Rozwój systemu generalnych dostaw maszyn i urządzeń oraz kompleksowa obsługa inwestorów.

Monitor Polski

M.P.1973.32.194

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

UCHWAŁA Nr 157
RADY MINISTRÓW
z dnia 6 lipca 1973 r.
w sprawie rozwoju systemu generalnych dostaw maszyn i urządzeń oraz kompleksowej obsługi inwestorów.

W celu stworzenia warunków do dalszego rozwoju systemu generalnych dostaw oraz usprawnienia działalności inwestycyjnej Rada Ministrów uchwala, co następuje:
Generalnym dostawcą jest przedsiębiorstwo państwowe wpisane do rejestru generalnych dostawców, które na podstawie zawartej umowy zobowiązuje się dostarczyć inwestorowi lub generalnemu realizatorowi inwestycji w ramach uzgodnionej umownie ze zleceniodawcą ceny i w ustalonym terminie, kompletne wyposażenie technologiczno-produkcyjne lub jego część, odpowiadające założeniom techniczno-ekonomicznym danej inwestycji.
Generalnym dostawcą może być jednostka organizacyjna, która dostarczy technologicznie nierozłączny zestaw maszyn, urządzeń i materiałów instalacyjnych produkcji krajowej wraz z niezbędnym uzupełnieniem tego zestawu pochodzącym z importu, stanowiący całkowite wyposażenie obiektu inwestycyjnego, w szczególności:
1)
producent podstawowych dla danego obiektu maszyn i urządzeń, posiadający odpowiednie zaplecze organizacyjne, projektowe i konstrukcyjne,
2)
wyspecjalizowane w takiej działalności biuro projektów lub biuro kompletacyjne, powiązane z odpowiednim zapleczem produkcyjnym i zdolne do zapewnienia najbardziej nowoczesnych rozwiązań technicznych i technologicznych.
1.
Generalny dostawca powinien rozszerzać zakres swoich świadczeń w stosunku do dostarczonego zespołu maszyn i urządzeń na:
1)
sprawowanie nadzoru montażowego,
2)
przeprowadzanie prób mechanicznych lub udział w nich,
3)
udział w rozruchu technologicznym,
4)
przeszkolenie personelu użytkownika w obsłudze dostarczanych maszyn i urządzeń.
2.
Generalny dostawca powinien stopniowo podejmować się również wykonywania następujących świadczeń:
1)
dostarczania dokumentacji technicznej,
2)
wykonywania montażu,
3)
przeprowadzania rozruchu technologicznego.
3.
Generalny dostawca może na podstawie umowy z inwestorem pełnić funkcję generalnego realizatora inwestycji. Działa on wówczas zgodnie z uchwałą nr 268 Rady Ministrów z dnia 26 listopada 1971 r. w sprawie generalnego realizatora inwestycji (Monitor Polski Nr 59, poz. 392).
W szczególnie uzasadnionych wypadkach, w okresie przejściowym, za zgodą inwestora kompletne wyposażenie jednego zadania inwestycyjnego może być dostarczone przez kilku generalnych dostawców, stosownie do specjalizacji branżowej.
1.
Generalny dostawca zawiera umowę z inwestorem lub generalnym realizatorem inwestycji na podstawie obowiązujących ogólnych warunków umów o generalne dostawy maszyn i urządzeń w obrocie krajowym pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej.
2.
Wpisany do rejestru generalny dostawca nie może odmówić zawarcia ze zleceniodawcą umowy o generalną dostawę wchodzącą w jego zakres działania.
1.
Inwestor jest obowiązany w trybie ustalonym w umowie przekazać generalnemu dostawcy środki dewizowe niezbędne na zakup za granicą bez względu na strefę dewizową tych części wyposażenia obiektu, których import jest przewidziany zgodnie z zatwierdzoną dokumentacją techniczną.
2.
Szczegółowe postanowienia w sprawach określonych w ust. l ustala umowa zawarta między zleceniodawcą a generalnym dostawcą zgodnie z § 5 ust. 1.
1.
Generalny dostawca może zlecić dostawę określonych maszyn i urządzeń oraz wykonanie świadczeń innym jednostkom gospodarki uspołecznionej jako poddostawcom.
2.
Właściwi ministrowie zapewnią zawieranie przez podległe przedsiębiorstwa (poddostawców) umów z generalnymi dostawcami o dostawę maszyn i urządzeń, stanowiących wyposażenie obiektów inwestycyjnych realizowanych w systemie generalnych dostaw, w terminach gwarantujących wykonanie przez generalnych dostawców całości dostawy zgodnie z umową zawartą z inwestorem.
3.
Wraz z potwierdzeniem zamówienia na dostawę maszyny lub urządzenia poddostawcy są obowiązani przesłać generalnemu dostawcy wykaz części zamiennych i normy zużycia oraz zapewnić ich dostawę w asortymencie i terminie ustalonym w umowie.
4.
Poddostawcy są obowiązani na żądanie generalnego dostawcy delegować do jego dyspozycji odpowiednich specjalistów niezbędnych do wykonania ich zobowiązań umownych.
5.
Zjednoczenia grupujące przedsiębiorstwa produkujące maszyny i urządzenia są obowiązane do bieżącego przekazywania inwestorom, biurom projektów i generalnym dostawcom informacji techniczno-handlowych o produkowanych maszynach i urządzeniach.
