Art. 2. - Singapur-Polska. Umowa o transporcie lotniczym. Warszawa.2014.05.22.

Monitor Polski

M.P.2020.840

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 lipca 2015 r.

Artykuł  2.

PRZYZNANIE PRAW

1. Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie następujące prawa dla ustanowienia i eksploatacji międzynarodowych linii lotniczych przez przedsiębiorstwa lotnicze wyznaczone przez drugą Umawiającą się Stronę:

(a) prawo przelotu nad jej terytorium bez lądowania,

(b) prawo lądowania na jej terytorium w celach niehandlowych,

(c) prawo lądowania w punkcie (punktach) na trasie (trasach) określonych w Załączniku I do niniejszej Umowy, w celu zabrania na pokład i pozostawienia pasażerów i ładunków, włączając pocztę, oddzielnie lub łącznie; oraz

(d) inne prawa określone w niniejszej Umowie w celu eksploatacji międzynarodowych linii lotniczych na trasach określonych w Załączniku I do niniejszej Umowy.

2. Żadne z postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu nie będzie traktowane jako przyznanie wyznaczonym przedsiębiorstwom lotniczym jednej Umawiającej się Strony prawa zabierania na pokład na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, pasażerów i ładunków, włączając pocztę, przewożonych za wynagrodzeniem lub na zasadzie najmu i przeznaczonych do innego punktu na terytorium tej drugiej Umawiającej się Strony.

3. Jeżeli z powodu konfliktu zbrojnego, działań o charakterze politycznym lub szczególnych i wyjątkowych okoliczności wyznaczone przedsiębiorstwo lotnicze jednej Umawiającej się Strony nie jest w stanie eksploatować linii na jej normalnej trasie, druga Umawiająca się Strona dołoży wszelkich starań dla ułatwienia kontynuowania eksploatacji takiej linii, poprzez odpowiednie czasowe zmiany takich tras.