Art. 14. - Rosja-Polska. Umowa o transporcie morskim. Warszawa.2010.12.06.

Monitor Polski

M.P.2011.81.824

Akt obowiązujący

Wersja od: 23 czerwca 2011 r.

Artykuł  14

1. Jeżeli statek jednej Umawiającej się Strony ulegnie wypadkowi, osiądzie na mieliźnie, zostanie wyrzucony na brzeg lub dozna innej awarii na wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym Państwa drugiej Umawiającej się Strony, to druga Strona udzieli statkowi, członkom załogi, pasażerom i ładunkom wszelkiej możliwej pomocy, która jest udzielana w podobnych sytuacjach swoim statkom i niezwłocznie powiadomi najbliższy urząd konsularny Państwa pierwszej Umawiającej się Strony.

Ustalanie przyczyn wypadków morskich będzie prowadzone zgodnie z przepisami prawa obu Umawiających się Stron.

2. Ładunek, wyposażenie i inne przedmioty wyładowane lub uratowane ze statku, o których mowa w pierwszym akapicie niniejszego artykułu, nie będą podlegały opłatom celnym i innym opłatom związanym z przywozem, pod warunkiem, że nie będą one wprowadzone do swobodnego obrotu na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

Ładunek, wyposażenie i inne przedmioty, o których mowa w ustępie 1 niniejszego punktu, nieprzekazane do wykorzystania lub niewprowadzone do swobodnego obrotu towarowego na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, podlegają wywozowi z tego terytorium w możliwie najkrótszym terminie.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie naruszają prawa do jakichkolwiek roszczeń z tytułu ratownictwa morskiego, pomocy i opieki udzielonej statkowi, jego załodze, pasażerom i ładunkowi.