Regulamin o odpowiedzialności dyscyplinarnej prokuratorów.

Monitor Polski

M.P.1951.A-82.1133

Akt utracił moc
Wersja od: 21 września 1951 r.

UCHWAŁA
RADY PAŃSTWA
z dnia 6 września 1951 r.
w sprawie regulaminu o odpowiedzialności dyscyplinarnej prokuratorów.

Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o Prokuraturze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. Nr 38, poz. 346) Rada Państwa uchwala regulamin o odpowiedzialności dyscyplinarnej prokuratorów w następującym brzmieniu:
REGULAMIN O ODPOWIEDZIALNOŚCI DYSCYPLINARNEJ PROKURATORÓW.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Prokurator powinien w wypełnianiu swych zadań przestrzegać przepisów prawa i dyscypliny służbowej oraz zachowywać się wzorowo w służbie i poza służbą.
2.
Dyscyplina służbowa prokuratora polega na sumiennym i dokładnym wykonywaniu obowiązków służbowych oraz na ścisłym stosowaniu się do zarządzeń i wskazówek władzy przełożonej.
3.
Podstawą dyscypliny służbowej prokuratora jest świadomość, że powołany on jest do ugruntowania praworządności ludowej, do ochrony własności społecznej, do ochrony praw obywateli i do ścigania przestępstw.
§  2.
Przez użyte w regulaminie wyrażenie ogólne "prokurator" rozumie się prokuratorów, wiceprokuratorów, podprokuratorów, starszych referendarzy śledczych, referendarzy śledczych i asesorów.
§  3.
Za naruszenie dyscypliny służbowej oraz za niewłaściwe zachowanie się w służbie lub poza służbą (przewinienie dyscyplinarne) prokurator podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej według zasad niniejszego regulaminu.
§  4.
1.
Instancją dyscyplinarną dla Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej i jego zastępców, z wyjątkiem Naczelnego Prokuratora Wojskowego, jest komisja powołana przez Radę Państwa.
2.
Naczelny Prokurator Wojskowy podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej według przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz. U. R. P. Nr 6, poz. 55).
§  5.
Przełożeni mają prawo zwracać uwagę, ustnie lub na piśmie, podległym sobie prokuratorom na niewłaściwości w urzędowaniu lub zachowaniu się.
§  6.
1.
Za przewinienia dyscyplinarne mniejszej wagi, nie uzasadniające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, mogą przełożeni udzielać podległym sobie prokuratorom upomnienia.
2.
O udzielonym upomnieniu zawiadamia się prokuratora na piśmie, a w przypadku powiadomienia o tym innych osób - należy podać motywy. O udzieleniu upomnienia nie zamieszcza się wzmianki w wykazie służbowym.
3.
Prokurator, któremu udzielono upomnienia, może odwołać się w ciągu 7 dni do przełożonego bezpośrednio wyższego, który rozstrzyga ostatecznie. Od upomnienia udzielonego przez Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej odwołanie nie służy.
§  7.
Kary dyscyplinarne są następujące:
1)
nagana,
2)
surowa nagana,
3)
odliczenie lat służby od roku do trzech,
4)
dyscyplinarne przeniesienie na inne, równorzędne lub niższe, stanowisko służbowe,
5)
obniżenie grupy uposażenia o jedną lub dwie,
6)
wydalenie ze służby w Prokuraturze Rzeczypospolitej Polskiej.
§  8.
Kara dyscyplinarna wydalenia ze służby pociąga za sobą utratę wszelkich praw, wynikających ze stosunku służbowego generalny Prokurator Rzeczypospolitej może jednak w przypadkach wyjątkowych, na wniosek komisji dyscyplinarnej, przyznać rodzinie ukaranego zasiłek na zasadach, zawartych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych.
§  9.
Nie można udzielić upomnienia po upływie 6 miesięcy ani wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 2 lat od popełnienia przewinienia dyscyplinarnego.

Komisje dyscyplinarne.

