Rozliczanie przez jednostki państwowe należności budżetowych z tytułu niezagospodarowania zapasów zbędnych.

Monitor Polski

M.P.1979.9.60

Akt utracił moc

Wersja od: 10 września 1980 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 2 marca 1979 r.

w sprawie rozliczania przez jednostki państwowe należności budżetowych z tytułu niezagospodarowania zapasów zbędnych.

Na podstawie § 7 ust. 4 uchwały nr 164 Rady Ministrów z dnia 6 sierpnia 1971 r. w sprawie rozporządzania przez państwowe jednostki organizacyjne niektórymi ruchomymi składnikami majątkowymi (Monitor Polski z 1979 r. Nr 5, poz. 45) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zarządzenie określa:

1) sposób zaliczania rzeczowych składników majątku obrotowego jednostek państwowych do zapasów zbędnych,

2) sposób ustalania wartości zapasów zbędnych,

3) zasady i tryb rozliczania przez jednostki państwowe należności budżetowych z tytułu niezagospodarowania zapasów zbędnych.

2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o:

1) 1 uchwale - rozumie się przez to uchwałę nr 164 Rady Ministrów z dnia 6 sierpnia 1971 r. w sprawie rozporządzania przez państwowe jednostki organizacyjne niektórymi ruchomymi składnikami majątkowymi (Monitor Polski z 1979 r. Nr 5, poz. 45 i z 1980 r. Nr 4, poz. 15 i Nr 13, poz. 55),

2) 2 jednostce - rozumie się przez to przedsiębiorstwo państwowe, kombinat, zjednoczenie oraz inną państwową jednostkę organizacyjną nie będącą jednostką budżetową lub zakładem budżetowym,

3) należności budżetowej - rozumie się przez to należność określoną w § 6 ust. 3 i § 7 ust. 3 uchwały,

4) zapasach zbędnych - rozumie się przez to zapasy zbędne rzeczowych składników majątku obrotowego, z wyjątkiem składników wymienionych w § 1 ust. 4 uchwały.

§  2.

1. Za zapasy zbędne uważa się:

1) pełnowartościowe:

a) surowce i inne materiały bezpośrednie, stanowiące zapas jednostki co najmniej od 6 miesięcy, z tym zastrzeżeniem, że dla importowanych surowców i innych importowanych materiałów bezpośrednich oraz surowców pochodzenia rolniczego, nawozów mineralnych i chemicznych środków ochrony roślin, a także materiałów bezpośrednich w jednostkach, w których wykonywanie remontów stanowi działalność podstawową, okres ten wynosi co najmniej 12 miesięcy,

b) części zapasowe do tych maszyn i urządzeń oraz środków transportowych, których jednostka nie posiada co najmniej od dwóch miesięcy,

c) pozostałe materiały stanowiące zapas jednostki co najmniej od 18 miesięcy;

2) pełnowartościowe półfabrykaty, produkcję w toku i oprzyrządowanie, przygotowane dla produkcji, która została zaniechana lub nie została podjęta, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od decyzji o zaniechaniu lub niepodjęciu produkcji nie mogą być one wykorzystane do produkcji bieżącej,

3) pełnowartościowe wyroby i towary, na które w ciągu roku od ich wytworzenia lub nabycia nie znaleziono nabywcy,

4) niepełnowartościowe materiały, półfabrykaty, produkcję w toku, wyroby i towary, których nie można zużyć lub sprzedać po obowiązujących cenach wobec braku lub utraty wymaganych właściwości użytkowych.

2. Nie uważa się za zapasy zbędne:

1) zapasów wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli bank finansujący jednostkę uznał je za nadmierne,

2) zapasów sezonowych i rezerw,

3) części zamiennych, które producenci, jednostki handlu środkami produkcji oraz jednostki, dla których wykonywanie remontów stanowi działalność podstawową, są obowiązani utrzymywać w ustalonym okresie po zaniechaniu produkcji lub importu wyrobów, do których te części są przeznaczone,

4) 3 zapasów jednostek badawczych i szkół wyższych.

