki uspołecznionej posiadają udział wynoszący co najmniej 50% kapitału zakładowego.

§  2.

1. Jednostki określone w § 1 obowiązane są wystawiać czeki gotówkowe na kwoty powyżej 5.000 zł w formie imiennej na rzecz określonej osoby.

2. Wystawca czeku obowiązany jest wpisać na przedniej stronie czeku imię i nazwisko osoby podejmującej gotówkę w banku, a na odwrotnej stronie czeku cechy jej dowodu osobistego (seria, numer i miejsce wystawienia).

§ 3. Banki mają obowiązek stwierdzenia tożsamości osób podejmujących gotówkę na podstawie czeków imiennych.

§ 4. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1965 r. w sprawie stosowania imiennych czeków gotówkowych (Monitor Polski Nr 68, poz. 388).

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1971 r.