Ramowe zasady sporządzania i zatwierdzania założeń oraz dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji w zakresie budownictwa komunikacyjnego.

Monitor Polski

M.P.1960.4.18

Akt utracił moc

Wersja od: 18 stycznia 1960 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA KOMITETU DO SPRAW URBANISTYKI I ARCHITEKTURY

z dnia 16 listopada 1959 r.

w sprawie ramowych zasad sporządzania i zatwierdzania założeń oraz dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji w zakresie budownictwa komunikacyjnego.

Na podstawie § 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1957 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury (Dz. U. Nr 4, poz. 16) oraz stosownie do przepisów § 4 zarządzenia nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 stycznia 1957 r. w sprawie trybu sporządzania i zatwierdzania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji (Monitor Polski Nr 1, poz. 4) zarządza się, co następuje:

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Założenia i dokumentacja projektowo-kosztorysowa dla inwestycji budownictwa komunikacyjnego, określonego w § 2 i zwanego dalej "budownictwem komunikacyjnym", powinny być opracowywane i zatwierdzane zgodnie z przepisami niniejszego zarządzenia, niezależnie od resortu, w ramach którego inwestycja jest realizowana.

2. Przepisów niniejszego zarządzenia nie stosuje się do:

1) opracowań o charakterze założeń generalnych kierunków rozwoju poszczególnych dziedzin komunikacji oraz

2) opracowań o charakterze studiów budowy i przebudowy szlaków i urządzeń komunikacyjnych, o ile opracowania te nie stanowią podstawy do bezpośredniego podjęcia konkretnej działalności inwestycyjnej.

3. Zakres opracowań wymienionych w ust. 2 oraz tryb ich uzgadniania z właściwymi jednostkami planowania gospodarczego i przestrzennego bądź innymi jednostkami gospodarczymi ustali Minister Komunikacji.

§ 2. Za inwestycje budownictwa komunikacyjnego w rozumieniu zarządzenia uważa się:

1) w zakresie budownictwa kolejowego - linie kolejowe, węzły oraz stacje kolejowe normalnotorowe i wąskotorowe, kolejki linowe do użytku publicznego, bocznice kolejowe normalnotorowe i wąskotorowe przeznaczone dla ruchu kolejowego, obiekty, budowle i urządzenia na wydzielonym terenie przeznaczonym do wykonywania lub obsługi ruchu kolejowego lub poza tym terenem, lecz związane technologicznie z wykonywaniem lub obsługą ruchu kolejowego, z wyjątkiem zakładowych kolejek wąskotorowych i linowych, nie związanych z układem sieci Polskich Kolei Państwowych lub nie służących do użytku publicznego, a stanowiących element transportu wewnętrznego zakładu;

2) w zakresie budownictwa drogowo-mostowego - drogi i place publiczne oraz obiekty budowlane i urządzenia w pasie wydzielonym dla korpusu drogowego oraz poza wydzielonym pasem, lecz służące budowie i eksploatacji dróg publicznych, z wyjątkiem inwestycji drogowych w zakresie budownictwa ulic i placów w miastach i osiedlach, nadzorowanych przez Ministra Gospodarki Komunalnej;

3) w zakresie budownictwa lotniskowego - lotniska komunikacyjne, obiekty, budowle i urządzenia na terenie wydzielonych portów lotniczych oraz poza tym terenem, lecz związane technologicznie z eksploatacją portów lub obsługą ruchu lotniczego.

§ 3. Minister Komunikacji ustali w ramach niniejszych zasad przepisy szczegółowe, dostosowane do specyfiki poszczególnych dziedzin budownictwa komunikacyjnego wymienionego w § 2.

Rozdział  II

Założenia inwestycji.

§  4.

