Sezonowa techniczna obsługa i eksploatacja pojazdów samochodowych.

Monitor Polski

M.P.1956.90.1024

Akt utracił moc

Wersja od: 6 listopada 1956 r.

INSTRUKCJA

MINISTRA TRANSPORTU DROGOWEGO I LOTNICZEGO

z dnia 23 października 1956 r.

w sprawie sezonowej technicznej obsługi i eksploatacji pojazdów samochodowych.

Na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 1955 r. w sprawie używania niektórych pojazdów mechanicznych (Dz. U. Nr 36, poz. 225) zarządza się, co następuje:

§ 1. Jednostki organizacyjne administracji państwowej, gospodarki uspołecznionej oraz organizacji społecznych obowiązane są stosować przy eksploatacji pojazdów samochodowych przepisy niniejszej instrukcji.

§  2.

1. Obsługa sezonowa ma na celu przygotowanie pojazdu samochodowego do eksploatacji w zmienionych warunkach atmosferycznych, w okresie zimowym i letnim. Przyczepy i naczepy nie podlegają obsłudze sezonowej.

2. Obsługa sezonowa powinna być wykonana na początku i w końcu okresu zimowego, przez który rozumie się okres od 1 listopada do 31 marca każdego roku.

3. Obsługa sezonowa na okres zimowy obejmuje:

1) czynności przewidziane dla drugiej obsługi technicznej (II - OT) lub równoznacznej okresowej obsługi technicznej wykonywanej według zaleceń wytwórni (instrukcji fabrycznej),

2) przemycie układu chłodzenia i sprawdzenie jego szczelności oraz ewentualne napełnienie mieszanką przeciw zamarzaniu,

3) zabezpieczenie silnika przed chłodem,

4) zmiana oleju silnikowego i olejów przekładniowych na zimowe oraz przepłukanie miski i układu olejenia silnika,

5) przygotowanie prądnicy i akumulatora do pracy w zimie,

6) uszczelnienie kabiny kierowcy oraz zabezpieczenie przedniej szyby przed zamarzaniem,

7) przygotowanie do uruchomienia urządzeń ogrzewania nadwozia,

8) wyposażenie pojazdu w łańcuchy przeciwślizgowe, pokrowiec na chłodnicę, łopatę i kliny pod koła.

4. W okresie zimowym należy zaostrzyć kontrolę technicznej sprawności pojazdów.

5. Obsługa sezonowa w końcu okresu zimowego, czyli obsługa przygotowująca pojazd samochodowy na okres letni, obejmuje:

1) czynności przewidziane dla drugiej obsługi technicznej (II - OT) lub równoznacznej obsługi technicznej wykonywanej według zaleceń wytwórni (instrukcji fabrycznej),

2) usunięcie i przekazanie do przechowania mieszanki przeciw zamarzaniu wody, przemycie układu chłodzenia i sprawdzenie jego szczelności,

3) zmianę oleju silnikowego i olejów przekładniowych na letnie oraz przepłukanie miski i układu olejenia silnika,

4) usunięcie rdzy przez oczyszczenie i pomalowanie miejsc, na których wystąpiła w czasie zimy korozja, oraz pomalowanie drewnianych części nadwozia w miejscach odprysków farby,

5) zdjęcie i przekazanie do przechowania specjalnego wyposażenia zimowego.

6. Obsługę na okres zimowy należy wykonać przed końcem października, a obsługę w końcu okresu zimowego przed końcem marca każdego roku, niezależnie od przebiegu wykonanego przez pojazd w czasie okresu zimowego.

7. Czas trwania obsługi na początku sezonu zimowego nie powinien w zasadzie przekraczać 3 dni roboczych, a obsługi w końcu sezonu zimowego - 2 dni.

§  3.

