Rozwój pracowniczych ogrodów działkowych do roku 1975.

Monitor Polski

M.P.1972.27.150

Akt utracił moc

Wersja od: 11 maja 1972 r.

UCHWAŁA Nr 111

RADY MINISTRÓW

z dnia 28 kwietnia 1972 r.

w sprawie rozwoju pracowniczych ogrodów działkowych do roku 1975.

W celu zapewnienia dalszego rozwoju pracowniczych ogrodów działkowych do roku 1975 Rada Ministrów na wniosek Centralnej Rady Związków Zawodowych uchwala, co następuje:

§  1.

1. Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) zapewnią w planach zagospodarowania przestrzennego miast i osiedli do roku 1975 tereny pod stałe pracownicze ogrody działkowe, przyjmując, że ogólna ich powierzchnia w kraju w tym okresie powinna wzrosnąć co najmniej o 2.400 ha - zgodnie z załącznikiem do uchwały.

2. Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) na podstawie planów zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w ust. 1, przekażą do roku 1975 odpowiednie tereny przeznaczone na stałe ogrody działkowe. Upoważnionymi do przejmowania terenów są wojewódzkie zarządy pracowniczych ogrodów działkowych i zakłady pracy posiadające środki na ich zagospodarowanie.

§  2.

1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) wydzielą do roku 1975 oraz zarezerwują na lata następne odpowiednie areały gruntów na cele pracowniczych ogrodów działkowych dla załóg dużych zakładów pracy w sposób nie kolidujący z ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i projektów dotyczących wyznaczania terenów budowlanych na obszarach wsi oraz uwzględniających przepis art. 9 ustawy z dnia 9 marca 1949 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. Nr 18, poz. 117), zwanej dalej "ustawą".

2. Na pracownicze ogrody działkowe należy przeznaczać przede wszystkim nie zainwestowane rolniczo grunty klas IV-VI, traktując ten sposób zagospodarowania jako formę intensyfikacji produkcji rolniczej na gruntach słabszych.

§  3.

1. Niezależnie od zapewnienia odpowiednich terenów na potrzeby stałych pracowniczych ogrodów działkowych (§ 1) prezydia właściwych rad narodowych w porozumieniu z wojewódzkimi komisjami związków zawodowych zapewnią odpowiednie tereny na czasowe pracownicze ogrody działkowe.

2. Przy przekazywaniu terenów pod ogrody czasowe w każdym wypadku powinien być określony czas ich użytkowania, z uwzględnieniem przepisu art. 10 ust. 1 ustawy.

§ 4. Prezydia właściwych rad narodowych zobowiązane są do stopniowego regulowania stanu prawnego użytkowania terenów wszystkich istniejących ogrodów działkowych.

§  5.

1. Prezydia właściwych rad narodowych oraz zakłady pracy w porozumieniu z wojewódzkimi komisjami związków zawodowych będą kontynuować akcję modernizacji, organizowania i przekształcania stałych pracowniczych ogrodów działkowych w ogrody otwarte o charakterze wypoczynkowym, udostępnione ogółowi mieszkańców, w miejscowościach, gdzie istnieją rzeczywiste potrzeby i możliwości.

2. Prezydia właściwych rad narodowych i zakłady pracy w większym niż dotychczas stopniu powinny zakładać pracownicze ogrody działkowe o charakterze wypoczynkowym na terenach podmiejskich, wyznaczonych na ten cel w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

§  6.

1. Związki zawodowe będą rozwijać nadal i rozszerzać udział pracy społecznej użytkowników działek w przystosowaniu terenów, budowie pracowniczych ogrodów działkowych i ich urządzaniu, a także remontach urządzeń ogrodowych i utrzymaniu ich estetycznego wyglądu.

2. Prezydia właściwych rad narodowych w budżetach rad narodowych, a zakłady pracy w programach podziału funduszów na cele socjalne zapewnią odpowiednie środki na wyposażenie nowo powstających pracowniczych ogrodów działkowych i kapitalne remonty w ogrodach istniejących, zgodnie z obowiązkiem wynikającym z ustawy.

§ 7. Jeżeli z powodu wyższej konieczności, a także ze względów społecznie i gospodarczo uzasadnionych zachodzi potrzeba likwidacji dotychczasowych pracowniczych ogrodów działkowych stałych, prezydia rad narodowych zobowiązane są do wyznaczania terenów zastępczych. Tereny zastępcze powinny być przydzielane na 1 rok przed terminem zaplanowanej likwidacji dotychczasowych pracowniczych ogrodów działkowych.

§ 8. Minister Rolnictwa będzie udzielać nadal pomocy wojewódzkim zarządom pracowniczych ogrodów działkowych w organizowaniu zaopatrzenia w odpowiedni materiał roślinny, a szczególnie w karłowe i krzaczaste drzewa owocowe, nawozy sztuczne, sprzęt i środki ochrony roślin oraz zapewni instruktaż i nadzór przez służbę rolną w zakresie walki z chorobami i szkodnikami roślin.

§ 9. Wykonanie uchwały porucza się Ministrom Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Rolnictwa, Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, innym zainteresowanym ministrom oraz prezydiom wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

§ 10. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

PLAN ROZWOJU PRACOWNICZYCH OGRODÓW DZIAŁKOWYCH DO ROKU 1975

Lp.	Województwa i miasta wyłączone z województw	Planowany wzrost terenów pod pracownicze ogrody działkowe w ha
		miejskie	przyzakładowe	ogółem
1	m.st. Warszawa	55	60	115
2	m. Kraków	25	35	60
3	m. Łódź	35	40	75
4	m. Poznań	30	20	50
5	m. Wrocław	–	50	50
6	białostockie	70	50	120
7	bydgoskie	60	80	140
8	gdańskie	30	40	70
9	katowickie	75	125	200
10	kieleckie	50	80	130
11	koszalińskie	20	20	40
12	krakowskie	40	60	100
13	lubelskie	40	60	100
14	łódzkie	35	65	100
15	olsztyńskie	60	60	120
16	opolskie	20	20	40
17	poznańskie	50	50	100
18	rzeszowskie	60	70	130
19	szczecińskie	120	70	190
20	warszawskie	80	70	150
21	wrocławskie	40	60	100
22	zielonogórskie	60	160	220
	Razem	1.055	1.345	2.400