1. Założenia inwestycji na podstawie zadań wynikających z planów rozwoju gospodarki narodowej oraz ze studiów ekonomiczno-przewozowych określą przedmiot inwestycji oraz uzasadniają potrzebę wykonania zadania inwestycyjnego. Założenia powinny wykazać efekty gospodarcze, jakie się osiągnie przez realizację inwestycji, np.:

1) zwiększenie zdolności przewozowej istniejących urządzeń komunikacyjnych;

2) świadczenie usług komunikacyjnych na nie obsługiwanych lub niedostatecznie obsługiwanych terenach;

3) podwyższenie bezpieczeństwa lub sprawności obsługi urządzeń komunikacyjnych;

4) obniżenie kosztów eksploatacji urządzeń komunikacyjnych;

5) dostosowanie istniejących urządzeń komunikacyjnych do planów zagospodarowania przestrzennego lub rozbudowy przemysłu.

2. W celu ustalenia właściwego zakresu działania różnych środków komunikacji, skoordynowania zamierzeń inwestycyjnych w układzie perspektywicznym oraz ustalenia etapów realizacji - założenia inwestycyjne powinny być poprzedzone studiami ekonomicznymi i techniczno-przewozowymi rejonów, dla których ma być wykonane zadanie inwestycyjne.

3. Założenia sporządza się dla działalności inwestycyjnej tworzącej jedną całość gospodarczą dla określonego terenu.

§  5.

1. Założenia inwestycji powinny być opracowane w zakresie wynikającym z rozmiaru zadania inwestycyjnego i koniecznym do uzasadnienia tego zadania.

2. Założenia powinny w zasadzie zawierać:

1) opis inwestycji z podaniem programu usług i zakresu przewidywanej rozbudowy;

2) uzasadnienie potrzeby inwestycji oraz uzasadnienie danych przyjętych w założeniach;

3) orientacyjne określenie wielkości oraz kosztu inwestycji oparte na wskaźnikach techniczno-ekonomicznych;

4) ustalenie terminu lub etapów oddania inwestycji do użytku;

5) ustalenie stopnia współdziałania poszczególnych środków komunikacji;

6) uzasadnienie efektywności inwestycji;

7) określenie kategorii inwestycji pod względem przepisów terenowej obrony przeciwlotniczej i kategorii zasilania w energię elektryczną;

8) dane do projektu robót geologicznych;

9) zaświadczenie o uzgodnieniu lokalizacji ogólnej w wymaganych przypadkach;

10) orientacyjne określenie wielkości potrzebnego terenu;

11) dane dotyczące możliwości dostarczenia energii elektrycznej, cieplnej, zaopatrzenia w wodę, odprowadzenia ścieków itp.;

12) ustalenie ilości stadiów dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

3. Dla obiektów budownictwa komunikacyjnego, stanowiących element projektowanych inwestycji, odrębne założenia są zbędne.

§  6.

1. Założenia opracowuje inwestor lub na jego zlecenie jednostka projektująca.

2. Przez określenie "jednostka projektująca" rozumie się państwowe biuro projektów lub inne jednostki państwowe, powołane do opracowania dokumentacji projektowo-kosztorysowej, oraz inne jednostki lub osoby wykonujące dokumentację projektowo-kosztorysową.

§  7.

1. Założenia inwestycji budownictwa komunikacyjnego wymienionych w § 2 podlegają zatwierdzeniu:

1) w zakresie inwestycji realizowanych w ramach planu centralnego - przez właściwego ministra lub organ przez niego upoważniony, przy czym założenia inwestycji realizowane poza planem resortu komunikacji przed zatwierdzeniem podlegają uzgodnieniu z Ministrem Komunikacji lub organem przez niego upoważnionym;

2) w zakresie inwestycji realizowanych w ramach planu terenowego - przez prezydia właściwych wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) na wniosek właściwego wydziału komunikacji.

2. Minister Komunikacji w ramach wykonywanego zwierzchniego nadzoru nad budownictwem komunikacyjnym może zastrzec do akceptacji założenia wybranych inwestycji planu terenowego przed ich przedstawieniem do zatwierdzenia przez prezydium rady narodowej.

