Skład, siedziba i tryb postępowania morskich komisji dyscyplinarnych.

Monitor Polski

M.P.1957.74.452

Akt utracił moc
Wersja od: 7 października 1960 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ŻEGLUGI I GOSPODARKI WODNEJ
z dnia 31 sierpnia 1957 r.
w sprawie składu, siedziby i trybu postępowania morskich komisji dyscyplinarnych.

Na podstawie art. 70 i 71 ustawy z dnia 28 kwietnia 1952 r. o pracy na polskich morskich statkach handlowych w żegludze międzynarodowej (Dz. U. Nr 25, poz. 171) w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Marynarzy i Rybaków Morskich zarządza się, co następuje:
Powołane w niniejszym zarządzeniu:
1)
artykuły - oznaczają artykuły ustawy z dnia 28 kwietnia 1952 r. o pracy na polskich morskich statkach handlowych w żegludze międzynarodowej (Dz. U. Nr 25, poz. 171),
2)
paragrafy - oznaczają paragrafy niniejszego zarządzenia.
1.
Powołuje się:
1)
Morską Komisję Dyscyplinarną w Gdyni oraz
2)
Morską Komisję Dyscyplinarną w Szczecinie.
2.
Morska Komisja Dyscyplinarna w Gdyni jest właściwa do spraw dyscyplinarnych członków załóg tych statków, których port macierzysty znajduje się w terytorialnym zakresie działania Gdańskiego Urzędu Morskiego z siedzibą w Gdyni.
3.
Morska Komisja Dyscyplinarna w Szczecinie rozstrzyga w sprawach, które stosownie do przepisu ust. 2 nie należą do Morskiej Komisji Dyscyplinarnej w Gdyni.
Morskie komisje dyscyplinarne, zwane dalej "komisją" lub "komisjami":
1)
rozstrzygają odwołania od orzeczeń kapitana statku wymierzających karę dyscyplinarną, wniesione przez członków załóg morskich statków handlowych, które uprawiają żeglugę międzynarodową pod banderą polską, oraz
2)
wymierzają kary pozbawienia prawa pełnienia funkcji na statku.
1. 1
Powołuje się Odwoławczą Morską Komisję Dyscyplinarną w Warszawie, zwaną dalej "Komisją Odwoławczą".
2.
Komisja Odwoławcza rozstrzyga w sprawach odwołań od orzeczeń komisji wymienionych w § 2, a także w sporach o właściwość komisji.
1.
Kadencja komisji (Komisji Odwoławczej) trwa 2 lata.
2. 3
W skład każdej komisji wchodzą: przewodniczący, wiceprzewodniczący oraz jako członkowie: czterej przedstawiciele Zarządu Głównego Związku Zawodowego Marynarzy i Rybaków Morskich, zwanego dalej "Zarządem Głównym Związku Zawodowego", i 6 przedstawicieli armatorów żeglugi międzynarodowej, których siedziba znajduje się w terytorialnym zasięgu działania komisji..
3. 4
W skład Komisji Odwoławczej wchodzą: przewodniczący, wiceprzewodniczący oraz 15 członków, w tym 4 przedstawicieli Zarządu Głównego Związku Zawodowego i przynajmniej 5 przedstawicieli armatorów.
1.
Członków komisji powołuje dyrektor urzędu morskiego właściwego dla siedziby komisji z listy kandydatów przedstawionej przez Zarząd Główny Związku Zawodowego oraz z listy kandydatów przedstawionej przez armatorów żeglugi międzynarodowej stosownie do § 5 ust. 2. Listy kandydatów powinny obejmować podwójną liczbę kandydatów do składu komisji.
2.
Przewodniczącego i wiceprzewodniczącego komisji powołuje dyrektor właściwego urzędu morskiego spośród pracowników tego urzędu.
1.
Członków Komisji Odwoławczej powołuje Minister Żeglugi spośród kandydatów przedstawionych przez Zarząd Główny Związku Zawodowego i armatorów żeglugi międzynarodowej oraz spośród pracowników organów morskiej administracji państwowej.
2.
Przewodniczący Komisji Odwoławczej powinien mieć wyższe wykształcenie prawnicze.
Przedstawicielami armatorów w składzie komisji (Komisji Odwoławczej) są pracownicy właściwego przedsiębiorstwa żeglugi międzynarodowej.
1. 9
Komisja orzeka w kompletach w składzie przewodniczącego i dwóch członków. Komisja Odwoławcza orzeka w kompletach w składzie przewodniczącego i czterech członków.
2.
Przewodniczącym kompletu orzekającego jest przewodniczący lub wiceprzewodniczący komisji (Komisji Odwoławczej).