§  10.
Generalny Prokurator Rzeczypospolitej powołuje komisje dyscyplinarne w składzie 6 członków przy wojewódzkich prokuraturach i Generalnej Prokuraturze, Odwoławczą Komisję Dyscyplinarną w składzie 12 członków przy Generalnej Prokuraturze oraz wyznacza przewodniczących komisji.
§  11.
1.
Komisje dyscyplinarne przy wojewódzkich prokuraturach rozpoznają w I instancji sprawy przeciwko prokuratorom powiatowym, podprokuratorom, referendarzom śledczym i asesorom prokuratury powiatowej oraz przeciw wiceprokuratorom, podprokuratorom, starszym referendarzom śledczym, referendarzom śledczym i asesorom prokuratury wojewódzkiej.
2.
Komisja Dyscyplinarna przy Generalnej Prokuraturze rozpoznaje w I instancji sprawy przeciwko prokuratorom wojewódzkim i ich zastępcom, przeciw prokuratorom, wiceprokuratorom, starszym referendarzom i referendarzom śledczym Generalnej Prokuratury oraz wiceprokuratorom, podprokuratorom, starszym referendarzom i referendarzom śledczym oraz asesorom prokuratur wojewódzkich i powiatowych, delegowanym do Generalnej Prokuratury.
3.
Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna rozpoznaje odwołania od orzeczeń komisji dyscyplinarnych przy wojewódzkich prokuraturach i przy Generalnej Prokuraturze.
§  12.
1.
Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie 3 osób:
a)
przewodniczącego komisji lub wyznaczonego przezeń jej członka - jako przewodniczącego składu orzekającego,
b)
wyznaczonych przez przewodniczącego komisji 2 jej członków - jako członków składu orzekającego.
2.
Posiedzenia komisji odbywają się przy udziale protokolanta, którego wyznacza przewodniczący komisji.

Postępowanie dyscyplinarne.

§  13.
1.
Przełożony, będący kierownikiem prokuratury, po przeprowadzeniu dochodzenia koniecznego do ustalenia znamion i okoliczności przewinienia dyscyplinarnego kieruje sprawę do właściwej komisji dyscyplinarnej z wnioskiem o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.
2.
Przed skierowaniem sprawy do komisji dyscyplinarnej należy obwinionemu dać możność złożenia wyjaśnień.
§  14.
1.
Komisja dyscyplinarna rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym i wydaje postanowienie, którym:
a)
wszczyna postępowanie dyscyplinarne, oznaczając zarzuty, które będą przedmiotem rozpoznania, bądź
b)
zarządza uzupełnienie dochodzenia, wyznaczając do tej czynności jednego ze swych członków, bądź
c)
odmawia wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
2.
Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i postanowienie odmawiające wszczęcia tego postępowania doręcza się obwinionemu oraz przełożonemu, który skierował sprawę do komisji.
3.
Na odmowę wszczęcia postępowania dyscyplinarnego służy przełożonemu, który skierował sprawę do komisji, odwołanie w ciągu 7 dni do Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej, która rozstrzyga ostatecznie.
§  15.
Wszczynając postępowanie dyscyplinarne, komisja może wystąpić do właściwej władzy przełożonej z wnioskiem o zawieszenie obwinionego w czynnościach służbowych.
§  16.
Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego należy obwinionego zaznajomić z materiałami dochodzenia i pouczyć go, iż może składać wnioski w przedmiocie uzupełnienia dochodzenia oraz wezwania na rozprawę świadków lub przeprowadzenia innych dowodów. Wnioski obwinionego rozpoznaje komisja na posiedzeniu niejawnym.
§  17.
Obwiniony może w postępowaniu dyscyplinarnym przybrać sobie obrońcę spośród prokuratorów.
§  18.
1.
Przewodniczący wyznacza termin rozprawy i wzywa na nią obwinionego i jego obrońcę, a w miarę potrzeby również świadków i biegłych.
2.
Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.
§  19.
1.
Rozprawa jest jawna dla prokuratorów. Inne osoby mogą być obecne na rozprawie, jeżeli tak postanowi komisja dyscyplinarna.
2.
Komisja dyscyplinarna może zarządzić tajność rozprawy.
§  20.
1.
Rozprawę rozpoczyna odczytanie postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, po czym następuje przesłuchanie obwinionego.
2.
Akta dochodzenia można odczytać w całości lub w części, jak również przeprowadzić bezpośrednio postępowanie dowodowe.
3.
Rozprawę kończy przemówienie obrońcy, po czym obwinionemu służy głos ostatni.
§  21.
W naradzie uczestniczą jedynie członkowie składu orzekającego.
§  22.
1.
Komisja dyscyplinarna opiera orzeczenie na dowodach ujawnionych w toku rozprawy.
2.
Orzeczenie wraz z uzasadnieniem, sporządzone bezpośrednio po naradzie, podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego, po czym przewodniczący je ogłasza.
§  23.
Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który zawiera oznaczenie komisji, składu orzekającego i osób wezwanych na rozprawę, przedstawienie przebiegu rozprawy z podaniem treści zeznań świadków i opinii biegłych oraz sentencję orzeczenia. Protokół podpisują: przewodniczący i protokolant.
§  24.
1.
Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej służy odwołanie ukaranemu i przełożonemu, który sprawę skierował do komisji.
2.
Odwołanie składa się w komisji, która rozpoznawała sprawę w I instancji, w ciągu 7 dni od daty doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
§  25.
1.
Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna na posiedzeniu niejawnym:
a)
zarządza wyznaczenie rozprawy odwoławczej bądź
b)
odrzuca odwołanie jako spóźnione lub wniesione przez osobę nieuprawnioną.
2.
Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu w I instancji.
§  26.
1.
W razie śmierci obwinionego, przed uprawomocnieniem się orzeczenia komisja dyscyplinarna umarza postępowanie.
2.
Jeżeli obwiniony w toku postępowania zostaje zwolniony ze służby prokuratorskiej, postępowanie toczy się dalej, przy czym w razie przejścia obwinionego do służby w innym dziale zarządu państwowego, do pracy w jednostce gospodarki uspołecznionej, w organizacji lub instytucji społecznej albo do adwokatury - komisja przesyła orzeczenie w jego sprawie nowej władzy zwierzchniej.
§  27.
1.
Po uprawomocnieniu się orzeczenia przewodniczący komisji przesyła odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem Generalnemu Prokuratorowi Rzeczypospolitej.
2.
Generalny Prokurator Rzeczpospolitej wydaje zarządzenia związane z wykonaniem prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego.
3.
Orzeczenie dyscyplinarne można podać do wiadomości publicznej jedynie za zezwoleniem Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

