Stanowiska służbowe i uposażenia pracowników prokuratorskich.

Monitor Polski

M.P.1966.48.238

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1973 r.

UCHWAŁA
RADY PAŃSTWA
z dnia 8 września 1966 r.
w sprawie stanowisk służbowych i uposażeń pracowników prokuratorskich.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o Prokuraturze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 38, poz. 346) Rada Państwa uchwala:
1. 1
Pracownikami prokuratorskimi w rozumieniu uchwały są: prokuratorzy, wiceprokuratorzy, podprokuratorzy, asesorzy i aplikanci.
2.
Uchwała nie ma zastosowania do pracowników prokuratorskich prokuratur wojskowych.
1.
Ustala się dla pracowników prokuratorskich grupy uposażenia zasadniczego w następujących kwotach:
Grupa uposażenia zasadniczegoKwota miesięcznego uposażenia w złotych
I A5.000
I B4.600
I C4.200
II3.800
III3.400
IV3.000
V2.700
VI2.200
VII1.800
VIII1.550
2. 2
Uposażenie zasadnicze w kwotach ustalonych w ust. 1 otrzymują:
Lp.Stanowisko służboweGrupa uposażenia zasadniczego
1Prokurator Generalnej ProkuraturyI A
2Prokurator wojewódzkiI C-I A
3Wiceprokurator Generalnej ProkuraturyII-I A
4Wiceprokurator prokuratury wojewódzkiejIII-I A
5Podprokurator prokuratury wojewódzkiej IV-II
6Prokurator powiatowyIII-I C
7Wiceprokurator prokuratury powiatowejIV-I C
8Podprokurator prokuratury powiatowejV-I C
9AsesorVI
10AplikantVIII-VII
3.
W razie mianowania pracownika prokuratorskiego na stanowisko, do którego przywiązane jest uposażenie zasadnicze niższe od uposażenia zasadniczego pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku, Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może zezwolić na zachowanie przez pracownika uposażenia zasadniczego w dotychczasowej wysokości.
4.
Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może, w przypadkach uzasadnionych szczególną przydatnością do pracy w Prokuraturze oraz uprzednim zatrudnieniem w organach administracji państwowej, przedsiębiorstwach państwowych lub innych państwowych jednostkach organizacyjnych, przyznać kandydatowi na aplikanta kolejno wyższą grupę uposażenia zasadniczego już w chwili jego zatrudnienia.
1.
Ustala się dla pracowników prokuratorskich 13 stawek dodatku funkcyjnego w następujących kwotach:
Stawka dodatku funkcyjnegoKwota miesięczna dodatku w złotych
12.000
21.600
31.300
41.100
5 950
6 800
7 650
8 500
9 400
10 350
11 300
12 250
13 200
2. 3
Dodatek funkcyjny przysługuje za pełnienie niżej określonych funkcji:
Lp.FunkcjaStawka
1Prokurator Wojewódzki 3 do 1
2Zastępca prokuratora wojewódzkiego 7 do 4
3Naczelnik wydziału, wizytator, kierownik rejonu zamiejscowego prokuratury wojewódzkiej 8 do 5
4Prokurator powiatowy 8 do 4
5Zastępca prokuratora powiatowego, kierownik rejonu zamiejscowego prokuratury powiatowej12 do 7
6Kierownik działu lub rejonu prokuratury wojewódzkiej12 lub 9
7Kierownik działu lub rejonu prokuratury powiatowej13 lub 11
3.
Przewidziana dla prokuratora powiatowego stawka dodatku funkcyjnego 5 i 4 oraz dla zastępcy prokuratora powiatowego 8 i 7 może być przyznana prokuratorom pełniącym te funkcje w prokuraturach obejmujących zakresem działania nie mniej niż dwa powiaty lub jeden powiat (miasto, dzielnicę), w którym liczba mieszkańców przekracza 100.000.
4.
Szczegółowe zasady przyznawania stawek dodatku funkcyjnego pracownikom prokuratorskim ustala Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Przewodniczący Rady Państwa może zezwolić Prokuratorowi Generalnemu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na czasowe utworzenie funkcji nie przewidzianej w tabelach dodatków funkcyjnych (§ 3) oraz na określenie stawki dodatku, przysługującego pracownikowi prokuratorskiemu wyznaczonemu do pełnienia tej funkcji.
Dodatek funkcyjny nie przysługuje pracownikowi prokuratorskiemu w okresie zawieszenia w pełnieniu służby. Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może wstrzymać wypłatę dodatku funkcyjnego pracownikowi, który z innych powodów nie pełni przez ponad 3 miesiące obowiązków, z którymi związany jest dodatek.
1.
Pracownikom wymienionym w § 2 ust. 2 w pkt 1-9 przyznaje się dodatek za wysługę lat.
2.
Dodatek za wysługę lat w stosunku miesięcznym wynosi:

250 zł po 3 latach wysługi,

400 zł po 6 latach,

550 zł po 9 latach i

700 zł po 12 latach wysługi.

