Rodzaje oraz kategorie zakładów hotelarskich i obozowisk turystycznych.

Monitor Polski

M.P.1977.27.133

Akt utracił moc

Wersja od: 3 listopada 1977 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO GŁÓWNEGO KOMITETU KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI

z dnia 20 października 1977 r.

w sprawie rodzajów oraz kategorii zakładów hotelarskich i obozowisk turystycznych.

Na podstawie § 1 ust. 3 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1960 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki oraz form nadzoru w zakresie kultury fizycznej i turystyki nad instytucjami i organizacjami (Dz. U. z 1960 r. Nr 38, poz. 224 i z 1973 r. Nr 51, poz. 287) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie określa rodzaje oraz kategorie zakładów hotelarskich i obozowisk turystycznych, jak również podstawowe wymagania, jakim powinny one odpowiadać.

§ 2. Przepisy zarządzenia stosuje się do zakładów hotelarskich i obozowisk turystycznych, które świadczą w pełnym lub ograniczonym zakresie usługi ogólnie dostępne.

§  3.

1. Zakładem hotelarskim jest obiekt, w którym są świadczone usługi hotelarskie, przez które rozumie się czasowe wynajmowanie podróżnym umeblowanych lokali mieszkalnych lub miejsc w tych lokalach oraz świadczenie usług z tym związanych za opłatą określoną z góry.

2. Obozowiskiem turystycznym jest obiekt, w którym są świadczone usługi campingowe, przez które rozumie się czasowe wynajmowanie podróżnym miejsc pod ustawianie namiotów lub mieszkalnych przyczep samochodowych i pojazdów oraz świadczenie usług z tym związanych za opłatą określoną z góry.

§  4.

1. Ustala się następujące rodzaje zakładów hotelarskich:

1) hotele,

2) motele,

3) pensjonaty,

4) domy wycieczkowe,

5) schroniska,

6) pokoje gościnne.

2. Do hoteli są zaliczane zakłady, które dysponują co najmniej 10 pokojami, z tym że najwyżej 20% miejsc noclegowych może znajdować się w pokojach większych niż dwuosobowe.

3. Do moteli są zaliczane hotele, które:

1) dysponują co najmniej 10 pokojami, z tym że 40% miejsc noclegowych może znajdować się w pokojach większych niż dwuosobowe, lecz nie większych niż czteroosobowe,

2) są położone przy trasach komunikacji drogowej oraz

3) świadczą usługi motoryzacyjne i dysponują parkingiem pojazdów samochodowych.

4. Do pensjonatów są zaliczane zakłady, które:

1) dysponują co najmniej 7 pokojami oraz

2) świadczą usługi hotelarskie, łącznie z całodziennym wyżywieniem.

5. Do domów wycieczkowych są zaliczane zakłady, które:

1) dysponują co najmniej 10 pokojami oraz

2) świadczą usługi hotelarskie przede wszystkim w pokojach większych niż czteroosobowe.

6. Do schronisk są zaliczane zakłady, które:

1) dysponują co najmniej 10 miejscami noclegowymi,

2) są położone poza obszarami zabudowanymi na terenach powyżej 600 m nad poziomem morza oraz

3) świadczą usługi przede wszystkim turystom górskim.

7. Do pokoi gościnnych są zaliczane zakłady lub lokale, które nie odpowiadają warunkom przewidzianym dla jednego z zakładów hotelarskich określonych w ust. 2-6, a w szczególności umeblowane lokale mieszkalne, w których są świadczone usługi hotelarskie przez osoby fizyczne i jednostki gospodarki nie uspołecznionej.

§  5.

1. Ustala się następujące rodzaje obozowisk turystycznych:

1) campingi,

2) pola biwakowe.

2. Do campingów są zaliczane obiekty strzeżone i wyposażone w urządzenia umożliwiające turystom nocleg w namiotach lub mieszkalnych przyczepach samochodowych, przyrządzanie posiłków oraz parkowanie pojazdów samochodowych.

3. Do pól biwakowych są zaliczane obiekty nie strzeżone, ogrodzone prowizorycznie lub tylko oznakowane, wyposażone w urządzenia umożliwiające turystom nocleg w namiotach.

§  6.

1. Jednostki organizacyjne świadczące usługi hotelarskie i campingowe mogą stosować różne nazwy firmowe lub określające charakter tych usług, jak domy turysty, stanice wodne, ośrodki wypoczynkowe i zajazdy.

2. Zakłady hotelarskie i obozowiska turystyczne działające w ramach jednostek, o których mowa w ust. 1, są zaliczane do odpowiednich rodzajów, zgodnie z zasadami określonymi w zarządzeniu.

§  7.

1. Zakłady hotelarskie i campingi podlegają zaliczeniu do określonej kategorii w zależności od:

1) zakresu usług oraz ich poziomu,

2) standardu urządzeń technicznych i wykończenia budowlanego,

3) standardu urządzeń sanitarnych i czystości utrzymania,

4) jakości, jednolitości i kompleksowości wyposażenia.

2. Szczegółowe zasady oraz tryb zaliczania zakładów hotelarskich i obozowisk turystycznych do poszczególnych kategorii oraz zasady świadczenia usług hotelarskich i campingowych określają odrębne przepisy wydane przez Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki.

§  8.

1. Przy wejściu do zakładu hotelarskiego oraz na teren obozowiska turystycznego lub w recepcji zakładu hotelarskiego powinna być umieszczona tablica określająca rodzaj i kategorię zakładu (obozowiska).

2. Tablice dotyczące zakładów hotelarskich powinny mieć kształt prostokąta o wymiarach co najmniej 40 x 30 cm. Na niebieskim tle tablicy powinien być umieszczony w białym kolorze napis określający rodzaj i kategorię zakładu.

3. Tablica przy wejściu na teren obozowiska turystycznego powinna mieć kształt prostokąta o wymiarach 90 x 150 cm. Na pomarańczowym tle tablicy powinien być umieszczony w czarnym kolorze napis określający rodzaj i kategorię obozowiska.

4. W zakładach hotelarskich i obozowiskach turystycznych, które nie świadczą w pełnym zakresie usług ogólnie dostępnych, napis określający rodzaj zakładu (obozowiska) powinien być uzupełniony oznaczeniem środowiskowego charakteru usług (np. zakładowy pensjonat lub camping).

5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą pokoi gościnnych wynajmowanych przez osoby fizyczne.

§ 9. W zakładzie hotelarskim oraz obozowisku turystycznym powinny być umieszczone w widocznym miejscu:

1) regulamin porządkowy,

2) cennik usług.

§  10.

1. W zakładach hotelarskich i na campingach powinna być prowadzona działalność gastronomiczna odpowiednio do kategorii zakładu.

2. Zasady prowadzenia działalności gastronomicznej w zakładach hotelarskich oraz na campingach określają odrębne przepisy wydane przez Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług.

§ 11. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej oraz Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 16 kwietnia 1966 r. w sprawie określenia rodzajów oraz kategorii hoteli i innych zakładów noclegowych (Monitor Polski Nr 20, poz. 110),

2) zarządzenie Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 18 sierpnia 1966 r. w sprawie rejestracji niektórych campingów (Monitor Polski Nr 40, poz. 207).

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.