Przepisy końcowe.

§  28.
Jeżeli postępowanie dyscyplinarne nie było wszczęte przeciwko prokuratorowi, co do którego toczyło się zakończone prawomocnie postępowanie karne, komisja dyscyplinarna poweźmie postanowienie, czy należy je wszcząć, choćby sąd wydał wyrok uniewinniający; przepis § 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§  29.
1.
Odpis prawomocnego orzeczenia, którym wymierzono karę dyscyplinarną, dołącza się do akt osobowych i zamieszcza o nim wzmiankę w wykazie służbowym.
2.
Po upływie 5 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę, przewidzianą w § 7 pkt 1, 2, 3, 4 i 5, Generalny Prokurator Rzeczypospolitej na wniosek ukaranego, jeżeli on w ciągu tego okresu nie był karany dyscyplinarnie, zarządza sporządzenie nowego wykazu służbowego z opuszczeniem wzmianki o orzeczeniu dyscyplinarnym.
§  30.
1.
Jeżeli miejsce pobytu obwinionego jest nieznane, wszelkie pisma doręcza się jego obrońcy, którego wyznacza przewodniczący komisji dyscyplinarnej spośród prokuratorów.
2.
W razie wydania orzeczenia o ukaraniu, zapadłego w trybie ust. 1, obwiniony może w ciągu miesiąca od daty, kiedy się o orzeczeniu dowiedział, wnieść odwołanie do Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej.
§  31.
1.
Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna może na posiedzeniu niejawnym przywrócić uchybiony termin.
2.
Wniosek o przywrócenie terminu składa się wraz z odwołaniem do właściwej komisji dyscyplinarnej w ciągu 7 dni po ustaniu przeszkody.
§  32.
1.
Koszty postępowania dyscyplinarnego ponosi w razie ukarania obwiniony, w innych przypadkach - Państwo.
2.
Komisja może zwolnić ukaranego od całości lub części kosztów postępowania dyscyplinarnego.
§  33.
Pisma, dotyczące postępowania dyscyplinarnego, są wolne od opłat.
§  34.
O ile przepisy niniejszego regulaminu nie zawierają odmiennych postanowień, stosuje się do postępowania dyscyplinarnego odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Prezydent Rzeczypospolitej

Przewodniczący Rady Państwa: B. Bierut