1. Celem zapewnienia właściwej eksploatacji pojazdów samochodowych w okresie zimowym należy przed końcem października wykonać następujące prace:

1) uszczelnienie pomieszczeń stacji obsługi, magazynów i biur,

2) naprawę lub uzupełnienie w pomieszczeniach (pkt 1) instalacji ogrzewniczej, wodnej, kanalizacyjnej i oświetleniowej; w tym celu przed 15 września każdego roku należy wykonać próbę działania tych urządzeń,

3) wyposażenie otwartych miejsc postoju pojazdów samochodowych w środki ocieplające,

4) zabezpieczenie pomieszczeń magazynowych paliw napędowych, olejów, smarów i ogumienia przed wpływem niskich temperatur w czasie mrozów,

5) zaopatrzenie pojazdów w sprzęt do odśnieżania oraz wyposażenie zimowe,

6) wyposażenie apteczek w pojazdach samochodowych w odpowiednie środki na wypadek odmrożenia.

2. Przed okresem zimowym należy wypróbować działanie urządzeń służących do zabezpieczenia eksploatacji i obsługi technicznej pojazdów mających postój na otwartych miejscach.

3. W okresie zimowym należy utrzymywać temperaturę nie niższą niż:

1) +5°C w budynkach przeznaczonych do postoju pojazdów samochodowych,

2) +10°C w magazynach części zamiennych, akcesorii i materiałów naprawczych prócz magazynu ogumienia, w którym dopuszcza się temperaturę nie niższą niż +6°C,

3) +15°C w pomieszczeniach stacji obsługi, z wyjątkiem pomieszczeń lakierni, w której temperatura nie powinna być niższa niż +20°C.

4. Place postojowe oraz drogi dojazdowe należy zabezpieczyć przed gromadzeniem się wody z opadów atmosferycznych.

§  4.

1. W celu uruchomienia pojazdów samochodowych na otwartych miejscach postoju, przy temperaturze poniżej 0°C należy przed rozruchem ogrzewać kadłuby mechanizmów zawierających zakrzepły olej lub smar, a do układu chłodzącego silniki chłodzone wodą wlewać wrzącą wodę.

2. Jednostkom posiadającym więcej niż 10 samochodów i ciągników zaleca się w razie trudności przy rozruchu silników stosowanie specjalnej rozruchowej baterii akumulatorów o dużej mocy.

3 Przy temperaturze poniżej -10°C zaleca się, po powrocie na otwarte miejsce postoju, spuścić gorący olej z miski olejowej silnika i przechować go w ciepłym miejscu aż do chwili ponownego rozruchu. Bezpośrednio przed wlewaniem oleju do miski silnika zaleca się podgrzać olej (np. wstawić naczynie z olejem do naczynia z wrzącą wodą). Przy wypuszczaniu, przechowywaniu, podgrzewaniu i wlewaniu oleju należy nie dopuszczać do zanieczyszczeń oleju.

4. Nie wolno uruchamiać pojazdów bez zastosowania ogrzewania (ust. 1), a w szczególności nie wolno uruchamiać ich przez holowanie innym pojazdem.

5. Na okres zimowy zaleca się umieszczać akumulatory w drewnianych skrzynkach o podwójnych ściankach, a przestrzeń między ściankami wypełniać materiałem izolacyjnym (np. papierem, watą szklaną, wojłokiem itp.). W razie postoju pojazdu dłużej niż 12 godzin na otwartym miejscu w temperaturze poniżej -15°C akumulator należy wymontować i przechować w ciepłym miejscu.

6. W razie braku urządzenia ogrzewającego przednią szybę pojazdu samochodowego zaleca się podczas mrozu stosować środki przeciw "poceniu się" i obmarzaniu szyby (np. nasycony roztwór soli kuchennej, zmieszany w proporcji 1:3 z gliceryną, naniesiony cienką warstwą na wewnętrzną stronę szyby zapewnia pełną widoczność w ciągu paru godzin).

7. Podczas jazdy temperatura wody chłodzącej nie powinna być niższa niż +5°C. W celu utrzymania tej temperatury należy stosować osłonę chłodnicy i zamykać nią całkowicie przód chłodnicy podczas przerwy w jeździe.

8. Na pojazdach z silnikiem o zapłonie samoczynnym, zasilanych olejem napędowym, zaleca się osłaniać odkryte przewody paliwowe izolacją cieplną.

