Środki niezbędne dla podniesienia warunków pracy zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich.

Monitor Polski

M.P.1956.19.257

Akt utracił moc

Wersja od: 24 września 1968 r.

UCHWAŁA Nr 102

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 22 lutego 1956 r.

w sprawie środków niezbędnych dla podniesienia warunków pracy zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich.

W celu usprawnienia i podniesienia na wyższy poziom pracy w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, zwanych dalej "zakładami", Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§  1.

1. Do pracy w zakładach należy kierować pracowników szczególnie doświadczonych i o wysokim poziomie moralnym. Na stanowiska wychowawcze należy dobierać nauczycieli z co najmniej trzyletnią praktyką pedagogiczną.

2. Zobowiązuje się Ministra Oświaty, Prezesa Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego i Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej, każdego w granicach swojej kompetencji, do kierowania do zakładów pracowników wymienionych w ust. 1, za zgodą zainteresowanych.

3. Minister Oświaty skieruje do zakładów w terminie do dnia 15 sierpnia 1956 r. jednorazowo 80 nauczycieli na stanowiska wychowawców. Skierowani powinni odpowiadać warunkom ust. 1.

§  2.

1. Dyrektorom zakładów i kierownikom schronisk przyznaje się miesięczny dodatek za trudną pracę w wysokości od 35 do 50% zasadniczego uposażenia. Wysokość dodatku określa się w zależności od liczby wychowanków, dla których jest przeznaczony zakład lub schronisko.

2. Zastępcom dyrektorów zakładów oraz personelowi wychowawczemu w zakładach (kierownikom internatów, szkół, świetlic i kwalifikowanym wychowawcom) przyznaje się miesięczny dodatek za trudną pracę w wysokości 35% zasadniczego uposażenia. Nauczycieli kwalifikowanych pełniących funkcje wychowawców obowiązuje wymiar godzin szkolnictwa postawowego.

§  3.

1. 1 (skreślony).

2. Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Sprawiedliwości rozciągnie na pracowników gospodarstw rolnych prowadzonych przez zakłady zarządzenie nr 141 Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 1954 r. o rozciągnięciu mocy obowiązującej uchwały nr 1027 Prezydium Rządu z dnia 30 grudnia 1953 r. w sprawie poprawy organizacji pracy i warunków wynagrodzenia za prace w państwowych gospodarstwach rolnych z odpowiednimi zmianami.

§  4.

1. Pracownikom zatrudnionym w zakładach w pełnym wymiarze godzin przyznaje się prawo do korzystania z całodziennego wyżywienia według norm ustalonych dla wychowanków; pracownicy ci pokrywają 25% ustalonej stawki wyżywieniowej, pozostałe zaś 75% pokrywa się z kredytów budżetowych.

2. Pracownicy zatrudnieni w kuchni mają prawo do korzystania z bezpłatnego wyżywienia w zakładzie.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą pracowników gospodarstw pomocniczych objętych § 3.

§ 5. 2

1. Wychowankom zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich i zakładów wychowawczych podległych Ministrowi Sprawiedliwości, zwanych dalej "zakładami dla nieletnich", przyznaje się wynagrodzenie za wykonywane prace produkcyjne. Wysokość oraz zasady wypłaty tego wynagrodzenia określi Minister Sprawiedliwości.

2. Nadwyżki finansowe uzyskane z działalności przyzakładowych gospodarstw pomocniczych dzieli się w sposób następujący:

1) 65% odprowadza się na centralny rachunek środków specjalnych Ministerstwa Sprawiedliwości na rozbudowę działalności gospodarstw pomocniczych i urządzeń kulturalno-oświatowych zakładów dla nieletnich oraz na cele socjalne pracowników zakładów dla nieletnich, z tym że wydatki na cele socjalne nie mogą przekraczać 15% wygospodarowanej w danym roku nadwyżki,

2) 30% przeznacza się na bieżące wydatki zakładów dla nieletnich, związane ze szkoleniem kursowym wychowanków, na ich potrzeby kulturalne, oświatowe i na nagrody dla wychowanków,

3) 5% przeznacza się na nagrody dla pracowników zakładów dla nieletnich, którzy przyczynili się do zwiększenia nadwyżek.

3. Wysokość nagród oraz zasady i tryb ich przyznawania określi Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac.

§ 6. 3

1. Uchwała nr 789 Prezydium Rządu z dnia 10 września 1952 r. w sprawie opieki higieniczno-lekarskiej nad uczącymi się dziećmi i młodzieżą nie ma zastosowania do zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich oraz zakładów wychowawczych przejętych przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie uchwały nr 206 Rady Ministrów z dnia 30 lipca 1965 r.

2. Sposób wykonywania opieki higieniczno-lekarskiej w zakładach dla nieletnich wymienionych w ust. 1 określi Minister Sprawiedliwości.

§  7.

1. Zobowiązuje się Ministra Pracy i Opieki Społecznej do kierowania w porozumieniu z zakładami poprawczymi wychowanków zwolnionych z tych zakładów do pracy poza kolejnością.

2. Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości wyda w ciągu dwóch miesięcy od dnia wejścia w życie uchwały zarządzenia w przedmiocie wymienionym w ust. 1.

§  8.

1. Minister Sprawiedliwości określi wysokość i terminy płatności kosztów pobytu nieletnich w zakładach poprawczych, którymi sąd w myśl art. 495 kodeksu postępowania karnego może obciążyć rodziców, o ile poważnie zaniedbali obowiązki w stosunku do nieletniego. Koszty te wpływają na rzecz Skarbu Państwa.

2. Koszty przewidziane w ust. 1 nie mogą przekraczać stawki ustalonej na utrzymanie wychowanka w zakładzie.

§ 9. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Sprawiedliwości oraz zainteresowanym ministrom i kierownikom centralnych urzędów.

§ 10. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 3 ust. 1 skreślony przez § 3 uchwały nr 213 Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1960 r. w sprawie wynagradzania pracowników, zatrudnionych w warsztatach szkolnych szkół zawodowych, podległych Ministrowi Sprawiedliwości (M.P.60.54.260) z dniem 9 lipca 1960 r.

² § 5 zmieniony przez § 1 uchwały z dnia 17 września 1968 r. (M.P.68.40.278) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 24 września 1968 r.

³ § 6 zmieniony przez § 1 uchwały z dnia 22 sierpnia 1966 r. (M.P.66.44.222) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 31 sierpnia 1966 r.