§  3.

1. Ujawnienie przez jednostkę:

1) zbędnych zapasów pełnowartościowych powinno nastąpić nie później niż w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa termin określony w § 2 ust. 1 pkt 1-3,

2) zbędnych zapasów niepełnowartościowych powinno nastąpić nie później niż w ostatnim dniu kwartału, w którym zakończono spis z natury bądź społeczny przegląd zapasów.

2. Ujawnione zapasy zbędne powinny być ujęte w ewidencji księgowej lub pozaksięgowej, zawierającej co najmniej następujące dane:

1) ilość i wartość poszczególnych składników zapasów oraz datę ich ujawnienia,

2) ilość i wartość zagospodarowanych zapasów z uwzględnieniem dat ich zagospodarowania.

Ewidencja ta powinna umożliwić określenie wartości nie zagospodarowanych zapasów zbędnych według stanu na dzień 30 czerwca i dzień 31 grudnia każdego roku.

§  4.

1. Podstawę określenia należności budżetowej stanowi wartość zapasów zbędnych w cenach ewidencyjnych, z tym zastrzeżeniem, że w razie ustalenia tych cen na poziomie cen sprzedaży wartość zapasów koryguje się o odchylenia od cen zakupu lub kosztu wytworzenia. W państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej i państwowych gospodarstwach rolnych podstawę określenia należności budżetowej stanowi wartość tych zapasów w cenach będących podstawą ich wyceny w rocznych sprawozdaniach finansowych.

2. Należność budżetowa podlega odprowadzeniu do budżetu centralnego na rachunek właściwego okręgowego zarządu dochodów państwa i kontroli finansowej:

1) w ciągu 10 dni od daty doręczenia wystąpienia pokontrolnego - w wypadku określonym w § 6 ust. 3 uchwały,

2) w ciągu 45 dni po upływie każdego półrocza - w wypadkach określonych w § 7 ust. 3 uchwały.

3. Należność budżetową zalicza się do strat nadzwyczajnych jednostki.

4. Zwalnia się jednostki od naliczania i odprowadzania do budżetu należności budżetowych nie przewyższających kwoty 1.000 zł.

§ 5. Zwalnia się jednostki od obowiązku naliczania i uiszczania należności budżetowych, określonych w § 6 ust. 3 uchwały, powstałych w wyniku stwierdzeń organów kontroli lub banków finansujących, dokonanych w okresie do dnia 30 kwietnia 1979 r.

§ 6. Centralne organizacje spółdzielcze, Centralny Związek Kółek Rolniczych, Centralny Związek Rzemiosła oraz zarządy organizacji społecznych w przepisach wydawanych stosownie do § 27 uchwały mogą stanowić, że kwoty odpowiadające należnościom budżetowym przekazywane są na scentralizowany fundusz wyrównawczy centralnej organizacji spółdzielczej lub jego odpowiednik.

§  7.

1. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 31 marca 1972 r. w sprawie zapasów nieprawidłowych podlegających bieżącej przecenie i zasad rozliczania skutków tej przeceny (Monitor Polski z 1972 r. Nr 23, poz. 134 i z 1973 r. Nr 27, poz. 172).

2. Jeżeli w toku kontroli rozliczeń z budżetem za rok 1978 lub lata poprzednie zostanie stwierdzone, że przecena pełnowartościowych zapasów nieprawidłowych nastąpiła po upływie 3 miesięcy od daty ich ujawnienia, nie stosuje się sankcji określonych w § 5 zarządzenia, o którym mowa w ust. 1.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się do należności budżetowych powstałych po dniu 1 stycznia 1979 r.

¹ § 1 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 30 sierpnia 1980 r. (M.P.80.21.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 września 1980 r.

² § 1 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 30 sierpnia 1980 r. (M.P.80.21.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 września 1980 r.

³ § 2 ust. 2 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 30 sierpnia 1980 r. (M.P.80.21.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 września 1980 r.