3.
Do kompletu orzekającego powinien wejść każdorazowo przedstawiciel Zarządu Głównego Związku Zawodowego i przedstawiciel armatora.
4.
Członków kompletu orzekającego wyznacza przewodniczący lub w jego zastępstwie wiceprzewodniczący komisji spośród członków komisji (Komisji Odwoławczej).
5.
Komisja (Komisja Odwoławcza) orzeka większością głosów.
1.
Organ powołujący może w uzasadnionych przypadkach odwołać członków komisji (Komisji Odwoławczej) ze składu komisji (Komisji Odwoławczej).
2.
Przewodniczący komisji (Komisji Odwoławczej) może przedstawić umotywowany wniosek o odwołanie członka komisji (Komisji Odwoławczej).
3.
Odwołanie członka komisji przez dyrektora urzędu morskiego wymaga zgody Ministra Żeglugi i Gospodarki Wodnej.
4.
O odwołaniu członka komisji (Komisji Odwoławczej) powinien być niezwłocznie zawiadomiony odwołany członek i przewodniczący komisji (Komisji Odwoławczej) oraz instytucja, której przedstawicielem w komisji jest odwołany członek.
1.
Przy każdej komisji oraz przy Komisji Odwoławczej ustanawia się rzecznika dyscyplinarnego.
2.
Rzecznik dyscyplinarny przy Komisji Odwoławczej sprawuje nadzór nad działalnością rzeczników dyscyplinarnych ustanowionych przy komisjach.
3.
Rzeczników dyscyplinarnych powołuje Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego.
1.
Do obowiązków rzecznika dyscyplinarnego przy komisji (Komisji Odwoławczej) należy:
1)
stać na straży należytego wykonywania przez członków załogi obowiązków służbowych oraz godnego reprezentowania i strzeżenia dobrego imienia marynarza polskiego,
2)
brać udział w postępowaniu dyscyplinarnym przed komisją (Komisją Odwoławczą).
2.
Do obowiązków rzecznika dyscyplinarnego przy komisji należy ponadto przeprowadzanie dochodzeń dyscyplinarnych.
3. 11
Rzecznik dyscyplinarny przy komisji sprawuje kontrolę nad sposobem, w jaki kapitan statku wykonuje władzę dyscyplinarną na podstawie art. 16 ust. 3 i art. 68. O stwierdzonych nieprawidłowościach w tym zakresie rzecznik dyscyplinarny przy komisji zawiadamia właściwego armatora i rzecznika dyscyplinarnego przy Komisji Odwoławczej.
1.
Rzecznik dyscyplinarny wszczyna dochodzenie na wniosek kapitana statku lub armatora, a także w każdym innym przypadku, gdy dojdzie do jego wiadomości takie zachowanie się członka załogi, które daje podstawę do wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego w celu wykonania obowiązków rzecznika dyscyplinarnego określonych w § 11 ust. 1 pkt 1.
2.
Armator obowiązany jest skierować do rzecznika dyscyplinarnego wniosek o wszczęcie dochodzenia dyscyplinarnego w każdym przypadku rozwiązania z członkiem załogi stosunku pracy na podstawie art. 46 z przyczyn wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 11).
1.
W toku dochodzenia dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny ma prawo przesłuchiwać świadków.
2.
Przed zakończeniem dochodzenia rzecznik dyscyplinarny obowiązany jest dać możność obwinionemu zaznajomienia się z treścią zebranych dowodów oraz złożenia wyjaśnień.
1.
Po zakończeniu dochodzenia rzecznik dyscyplinarny:
1)
umarza postępowanie, jeśli nie znajduje podstaw do ukarania obwinionego, albo
2)
przekazuje sprawę kapitanowi statku, jeśli dopatruje się takiego naruszenia przez członka załogi obowiązków służbowych, za które może być wymierzona kara dyscyplinarna w granicach przewidzianych w art. 67 pkt 1-5, albo
3)
sporządza wniosek o ukaranie przez komisję, jeśli uzna, że przewinienie daje podstawę do zastosowania kary przewidzianej w art. 67 pkt 6 lub 7.
2.
O umorzeniu postępowania dyscyplinarnego rzecznik zawiadamia członka załogi oraz kapitana statku i dyrektora przedsiębiorstwa.
1.
Wniosek o ukaranie powinien zawierać:
1)
imię, nazwisko i inne dane osobowe obwinionego,
2)
stanowisko służbowe obwinionego i miejsce jego zatrudnienia,
3)
dokładne określenie zarzucanego przewinienia z podaniem miejsca, czasu i okoliczności, w jakich przewinienie nastąpiło,
4)
proponowany wymiar kary,
5)
uzasadnienie.
