Skup od ludności artykułów pochodzenia zagranicznego.

Monitor Polski

M.P.1968.39.276

Akt utracił moc

Wersja od: 13 stycznia 1970 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI

z dnia 22 sierpnia 1968 r.

w sprawie skupu od ludności artykułów pochodzenia zagranicznego.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301 i z 1956 r. Nr 54, poz. 244) oraz § 1 ust. 1 zarządzenia nr 56 Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 1967 r. w sprawie przekazania Przewodniczącemu Komitetu Drobnej Wytwórczości uprawnień do wydawania przepisów w zakresie skupu od ludności artykułów zaopatrzenia materiałowo-technicznego pochodzenia zagranicznego (Monitor Polski Nr 47, poz. 233) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie dotyczy skupu od ludności nowych i używanych artykułów zaopatrzenia materiałowo-technicznego (surowców, materiałów pomocniczych, maszyn i urządzeń technicznych), uzyskiwanych zza granicy, zwanych dalej "artykułami".

§  2.

1. 1 Skup artykułów od ludności może być prowadzony wyłącznie i na podstawie zezwoleń organów wymienionych w § 3 przez:

1) przedsiębiorstwa państwowe,

2) spółdzielnie:

a) rzemieślnicze spółdzielnie zaopatrzenia i zbytu,

b) hurtownie zaopatrzenia rzemiosła,

c) inne spółdzielnie,

3) organizacje społeczne prowadzące działalność gospodarczą na podstawie zezwolenia Ministra Finansów,

4) Centralę Zaopatrzenia i Zbytu Przemysłu Prywatnego,

jeżeli artykuły te są niezbędne dla prowadzenia przez te jednostki działalności produkcyjnej lub usługowej, a gdy chodzi o jednostki wymienione w pkt 2 lit. a) i b) oraz w pkt 4 - wyłącznie na cele określone w ust. 2.

2. Zezwolenia na skup artykułów od ludności udzielone:

1) hurtowni zaopatrzenia rzemiosła i rzemieślniczej spółdzielni zaopatrzenia i zbytu - upoważniają do prowadzenia skupu artykułów wyłącznie w celu odprzedaży rzemieślnikom oraz wyposażenia i zaopatrzenia własnych zakładów pomocniczych,

2) Centrali Zaopatrzenia i Zbytu Przemysłu Prywatnego - upoważniają do prowadzenia skupu artykułów wyłącznie w celu odprzedaży osobom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przemysłu i usług.

§  3.

1. Zezwoleń na skup artykułów od ludności udzielają:

1) 2 przedsiębiorstwom państwowym - ministrowie (kierownicy urzędów centralnych), którym przedsiębiorstwa te podlegają lub przez których są one nadzorowane; ministrowie udzielają zezwoleń w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości,

2) jednostkom innym niż wymienione w pkt 1 - Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości.

2. Zezwolenia mogą wymieniać artykuły lub ich grupy dopuszczone do skupu lub ustalać zakaz skupu określonych artykułów.

3. Ministrowie (Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości), udzielając zezwolenia jednostkom wymienionym w § 2 ust. 1, mogą w szczególnie uzasadnionych wypadkach zezwolić danej jednostce na sprzedaż zakupionych artykułów innym jednostkom gospodarki uspołecznionej.

4. Zezwolenie może być w każdym czasie cofnięte. Decyzja o cofnięciu zezwolenia powinna określić termin zakończenia działalności w zakresie skupu artykułów; termin ten nie może być krótszy niż 1 miesiąc.

§  4.

1. Skup artykułów może być dokonywany wyłącznie od osób posiadających dowód opłaconego cła lub zwolnienia od opłat celnych.

2. Jednostka dokonująca zakupu obowiązana jest odnotować na dowodzie celnym rodzaj i ilość zakupionego artykułu.

§  5.

1. Jednostki skupujące artykuły obowiązane są prowadzić rejestr dokonywanych zakupów, a upoważnione do dalszej ich odprzedaży także rejestr sprzedaży takich artykułów.

2. Rejestr dokonywanych zakupów powinien zawierać następujące dane:

1) liczbę porządkową,

2) datę zakupu,

3) imię i nazwisko oraz adres i numer dowodu osobistego sprzedającego,

4) numer i datę dowodu opłaconego cła lub zwolnienia od należności celnych ze wskazaniem urzędu, który taki dowód wydał,

5) nazwę i ilość artykułu oraz kraj, z którego artykuł pochodzi,

6) cenę jednostkową i ogólną wartość zakupionego artykułu,

7) kwotę należnej i pobranej opłaty skarbowej.

3. Rejestr sprzedaży powinien zawierać:

1) liczbę porządkową,

2) datę sprzedaży,

3) imię i nazwisko, adres i numer dowodu osobistego bądź nazwę i siedzibę kupującego,

4) numer i datę wydania uprawnienia przemysłowego nabywcy oraz nazwę organu, który uprawnienie takie wydał,

5) nazwę, ilość i cenę jednostkową oraz ogólną wartość sprzedanego artykułu,

6) wskazane przez kupującego przeznaczenie artykułu (produkcja, usługi, produkcja eksportowa).

4. Prowadzenie rejestrów nie zwalnia od obowiązku prowadzenia ewidencji przewidzianej w odrębnych przepisach.

§ 6. Sprawę cen skupowanych artykułów regulują odrębne przepisy.

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 4 grudnia 1969 r. (M.P.70.1.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 13 stycznia 1970 r.

² Z dniem 19 marca 1969 r. znosi się wymóg uzgodnienia lub porozumienia z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości, przewidziany w § 3 ust. 1 pkt 1 nin. zarządzenia, zgodnie z § 6 pkt 2 uchwały nr 54 Rady Ministrów z dnia 14 marca 1969 r. w sprawie uproszczenia trybu działalności naczelnych i centralnych organów administracji (M.P.69.10.94).