Sprzedaż spirytusu do celów przemysłowych, technicznych, naukowo-laboratoryjnych i leczniczych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-58.895

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1952 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU ROLNEGO I SPOŻYWCZEGO

z dnia 18 czerwca 1952 r.

w sprawie sprzedaży spirytusu do celów przemysłowych, technicznych, naukowo-laboratoryjnych i leczniczych.

Na podstawie §§ 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1949 r. w sprawie zakresu działania Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego (Dz. U. R. P. Nr 18, poz. 122) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. W myśl zasad gospodarki planowej zakup spirytusu na cele przemysłowe, techniczne, naukowo-laboratoryjne i lecznicze odbywać się będzie na podstawie rozdzielników, opartych na planie zbytu spirytusu, powiązanych z planami zaopatrzenia poszczególnych przemysłów bądź zakładów przerabiających lub zużywających spirytus.

2. Rozdzielniki opracowuje i realizuje Centralny Zarząd Przemysłu Spirytusowego w trybie ustalonym w niniejszym zarządzeniu.

§  2.

1. Wszystkie ministerstwa, zainteresowane w przydziale spirytusu dla podległych sobie zakładów, składają zapotrzebowania na spirytus w Centralnym Zarządzie Przemysłu Spirytusowego zgodnie z terminami przewidzianymi w instrukcjach do sporządzenia planów. Ministerstwo Przemysłu Drobnego i Rzemiosła zgłasza zapotrzebowanie dla przemysłu terenowego i rzemiosła.

2. W zapotrzebowaniu należy podać:

1) nazwę i siedzibę zakładu;

2) ilość spirytusu w litrach 100° i gatunek spirytusu (surowy, rektyfikat I gat., poślednie gatunki rektyfikatu, odwodniony, posulfitowy);

3) cel, na jaki spirytus ma być użyty, przy czym cel powinien być podany w sposób konkretny, a nie ogólnikowy;

4) normę zużycia spirytusu w stosunku do gotowego wyrobu i krótki opis postępowania technicznego;

5) czy spirytus ma być użyty w stanie nieskażonym czy skażonym, jakim środkiem skażenia i w jakim stosunku do spirytusu, przy czym konieczność użycia spirytusu nieskażonego, a zwłaszcza rektyfikatu I gat., winna być szczególnie dokładnie uzasadniona;

6) gdzie ma być dokonane skażenie: w miejscu poboru czy zużycia; jeżeli skażenie ma być dokonane w miejscu zużycia, przedsiębiorstwa prywatne powinny dołączyć dowód złożenia zabezpieczenia różnicy ceny;

7) w przypadku zapotrzebowania spirytusu do wyrobu lekarstw - do jakiej grupy dany środek leczniczy należy, z załączeniem zaświadczenia Ministerstwa Zdrowia ustalającego, czy dany środek leczniczy należy do grupy środków galenowych czy specyfików farmaceutycznych, czy też do preparatów syntetycznych lub organoterapeutycznych, i określającego normę zużycia spirytusu na jednostkę wyrobu tego środka;

8) terminy bądź okresy odbioru poszczególnych partii spirytusu.

§ 3. Na podstawie zapotrzebowań, wskazanych w § 2, Centralny Zarząd Przemysłu Spirytusowego opracuje plan zbytu spirytusu z rozbiciem na poszczególne przedsiębiorstwa według przeznaczenia i gatunków spirytusu, po czym wyznaczy zakłady przemysłu spirytusowego, w których odbiorcy będą otrzymywać spirytus, przesyłając tym zakładom odpowiednie rozdzielniki oraz dane, o których mowa w § 2 pkt 1-8, i powiadamiając o przydziale właściwe ministerstwo. Ilości podane w tych rozdzielnikach będą stanowiły limity przydziałów spirytusu dla poszczególnych odbiorców.

§ 4. Sprzedaż spirytusu powinna odbywać się przy zachowaniu następującego trybu postępowania:

1) odbiorcy spirytusu przesyłają do właściwego zakładu przemysłu spirytusowego zamówienie w 2 egzemplarzach na ilości spirytusu ustalone na dany rok kalendarzowy;

2) po sprawdzeniu zamówienia z otrzymanym z Centralnego Zarządu Przemysłu Spirytusowego planem sprzedaży zakład przemysłu spirytusowego odnotuje każdorazowo ilość sprzedanego spirytusu na obydwu egzemplarzach zamówienia, z których jeden zwraca odbiorcy spirytusu, a drugi zatrzymuje w swoich aktach; po dalsze przydziały odbiorca zgłasza się z zamówieniem złożonym w trybie określonym w pkt 1;

3) zakład przemysłu spirytusowego prowadzi rejestr sprzedaży spirytusu do celów objętych niniejszym zarządzeniem.

§ 5. Zakup spirytusu do produkcji nie objętej planem w przypadkach uzasadnionych szczególnymi względami gospodarczymi (np. do produkcji nowych artykułów) wymaga zgody Ministerstwa Przemysłu Rolnego i Spożywczego (Departament Zbytu).

§  6.

1. Przydział spirytusu do wyrobu octu odbywa się w ramach zatwierdzonych przez Ministerstwo Przemysłu Rolnego i Spożywczego planów produkcji.

2. Przydział denaturatu luzem odbywa się w trybie przewidzianym w § 2 pkt 1, 2, 3 i 8.

§ 7. Przejścia na system rozdzielników, opartych na planach, dokona się w 1952 r. w sposób następujący:

1) na zasadzie materiałów uzyskanych z poszczególnych resortów co do wysokości zapotrzebowania spirytusu, objętego planami zaopatrzenia przemysłów na 1952 r., Departament Zbytu Ministerstwa Przemysłu Rolnego i Spożywczego poda Centralnemu Zarządowi Przemysłu Spirytusowego ilości spirytusu na poszczególne cele dla poszczególnych zakładów odbiorczych;

2) zgłoszone zapotrzebowania na spirytus będą uwzględnione po potrąceniu ilości już wydysponowanych przez wydziały finansowe prezydiów rad narodowych w ramach planu zbytu spirytusu na rok 1952 i bilansu spirytusowego Centralnego Zarządu Przemysłu Spirytusowego;

3) zakłady przemysłu spirytusowego będą sprzedawały spirytus zgłaszającym się odbiorcom w ramach wyznaczonych im przydziałów na 1952 r. przy zachowaniu przewidzianego wyżej trybu postępowania.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.