3. Minister Komunikacji przedstawia Radzie Ministrów założenia szczególnie ważnych inwestycji komunikacyjnych, objętych spisami ustalonymi przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

§  8.

1. Założenia powinny być w zasadzie rozpatrywane przy udziale jednostki projektującej, przewidzianej do opracowania dokumentacji. W tym celu przed rozpatrzeniem założeń inwestor przekazuje je jednostce projektującej do zaopiniowania co najmniej na 7 dni przed terminem ich rozpatrzenia.

2. W przypadkach ekonomicznie lub technicznie uzasadnionych jednostka projektująca może również w czasie opracowywania projektu wstępnego przedstawić organowi, który zatwierdził założenia, propozycje zmian lub uzupełnień założeń, dołączając odpowiednie uzasadnienie. Organ ten powinien w ciągu 15 dni od chwili przedstawienia propozycji zmian powziąć odpowiednią decyzję.

§  9.

1. Dla zadań inwestycyjnych, których potrzeba wynika z zatwierdzonych założeń generalnych lub wieloletnich programów inwestycji, opracowanie założeń może być ograniczone. W przypadkach tych założenia powinny jednak zawierać co najmniej dane wymienione w § 5 ust. 2 pkt 1, 3, 4, 9, 10, 11 i 12. Poza tym założenia powinny powoływać się na odpowiedni tekst założeń generalnych.

2. Założenia dla inwestycji budownictwa komunikacyjnego o charakterze budownictwa ogólnego lub przemysłowego sporządza się w trybie ustalonym w rozdziale II zarządzenia Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 11 lipca 1957 r. w sprawie ramowych zasad sporządzania i zatwierdzania założeń oraz dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji (Monitor Polski Nr 62, poz. 383).

Rozdział  III

Dokumentacja projektowo-kosztorysowa.

A.

Zasady ogólne.

§ 10. Dokumentację projektowo-kosztorysową sporządza się na podstawie zatwierdzonych założeń, ewentualnych dodatkowych danych wyjściowych koniecznych do projektowania oraz zaświadczenia lokalizacji szczegółowej (z wyjątkiem inwestycji, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są zwolnione od obowiązku uzyskania lokalizacji szczegółowej).

§  11.

1. Dokumentację projektowo-kosztorysową sporządza się:

1) w trzech stadiach - jako projekt wstępny, projekt techniczny i rysunki robocze,

2) w dwóch stadiach - jako projekt wstępny i projekt techniczno-roboczy lub jako projekt techniczny i rysunki robocze,

3) w jednym stadium - jako projekt techniczno-roboczy.

2. Określenie ilości stadiów dokumentacji następuje przy zatwierdzeniu założeń. Należy przy tym uwzględnić możliwość zmniejszenia ilości stadiów dla poszczególnych robót lub obiektów oraz możliwość zastosowania projektów typowych i powtarzalnych.

3. W sprawach budownictwa ogólnego i przemysłowego ewentualny spór pomiędzy inwestorem a jednostką projektującą w zakresie ilości stadiów dokumentacji rozstrzygają jednostki nadrzędne po zasięgnięciu opinii Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury. W sprawach innych rodzajów budownictwa spór rozstrzyga organ uprawniony do zatwierdzenia założeń.

§  12.

1. W razie projektowania obiektów, budowli i urządzeń skomplikowanych pod względem technologicznym, konstrukcyjnym lub innym, w razie konieczności opracowania projektu z uwzględnieniem specjalnych warunków miejscowych oraz w razie możliwości występowania różnych alternatyw, w pierwszym etapie sporządzania projektu (wstępnego lub techniczno-roboczego) mogą być wykonane opracowania porównawcze (szkicowe) lub dodatkowe inne opracowania o charakterze studiów.

2. Decyzję w sprawie potrzeby, ilości i zakresu opracowań wymienionych w ust. 1 podejmuje organ uprawniony do zatwierdzenia założeń inwestycji.

