Rejestracja podatkowa w gospodarce uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1959.5.21

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

UCHWAŁA NR 7
RADY MINISTRÓW
z dnia 5 stycznia 1959 r.
w sprawie rejestracji podatkowej w gospodarce uspołecznionej.

Na podstawie art. 2 pkt 5 i 7 oraz art. 3 dekretu z dnia 21 września 1950 r. o opodatkowaniu przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 44, poz. 399) Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Rejestracji podatkowej podlegają:
1)
działające na zasadach rozrachunku gospodarczego: jednostki nadrzędne przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstwa państwowe, jednostki organizacyjne przedsiębiorstw państwowych oraz gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych,
2)
spółki prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe albo osoby prawne prawa publicznego posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego, z wyjątkiem instytucji bankowych i ubezpieczeniowych,
3)
instytucje publiczno-prawne, określone w art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 21 września 1950 r. o opodatkowaniu przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 44, poz. 399),
4)
spółdzielnie, centrale spółdzielni oraz związki spółdzielni, obowiązane do wnoszenia wpłat do budżetu Państwa bądź na rachunek rozliczeń jednostki nadrzędnej chociażby z jednego z następujących tytułów: podatek obrotowy, podatek od operacji nietowarowych, podatek dochodowy, wpłaty z zysku, nadwyżki środków obrotowych, różnice budżetowe.
2.
Wymienione w ust. 1 jednostki, jak również jednostki, na które rozciągnięty zostanie obowiązek rejestracji podatkowej z mocy § 2 pkt 1, zwane będą nadal "jednostkami gospodarczymi".
Minister Finansów może:
1)
wprowadzić obowiązek rejestracji podatkowej dla innych jednostek gospodarki uspołecznionej niż wymienione w § 1 ust. 1,
2)
wprowadzić obowiązek rejestracji podatkowej dla jednostek gospodarczych obowiązanych do wnoszenia wpłat do budżetu Państwa bądź na rachunek rozliczeń jednostki nadrzędnej z innych tytułów, nie wymienionych w § 1 ust. 1,
3)
wyłączyć z obowiązku rejestracji podatkowej niektóre z jednostek wymienionych w § 1 ust. 1.
1.
Obowiązek rejestracji podatkowej wykonywany jest przez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego we właściwym organie finansowym.
2.
Organami finansowymi właściwymi w zakresie rejestracji podatkowej są miejscowo właściwe dla jednostek gospodarczych, z wyjątkiem określonych w § 8, wydziały (oddziały) finansowe prezydiów powiatowych (miejskich, dzielnicowych) rad narodowych.
1.
Zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać:
a)
pełną i skróconą nazwę rejestrującej się jednostki,
b)
miejsce położenia jednostki (adres),
c)
adres siedziby kierownictwa jednostki,
d)
pełną i skróconą nazwę oraz adres jednostki organizacyjnej bezpośrednio nadrzędnej,
e)
wyszczególnienie tytułów wpłat wnoszonych do budżetu Państwa i na rachunek rozliczeń jednostki nadrzędnej,
f)
wskazanie właściwego ministerstwa (urzędu centralnego, centrali spółdzielni),
g)
datę uruchomienia jednostki,
h)
odpis aktów prawnych, stanowiących podstawę prawną działalności jednostki, oraz wskazanie przepisów o organizacji finansowej i systemie finansowym jednostki,
i)
określenie rodzaju działalności (przemysł, skup, handel, usługi),
j)
oświadczenie, czy działalność jednostki objęta jest budżetem centralnym, czy budżetem terenowym,
k)
wskazanie oddziału banku finansującego działalność eksploatacyjną oraz numeru rachunku rozliczeniowego,
l)
wyszczególnienie zakładów, oddziałów, filii, ekspozytur, składów, hurtowni, sklepów, biur itp., objętych bezpośrednią działalnością (bilansem i rachunkiem wyników) rejestrującej się jednostki, a nie podlegających obowiązkowi rejestracji podatkowej; nie podlegają wyszczególnieniu sezonowe i ruchome punkty handlowe.
2.
Minister Finansów może wprowadzić obowiązek zamieszczania w zgłoszeniach rejestracyjnych danych nie objętych przepisami ust. 1, jak również zwolnić z obowiązku zamieszczania w zgłoszeniach rejestracyjnych niektórych danych objętych przepisami ust. 1.
1.
Zgłoszenie rejestracyjne składa się w dwóch egzemplarzach.
2.
Organ finansowy dokonywający rejestracji podatkowej wydaje zarejestrowanej jednostce drugi egzemplarz zgłoszenia rejestracyjnego po stwierdzeniu na nim dokonania rejestracji.
3.
Potwierdzone przez organ finansowy zgłoszenie rejestracyjne stanowi dla rejestrującej się jednostki gospodarczej dowód wykonania obowiązku rejestracji podatkowej.
1.
Jednostka gospodarcza wystawia każdej jednostce organizacyjnej wymienionej w zgłoszeniu rejestracyjnym stosownie do § 4 ust. 1 lit. 1) zaświadczenie stwierdzające, że wnosi ona wszystkie należności budżetowe, dotyczące działalności gospodarczej danej jednostki organizacyjnej, dla której wystawia zaświadczenie.
2.
