Skrócony czas pracy w portach morskich podległych Ministrowi Żeglugi.

Monitor Polski

M.P.1972.25.140

Akt utracił moc
Wersja od: 25 kwietnia 1972 r.

UCHWAŁA Nr 101
RADY MINISTRÓW
z dnia 17 kwietnia 1972 r.
w sprawie skróconego czasu pracy w portach morskich podległych Ministrowi Żeglugi.

Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 19 kwietnia 1950 r. o skróconym czasie pracy szczególnie uciążliwej lub wykonywanej w szkodliwych warunkach (Dz. U. Nr 20, poz. 174) Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Wprowadza się na okres do dnia 31 grudnia 1975 r. skrócony czas pracy w portach morskich dla pracowników zatrudnionych przy przeładunku i pracach pomocniczych na nabrzeżach, na których przeładowywane są towary pylące luzem, jak tlenek glinu, siarka, nawozy sztuczne i surowce nawozowe, wapno palone, kamień gipsowy, glinka szamotowa, ilmenit, soda.
2.
Minister Żeglugi w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców ustali harmonogram sukcesywnego objęcia w okresie od dnia 1 maja do dnia 30 czerwca 1972 r. skróconym czasem pracy pracowników, o których mowa w ust. 1.
1.
Czas pracy pracowników zatrudnionych w portach morskich przy przeładunku towarów pylących określonych w § 1 ust. 1 ogranicza się do 6 godzin na dobę i do 36 godzin tygodniowo.
2.
Praca na stanowiskach określonych w § 1 ust. 1 w wymiarze przekraczającym dzienną normę czasu pracy ustaloną w ust. 1 jest niedopuszczalna.
Minister Żeglugi w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej i Zarządem Głównym Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców może przywrócić normalny czas pracy w razie poprawy warunków pracy.
Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Żeglugi.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 maja 1972 r.