2.
Do wniosku należy dołączyć akta sprawy, a także listę świadków lub biegłych, którzy powinni być wezwani na rozprawę.
Przewodniczący komisji może zwrócić sprawę rzecznikowi w celu uzupełnienia dochodzenia.
1.
W postępowaniu przed komisją obwiniony ma prawo przybrać sobie obrońcę spośród pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie żeglugi morskiej.
2.
Na prośbę obwinionego dyrektor urzędu morskiego, właściwego dla siedziby komisji, wyznaczy obrońcę z urzędu.
1.
Po otrzymaniu odwołania członka załogi o uchylenie bądź zmianę orzeczenia kapitana lub wniosku rzecznika dyscyplinarnego o ukaranie członka załogi - przewodniczący komisji lub działający w jego zastępstwie wiceprzewodniczący komisji wyznacza termin rozprawy i ustala imiennie komplet orzekający.
2.
O wyznaczeniu rozprawy należy zawiadomić obwinionego, jego obrońcę i rzecznika dyscyplinarnego.
3.
Obwinionemu należy doręczyć wraz z wezwaniem na rozprawę wniosek rzecznika dyscyplinarnego o ukaranie oraz listę członków kompletu orzekającego. Listę członków kompletu orzekającego należy doręczyć również rzecznikowi dyscyplinarnemu.
4.
Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony oraz jego obrońca mają prawo, w ciągu trzech dni od chwili doręczenia im listy członków kompletu orzekającego, przedstawić komisji wniosek o wyłączenie członków kompletu orzekającego z uzasadnieniem powodu.
5.
O wyłączeniu członka kompletu orzekającego decyduje przewodniczący lub w jego zastępstwie wiceprzewodniczący komisji.
1.
Rozprawa dyscyplinarna rozpoczyna się od odczytania odwołania członka załogi bądź wniosku rzecznika dyscyplinarnego o ukaranie członka załogi, po czym następuje przesłuchanie obwinionego, świadków i biegłych oraz - w miarę potrzeby - odczytanie protokołów dochodzeń, jak również innych dokumentów.
2.
Obwinionemu, jego obrońcy i rzecznikowi dyscyplinarnemu służy prawo wypowiedzenia się co do poszczególnych dowodów oraz stawiania pytań świadkom i biegłym.
3.
Przewodniczący uprzedza świadków i biegłych o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego zaznania przed komisją.
4.
Po zamknięciu postępowania dowodowego następują wywody i wnioski rzecznika dyscyplinarnego, obrońcy i obwinionego.
1.
Komisja orzeka według swego przekonania opierając się na faktach i okolicznościach ujawnionych na rozprawie.
2.
Narada i głosowanie kompletu orzekającego są tajne.
3.
Przegłosowany członek kompletu orzekającego ma prawo zaznaczyć przy podpisywaniu orzeczenia swe odrębne zdanie załączając jego uzasadnienie do orzeczenia.
4.
Orzeczenie powinno zawierać:
1)
wymienienie komisji z podaniem nazwisk przewodniczącego i członków kompletu orzekającego,
2)
datę wydania orzeczenia,
3)
zarzuty,
4)
sentencję orzeczenia,
5)
uzasadnienie orzeczenia.
5.
Sentencja orzeczenia skazującego powinna nadto zawierać:
1)
ustalenie czynu przypisanego obwinionemu oraz
2)
karę, na jaką obwinionego skazano.
6.
Sentencję orzeczenia ogłasza przewodniczący bezpośrednio po naradzie.
7.
Orzeczenie podpisują przewodniczący i członkowie kompletu orzekającego.
8.
Odpisy orzeczenia doręcza się stronom.
9.
Odpisy prawomocnego orzeczenia należy przesłać do urzędów morskich, które sprawują kontrolę nad wykonywaniem orzeczeń, którymi wymierzone zostały kary z art. 67 pkt 6 i 7. Urząd morski odmówi zatwierdzenia wpisu na listę załogi sprzecznego z orzeczeniem.
1.
Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, w którym podaje się datę i miejsce rozprawy, nazwiska członków kompletu orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego i jego obrońcy, protokolanta oraz przebieg rozprawy.
2.
Protokół podpisują przewodniczący i protokolant.
1.
Jeżeli przewinienie dyscyplinarne dotyczy lub jest związane z wypadkiem morskim, podlegającym rozpoznaniu przez izbę morską, komisja zawiesi postępowanie dyscyplinarne do czasu ukończenia postępowania przez izbę morską.
2.