3.
Dodatek za wysługę lat przysługuje niezależnie od innych dodatków i płatny jest miesięcznie z góry począwszy od 1 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku bądź prawo do wyższej stawki dodatku.
1.
Do wysługi lat zalicza się okres służby (pracy) pełnionej po dniu 22 lipca 1944 r.:
a)
na stanowiskach pracowników prokuratorskich,
b)
na stanowiskach sędziów, prezesów i wiceprezesów sądów oraz izb, jak również dyrektorów i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz sędziów, prezesów i wiceprezesów sądów ubezpieczeń społecznych, a także aplikantów sądowych,
c)
w wojskowej służbie sprawiedliwości z wyjątkiem służby na stanowiskach w sekretariatach,
d)
w Ministerstwie Sprawiedliwości na stanowiskach określonych przez Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
e)
w b. Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym na stanowiskach określonych przez Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
2.
Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może zaliczyć pracownikowi prokuratorskiemu do wysługi lat również okresy innej służby (wykonywania zawodu) aniżeli określone w ust. 1, jeżeli służba ta (wykonywanie zawodu) przyczyniła się do podniesienia jego kwalifikacji.
3.
Do wysługi lat nie zalicza się okresów niepełnienia służby (wykonywania zawodu) z powodu zawieszenia w czynnościach służbowych, chyba że postępowanie dyscyplinarne zakończone zostało umorzeniem lub uniewinnieniem.
Pracownicy prokuratorscy zachowują prawo do ostatnio pobieranego uposażenia netto, jeżeli jest ono łącznie z dodatkami wyższe od przewidzianego uchwałą, dla zajmowanego stanowiska i funkcji.
1.
Pracownik może awansować w ramach grup uposażenia zasadniczego przewidzianych dla danego stanowiska nie częściej niż co dwa lata. Jako terminy awansowe ustala się dzień 1 stycznia i 22 lipca ze zmianą wynagrodzenia od 1 sierpnia.
2.
Postanowienie ust. 1 nie dotyczy przypadków mianowania pracownika na wyższe stanowisko.
3.
Pracownik prokuratorski, który uzyskał stopień naukowy, może otrzymać od 1 dnia miesiąca kalendarzowego po uzyskaniu stopnia naukowego grupę uposażenia zasadniczego bezpośrednio wyższą od posiadanej, nie wyższą jednak od najwyższej grupy przewidzianej dla zajmowanego przez niego stanowiska.
1.
Tworzy się fundusz nagród z przeznaczeniem na nagrody dla pracowników prokuratorskich prokuratur wojewódzkich i powiatowych w wysokości 3% planowanego osobowego funduszu płac tych pracowników.
2.
Zasady gospodarowania funduszem nagród, o którym mowa w ust. 1, ustali Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
(uchylony).
W sprawach nie unormowanych w niniejszej uchwale mają w odniesieniu do uposażeń pracowników prokuratorskich odpowiednie zastosowanie przepisy o uposażeniu pracowników państwowych.
Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przyzna pracownikom objętym niniejszą uchwałą nowe grupy uposażenia zasadniczego oraz dodatki określone w § 4a wprowadzonym uchwałą Rady Państwa z dnia 18 listopada 1964 r. (Monitor Polski Nr 79, poz. 373).
Traci moc uchwała Rady Państwa z dnia 12 maja 1959 r. w sprawie stanowisk służbowych i uposażeń pracowników prokuratorskich (Monitor Polski z 1959 r. Nr 44, poz. 205 z późniejszymi zmianami) - z wyjątkiem §§ 4a i 4b w brzmieniu ustalonym przez § 1 uchwały Rady Państwa z dnia 18 listopada 1964 r. (Monitor Polski Nr 79, poz. 373), z tym że § 4a ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Prokuratorzy Generalnej Prokuratury mogą otrzymać dodatki specjalne za pełnienie funkcji określonych w ust. 1:

1) pod lp. 2 w wysokości 2.400 zł,

2) pod lp. 3 w wysokości 2.000, 2.200 zł,

3) pod lp. 4 w wysokości 1.700, 2.000 zł."

W zakresie dodatków mieszkaniowych mają do osób objętych uchwałą zastosowanie przepisy w sprawie uposażenia sędziów, asesorów i aplikantów sądów powszechnych i sądów ubezpieczeń społecznych.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1966 r.
1 § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały z dnia 22 grudnia 1967 r. (M.P.67.72.352) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 30 grudnia 1967 r.
2 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały z dnia 22 grudnia 1967 r. (M.P.67.72.352) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 30 grudnia 1967 r.
3 § 3 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały z dnia 22 grudnia 1967 r. (M.P.67.72.352) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 30 grudnia 1967 r.
4 § 11 uchylony przez § 2 pkt 3 uchwały z dnia 21 maja 1973 r. w sprawie diet i innych należności za czas podróży służbowych na terenie kraju pracowników Najwyższej Izby Kontroli, Sądu Najwyższego i Prokuratury Polskiej Rzeczypospoltej Ludowej (M.P.73.26.157) z dniem 1 lipca 1973 r.