Ryczałty za noclegi w podróżach służbowych.

Monitor Polski

M.P.1967.42.203

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lipca 1967 r.

UCHWAŁA Nr 186

RADY MINISTRÓW

z dnia 25 lipca 1967 r.

w sprawie ryczałtów za noclegi w podróżach służbowych.

W celu odciążenia bazy noclegowej w hotelach w okresach i miejscowościach o szczególnym nasileniu ruchu turystycznego, dla uzyskania doświadczenia w tym zakresie, uchwala się, na okres od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 1967 r., co następuje:

§  1.

1. Ustala się następującą wysokość ryczałtów za każdy nocleg poza zwykłym miejscem służbowym w okresie podróży służbowej lub delegacji:

1) 90 zł - w Warszawie i Krakowie,

2) 70 zł - w Gdańsku, Gdyni, Katowicach, Kielcach, Koszalinie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Sopocie, Świnoujściu, Szczecinie, Wrocławiu, Zakopanem i Zgorzelcu,

3) 50 zł - w Cieszynie, Częstochowie, Elblągu, Kudowie, Polanicy i Toruniu,

4) 40 zł - w Jeleniej Górze, Giżycku, Mikołajkach, Międzyzdrojach, Ostródzie, Słubicach, Słupsku i Szklarskiej Porębie.

2. Upoważnia się Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Komunalnej i Przewodniczącym Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki do wprowadzenia w drodze zarządzenia zmian w zakresie miejscowości wymienionych w § 1.

§  2.

1. Na okres obowiązywania uchwały zawiesza się uprawnienia osób delegowanych do miejscowości wymienionych w § 1 do rozliczania kosztów noclegów na podstawie rachunków. Wypłacanie ryczałtów za noclegi nie wymaga odrębnego udokumentowania. Jeżeli jednak pracownik miał możliwość korzystania z noclegu w służbowym domu noclegowym, należy zamiast ryczałtów za noclegi zwrócić koszt noclegu w służbowym domu noclegowym.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do osób wymienionych w zdaniu pierwszym § 27 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 1948 r. o należnościach w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe (Dz. U. Nr 38, poz. 279 z późniejszymi zmianami).

3. Przepisy ust. 1 nie mają również zastosowania do osób towarzyszących delegacjom zagranicznym.

4. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych koniecznością wykonywania szczególnie ważnych czynności, kierownik jednostki zlecającej podróż służbową, za zgodą właściwego ministra (kierownika urzędu centralnego) albo przewodniczącego prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), może zezwolić na rozliczenie kosztów noclegów w hotelu w pokoju jednoosobowym na podstawie rachunku. Zezwolenie nie może dotyczyć hoteli kategorii "S" i kategorii "I", chyba że w danej miejscowości nie ma innego hotelu poza hotelem kategorii "I".

§  3.

1. W miarę wolnych miejsc, których obsadzenie przez turystów przez dłuższy czas nie jest przewidziane, hotele znajdujące się w miejscowościach wymienionych w § 1 mogą świadczyć usługi noclegowe pracownikom odbywającym podróż służbową lub delegację za cenę nie przewyższająca wysokości ryczałtów określonych w § 1.

2. Minister Gospodarki Komunalnej i Przewodniczący Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki wydadzą wspólne szczegółowe wytyczne w sprawie świadczenia usług w wypadkach określonych w ust. 1.

§ 4. Dotychczasowy system rozliczania kosztów noclegów w podróżach służbowych i delegacjach do miejscowości nie wymienionych w § 1 pozostaje bez zmian.

§  5.

1. Zobowiązuje się ministrów (kierowników urzędów centralnych) oraz przewodniczących prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) do złożenia Komitetowi Pracy i Płac w terminie do dnia 15 października 1967 r. sprawozdań z wyników realizacji niniejszej uchwały. Wzór sprawozdania wraz z terminami dla przedsiębiorstw i jednostek nadrzędnych ustali Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Ministrem Finansów, Ministrem Gospodarki Komunalnej, Przewodniczącym Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki oraz Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego.

2. Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac złoży Prezesowi Rady Ministrów zbiorcze sprawozdanie wraz z wnioskami w terminie do dnia 31 października 1967 r.

§ 6. Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym i społecznym stosowanie przepisów uchwały.

§ 7. Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów, ministrom (kierownikom urzędów centralnych) oraz przewodniczącym prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

§ 8. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1967 r. i obowiązuje do dnia 30 września 1967 r.