Jeżeli w toku postępowania dyscyplinarnego wyjdą na jaw okoliczności świadczące, że czyny obwinionego mogą być uważane za przestępstwo ścigane z urzędu, rzecznik dyscyplinarny zawiadomi o tym prokuratora, a komisja zawiesi postępowanie dyscyplinarne do czasu ukończenia postępowania karnego.
1.
Orzeczenia komisji wydane w sprawie odwołania członka załogi od orzeczenia kapitana są ostateczne.
2.
Od orzeczenia komisji wydanego w sprawie z wniosku rzecznika dyscyplinarnego służy stronom odwołanie do Komisji Odwoławczej. Termin do wniesienia odwołania wynosi 14 dni i biegnie od daty doręczenia stronom odpisu orzeczenia.
Orzeczenie Komisji Odwoławczej jest ostateczne.
1.
W postępowaniu przed Komisją Odwoławczą stosuje się odpowiednio §§ 16-21.
2.
Przewodniczący Komisji Odwoławczej może zarządzić rozprawę na sesji wyjazdowej w Gdyni lub w Szczecinie.
W razie orzeczenia kary z art. 67 pkt 7 bieg kary liczy się od dnia, w którym został rozwiązany stosunek pracy.
W sprawach nie unormowanych w zarządzeniu stosuje się przepisy postępowania administracyjnego.
1. 18
W sprawie zakończonej prawomocnym orzeczeniem, bez względu na to, czy zostało wydane przez kapitana, czy przez komisję, wznowienie postępowania może nastąpić w przypadku, gdy zachodzą podstawy do wznowienia postępowania zgodnie z przepisami o postępowaniu administracyjnym.
2.
Wznowienie postępowania zarządza przewodniczący komisji, a jeżeli orzeczenie kończące postępowanie wydała Komisja Odwoławcza - przewodniczący tej komisji.
Komisje (Komisja Odwoławcza), a także rzecznicy dyscyplinarni, używają pieczęci okrągłej z godłem państwowym pośrodku i napisem zawierającym nazwę i siedzibę komisji (Komisji Odwoławczej) lub rzecznika dyscyplinarnego w otoku.
1.
Czynności kancelaryjne i gospodarcze związane z działalnością komisji i rzeczników dyscyplinarnych przy komisjach załatwiają urzędy morskie właściwe dla siedziby komisji. Budżety tych urzędów obejmują wydatki związane z działalnością komisji i rzeczników dyscyplinarnych przy komisjach.
2.
Czynności kancelaryjne i gospodarcze związane z działalnością Komisji Odwoławczej załatwia Ministerstwo Żeglugi, którego budżet obejmuje wydatki związane z działalnością Komisji Odwoławczej i rzecznika dyscyplinarnego przy Komisji Odwoławczej.
1.
Sprawy dyscyplinarne kapitanów statków nie należą do komisji (Komisji Odwoławczej).
2.
Władzę dyscyplinarną w stosunku do kapitana statku sprawuje dyrektor przedsiębiorstwa z zastrzeżeniem przepisu ust. 4.
3.
Od orzeczenia dyrektora przedsiębiorstwa przysługuje kapitanowi statku prawo odwołania się w ciągu 7 dni do Ministra Żeglugi i Gospodarki Wodnej.
4.
Karę pozbawienia kapitana prawa pełnienia funkcji na statku orzeka Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej na wniosek rzecznika dyscyplinarnego Komisji Odwoławczej. Przepisy §§ 11-15 mają odpowiednie zastosowanie.
5.
Orzeczenia w zakresie przewidzianym w niniejszym paragrafie wydaje się po wysłuchaniu obwinionego.
W postępowaniu dyscyplinarnym nie pobiera się opłat.
Traci moc zarządzenie Ministra Żeglugi z dnia 1 lutego 1955 r. w sprawie składu, siedziby i trybu postępowania morskich komisji dyscyplinarnych (Monitor Polski Nr 13, poz. 137).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 4 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.
2 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
3 § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.
4 § 5 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.
5 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
6 § 7:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.

7 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
8 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
9 § 9 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.
10 § 9a dodany przez § 1 pkt 6 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
11 § 11 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
12 § 12 zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
13 § 15a dodany przez § 1 pkt 9 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
14 § 19 zmieniony przez § 1 pkt 10 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
15 § 24 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.
16 § 24a zmieniony przez § 1 pkt 11 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
17 § 25a zmieniony przez § 1 pkt 12 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1959 r. (M.P.59.10.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1959 r.
18 § 25a ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.
19 § 27 zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia z dnia 19 września 1960 r. (M.P.60.76.351) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 października 1960 r.