Generalny dostawca ponosi odpowiedzialność za pełną realizację zadań ustalonych w umowie, a w szczególności za kompletność dostawy i jej zgodność z umową oraz warunkami technicznymi, a także za osiągnięcie w określonym umową terminie gwarantowanych w niej parametrów eksploatacyjnych.
1.
Generalny dostawca dostarcza przedmiot umowy we własnym imieniu i na własny rachunek.
2.
Na pokrycie kosztów swojej działalności generalny dostawca pobiera od zleceniodawcy marżę obliczoną w zależności od umownej wartości generalnej dostawy.
3. 1
(uchylony).
Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz Ministrami Przemysłu Ciężkiego i Przemysłu Maszynowego wyda szczegółowe przepisy w sprawie zasad wynagrodzeń i rozliczeń, wynikających ze stosunków umownych między zleceniodawcą a generalnym dostawcą oraz między generalnym dostawcą a poddostawcami.
1.
Nabycie uprawnień do pełnienia funkcji generalnego dostawcy jest stwierdzane wpisem do rejestru i generalnych dostawców, prowadzonego przez Ministra Finansów i ogłaszanego corocznie w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa.
2.
Właściwi ministrowie dokonają weryfikacji jednostek organizacyjnych, którym przysługują uprawnienia generalnych dostawców. Przy przeprowadzaniu weryfikacji należy dążyć do ograniczenia liczby generalnych dostawców, utrzymując wśród nich między innymi te jednostki organizacyjne, które posiadają uprawnienia do dostaw kompletnych obiektów na eksport zgodnie z uchwałą nr 2 Rady Ministrów z dnia 4 stycznia 1973 r. w sprawie organizacji dostaw kompletnych obiektów przeznaczonych na eksport.
3.
Wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1, następuje za zgodą właściwego ministra na wniosek jednostki organizacyjnej nadzorującej przedsiębiorstwo wyznaczone do pełnienia funkcji generalnego dostawcy.
4.
Utrata uprawnień do pełnienia funkcji generalnego dostawcy następuje przez skreślenie z rejestru, o którym mowa w ust. 1, na podstawie decyzji właściwego ministra nadzorującego jednostkę działającą w tym charakterze.
1.
Na pokrycie skutków ryzyka i gwarancji wynikających z jego działalności generalny dostawca tworzy w ramach swoich kosztów odpowiedni fundusz ryzyka i gwarancji.
2.
Szczegółowe zasady tworzenia funduszu ryzyka i gwarancji i gospodarowania nim określa Minister Finansów w porozumieniu z właściwymi ministrami.
W celu umożliwienia generalnym dostawcom realizacji ich zadań właściwi ministrowie będą umieszczali w projektach planów inwestycyjnych resortów na kolejne lata środki na niezbędne inwestycje własne generalnych dostawców związane ze stworzeniem dla nich odpowiedniej bazy materialno-technicznej.
1.
Zatrudnienie i fundusz płac pracowników działów generalnego dostawcy w przedsiębiorstwach pełniących funkcje generalnego dostawcy nie podlegają limitowaniu. Zatrudnienie i fundusz płac pracowników innych działów jednostki organizacyjnej pełniącej funkcję generalnego dostawcy regulują przepisy ogólne.
2.
Upoważnia się zainteresowanych ministrów do przyznawania w niektórych rodzajach przedsiębiorstw pełniących funkcje generalnego dostawcy wynagrodzeń podstawowych podwyższonych o 25% dla 30% ogólnego stanu pracowników umysłowych zatrudnionych przy realizacji zadań związanych z generalnymi dostawami.
3.
Podwyższone wynagrodzenie podstawowe, o którym mowa w ust. 2, może być przyznane pracownikom umysłowym tych przedsiębiorstw, w których nie przeprowadzono reformy płac po dniu 31 sierpnia 1972 r., oraz może być wypłacane do czasu przeprowadzenia reformy płac w przedsiębiorstwie.
1.
Generalni dostawcy i poddostawcy są uprawnieni do nagród za terminową dostawę maszyn i urządzeń. Nagrody te nie powinny odbiegać od nagród przyznawanych za realizację dostaw kompletnych obiektów przemysłowych na eksport.
2.
Wysokość nagród, o których mowa w ust. 1, oraz zasady nagradzania zostaną ustalone odrębnymi przepisami.
Tracą moc:
1)
uchwała nr 350 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1968 r. w sprawie upowszechnienia systemu generalnych dostaw dla odbiorców krajowych,
2)
zarządzenie nr 12 Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1965 r. w sprawie zasad, zakresu, obowiązków i trybu działania generalnych dostawców, zasad ich współpracy z bezpośrednimi producentami maszyn i urządzeń inwestycyjnych,
3)
zarządzenie nr 22 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1971 r. zmieniające zarządzenie nr 12 Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1965 r.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 15 sierpnia 1973 r.
1 § 9 ust. 3 uchylony przez § 28 ust. 2 pkt 15 uchwały nr 271 z dnia 25 listopada 1974 r. w sprawie właściwości organów do ustalania cen oraz trybu postępowania przy ich ustalaniu (M.P.74.40.233) z dniem 1 stycznia 1975 r.