9. Na śliskiej jezdni należy:

1) ruszać ostrożnie powoli włączając sprzęgło,

2) podczas jazdy nie zwiększać nagle szybkości,

3) nie hamować gwałtownie,

4) zachować największą ostrożność na zakrętach drogi,

5) posługiwać się częściej niż zwykle niższymi biegami,

6) zatrzymywać się, o ile możności, tylko na drodze lub ulicy bez pochyleń; w razie gdy zachodzi konieczność zatrzymania się na pochyleniu, należy podłożyć pod koła przygotowane w tym celu drewniane kliny. Przed ruszeniem w górę zaleca się podsypać pod koła napędowe piasku, żwiru, popiołu itp.,

7) zwiększyć odległość pomiędzy pojazdami jadącymi jeden za drugim ze względu na zwiększoną długość drogi hamowania na śliskiej jezdni,

8) zachować ostrożność przy wjeździe z oświetlonej słońcem drogi na zacienioną, ze względu na niebezpieczeństwo gołoledzi w miejscach zacienionych,

9) ograniczyć, a przy gołoledzi całkowicie zaniechać stosowania przyczep.

10. Nie należy wjeżdżać na drogi pokryte warstwą śniegu o grubości 20 cm lub więcej bez użycia łańcuchów przeciwślizgowych, a z łańcuchami - na drogę pokrytą warstwą śniegu o grubości powyżej 40 cm.

11. Po powrocie na otwarte miejsce postoju pojazdu należy:

1) zwolnić hamulec ręczny i podsunąć drewniane kliny pod koła,

2) spuścić wodę z chłodnicy w ten sposób, by nie ściekała pod koła (ewentualnie spuszczać wodę do wiadra) i wszystkie kurki spustowe pozostawić otwarte, następnie na chwilę uruchomić silnik, by pozostała woda spłynęła z układu chłodzenia,

3) w razie potrzeby spuścić z miski olejowej silnika olej, zanim ostygnie (ust. 3),

4) odwodnić zbiornik sprężonego powietrza (w pojazdach z powietrznymi hamulcami),

5) w razie potrzeby wyjąć akumulator (ust. 5),

6) usunąć śnieg i lód z kół, drążków kierowniczych i cięgieł.

12. W razie postoju przymusowego na otwartym miejscu należy ustawić pojazd, o ile to możliwe, na miejscu ochronionym od wiatru, podsypać pod koła piasku, żwiru lub podłożyć słomę, deski itp., by koła nie przymarzły, chłodnicę i silnik starannie okryć brezentem lub innym przykryciem oraz zasłonić prześwit pod silnikiem słomą lub chrustem, a ponadto wykonać czynności wymienione w ust. 11 pkt 1, 2 i 4.

13. W okresie zimowym należy korzystać z komunikatów podających prognozę pogody i natychmiast stosować środki zaradcze w razie zapowiedzi silnego mrozu lub opadów śnieżnych. Komunikaty o stanie pogody należy podawać do wiadomości kierowców.

§ 5. Stosowanie paliw, olejów, smarów i płynu hamulcowego w okresie zimowym i letnim powinno odbywać się ściśle według wskazówek dostawcy (Centralnego Zarządu Przedsiębiorstw Obrotu Produktami Naftowymi "CPN").

§ 6. We wszystkich jednostkach organizacyjnych należy prowadzić wewnętrzną kontrolę stosowania przepisów niniejszej instrukcji.

§ 7. Za ścisłe wykonanie przepisów niniejszej instrukcji odpowiedzialni są kierownicy jednostek samochodowych, kierowcy pojazdów samochodowych w zakresie przygotowania i użytkowania pojazdów (§§2 i 4) oraz osoby obowiązane do sprawowania nadzoru i kontroli.

§ 8. Tracą moc zarządzenia Ministra Transportu Drogowego i Lotniczego:

1) z dnia 20 marca 1951 r. zatwierdzające instrukcję o przygotowaniu do eksploatacji pojazdów samochodowych w okresie letnim (Monitor Polski Nr A-28, poz. 365),

2) z dnia 25 września 1951 r. w sprawie zatwierdzenia instrukcji o przygotowaniu i eksploatacji pojazdów samochodowych w okresie zimowym (Monitor Polski Nr A-88, poz. 1218).

§ 9. Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.