Jednostka gospodarcza przedstawia zaświadczenia (ust. 1) równocześnie ze zgłoszeniem rejestracyjnym miejscowo właściwemu dla niej organowi finansowemu, który po potwierdzeniu na zaświadczeniach, że wymienione w nich jednostki organizacyjne zostały wykazane stosownie do § 4 ust. 1 lit. 1) w zgłoszeniu rejestracyjnym, zwraca je zarejestrowanej jednostce gospodarczej.
3.
Jeśli jednostka organizacyjna została uruchomiona po dokonaniu obowiązku rejestracji podatkowej (§ 12), to zaświadczenie do potwierdzenia (ust. 2) jednostka gospodarcza przedstawia organowi finansowemu równocześnie z zawiadomieniem o zmianach, o których mowa w § 13 ust. 1.
4.
Potwierdzone przez organ finansowy zaświadczenie jednostka gospodarcza przekazuje w terminie 7 dni od daty potwierdzenia jednostce organizacyjnej, dla której zostało ono wystawione.
5.
Potwierdzone przez organ finansowy zaświadczenie (ust. 4) powinno stale znajdować się w siedzibie jednostki organizacyjnej.
6.
Przepis ust. 1 ma zastosowanie również do sezonowych i ruchomych punktów handlowych nie wymienionych w zgłoszeniu rejestracyjnym (§ 4 ust. 1 lit. 1). Zaświadczenia wystawiane dla tych punktów handlowych nie podlegają potwierdzeniu przez organ finansowy. Zaświadczenia te powinny stale posiadać osoby obsługujące punkty handlowe, dla których zostały wystawione.
1.
Zwalnia się od obowiązku wystawiania zaświadczeń (§ 6):
a)
jednostki gospodarcze przedsiębiorstw: Polskie Koleje Państwowe, Państwowa Komunikacja Samochodowa, Polska Poczta, Telegraf i Telefon oraz jednostki gospodarcze podległe Centralnemu Zarządowi Dróg Publicznych w Ministerstwie Komunikacji - wchodzącym w ich skład jednostkom organizacyjnym,
b)
rejonowe przedsiębiorstwa obrotu produktami naftowymi - wchodzącym w ich skład stacjom benzynowym.
2.
Minister Finansów może rozszerzyć zwolnienia, o których mowa w ust. 1, na inne grupy jednostek gospodarczych.
Zasady i tryb rejestracji podatkowej jednostek gospodarczych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz jednostek gospodarczych wydzielonych podległych innym ministrom (urzędom centralnym) określi zarządzenie Ministra Finansów wydane w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych).
1.
Zgłoszenie rejestracyjne powinno być podpisane przez kierownika oraz przez głównego (starszego) księgowego rejestrowanej jednostki.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się również do wystawianych zaświadczeń (§ 6) oraz do zawiadomień o zmianach danych objętych zgłoszeniem rejestracyjnym (§ 13).
3.
Wzory zgłoszenia rejestracyjnego i zaświadczenia ustala Minister Finansów.
Rejestrację podatkową z zastosowaniem przepisów niniejszej uchwały przeprowadza się jako.
1)
ogólną, obejmującą wszystkie istniejące jednostki gospodarcze - po raz pierwszy w 1959 r., każdą następną zaś co pięć lat począwszy od 1965 r. - według stanu na dzień 1 stycznia roku, w którym przeprowadza się rejestrację ogólną,
2)
bieżącą - jednostek gospodarczych, co do których powstał obowiązek rejestracji podatkowej (§ 1) w czasie od 2 stycznia roku, w którym przeprowadza się rejestrację ogólną.
Minister Finansów może zarządzić zaniechanie przeprowadzania rejestracji ogólnej (§ 10 pkt 1).
Zgłoszenie rejestracyjne należy wnosić:
1)
przy rejestracji ogólnej - do dnia 25 marca roku, w którym przeprowadza się rejestrację ogólną,
2)
przy rejestracji bieżącej - najpóźniej w dniu powstania obowiązku rejestracji podatkowej, a jednostek gospodarczych, co do których obowiązek rejestracji podatkowej powstał w okresie od 2 stycznia do 25 marca roku, w którym przeprowadza się rejestrację ogólną - w terminie do dnia 25 marca tegoż roku.
1.
Jednostki gospodarcze obowiązane są zawiadomić właściwy miejscowo dla nich organ finansowy o zmianach danych objętych zgłoszeniem rejestracyjnym najpóźniej w terminie do dnia 2 następnego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiły zmiany.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku uruchomienia bądź postawienia w stan likwidacji jednostki.
Za datę uruchomienia jednostki gospodarki uspołecznionej w rozumieniu niniejszej uchwały uważa się datę faktycznego rozpoczęcia działalności (produkcji, sprzedaży, wykonywania usług).
1.
Winnych naruszenia przepisów niniejszej uchwały należy pociągać do odpowiedzialności zgodnie z przepisami prawa karnego skarbowego.
2.
Za wykonanie przez jednostkę gospodarczą obowiązków wynikających z niniejszej uchwały odpowiedzialni są kierownik oraz główny (starszy) księgowy jednostki gospodarczej.
W sprawach unormowanych niniejszą uchwałą nie mają zastosowania przepisy działu IX dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1957 r. Nr .........., poz. 25).
Traci moc uchwała nr 100 Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1951 r. w sprawie rejestracji podatkowej w gospodarce uspołecznionej (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-17, poz. 227, z 1952 r. Nr A-99, poz. 1516, z 1954 r. Nr A-3, poz. 14 i z 1957 r. Nr 3, poz. 17).
Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Finansów.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1959 r.