3. W razie projektowania inwestycji komunikacyjnych, wpływających na urbanistyczne lub architektoniczne ukształtowanie miast i osiedli bądź wymagających lokalizacji przebiegu trasy komunikacyjnej lub punktów obsługi publicznej (dworce, stacje ładunkowe itp.), opracowania, wymienione w ust. 1, powinny być uzgodnione z wojewódzką komisją planowania gospodarczego i powinny uzyskać akceptację wojewódzkiej służby architektoniczno-budowlanej, stosownie do ich kompetencji.

4. W przypadkach spornych decyzje w sprawach wymienionych w ust. 3 powinny być podejmowane na podstawie uzyskanych wytycznych:

1) w zakresie opracowań urbanistycznych i architektonicznych - Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury;

2) w zakresie innych opracowań - Ministra Komunikacji.

B.

Projekt wstępny.

§  13.

1. Projekt wstępny ma wskazać optymalny technicznie i ekonomicznie sposób rozwiązania zadań ustalonych w założeniach, zakres niezbędnych inwestycji związanych z inwestycją podstawową, zawierać odpowiednie wytyczne umożliwiające sporządzenie operatu wywłaszczeniowego oraz określić całkowitą wartość kosztorysową inwestycji.

2. Projekt wstępny sporządza się w zasadzie dla całości inwestycji odpowiadającej zadaniom ustalonym w założeniach lub dla poszczególnych etapów określonych założeniami. Projekt wstępny może być opracowany dla poszczególnych etapów realizacji, pod warunkiem opracowania koncepcji całego zadania objętego założeniami. Koncepcja całości powinna być zatwierdzona łącznie z projektem wstępnym pierwszego etapu.

3. Niedopuszczalne jest bez zgody organu, który zatwierdził założenia, opracowanie projektu wstępnego inwestycji na wielkość efektów gospodarczych inną niż ustalona w założeniach. Tego rodzaju opracowanie może być jedynie aneksem do projektu wstępnego, nawiązującym do ustaleń perspektywicznych w założeniach.

§  14.

1. W skład projektu wstępnego powinny w zasadzie wchodzić następujące części:

1) część ogólna z uzasadnieniem ekonomicznym;

2) plan zagospodarowania terenu;

3) część eksploatacyjno-ruchowa lub technologiczna, w zależności od rodzaju inwestycji;

4) część energetyczno-instalacyjna;

5) część budowlano-konstrukcyjna;

6) część kosztorysowa;

7) w razie gdy wymagają tego obowiązujące przepisy - rozwiązanie terenowej obrony przeciwlotniczej.

2. Część ogólna powinna w szczególności zawierać:

1) opis inwestycji;

2) zestawienie najważniejszych danych liczbowych i wskaźników, charakteryzujących całość projektowanej inwestycji;

3) skrócony dyrektywny harmonogram budowy;

4) uzasadnienie podstawowych rozwiązań przyjętych w projekcie wstępnym;

5) ocenę ekonomicznej efektywności inwestycji;

6) zestawienie zastosowanych projektów typowych i powtarzalnych.

3. Do części ogólnej powinny być dołączone:

1) dowód zatwierdzenia założeń;

2) zaświadczenie o lokalizacji szczegółowej, w razie gdy wymagają tego obowiązujące przepisy;

3) stwierdzenie dokonania wymaganych uzgodnień.

4. Projekty wstępne inwestycji lub poszczególnych obiektów o charakterze budownictwa ogólnego lub przemysłowego powinny być opracowane zgodnie z przepisami §§ 9, 10 i 11 zarządzenia Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 11 lipca 1957 r. powołanego w § 9 ust. 2 niniejszego zarządzenia.

5. Szczegółowy zakres projektu wstępnego dla innych rodzajów budownictwa komunikacyjnego niż wymienione w ust. 4 określą szczegółowe przepisy wydane przez Ministra Komunikacji.

C.

Projekt techniczny i techniczno-roboczy.

§ 15. Projekt techniczny sporządza się na podstawie zatwierdzonego projektu wstępnego. W projekcie technicznym powinny być szczegółowo opracowane wszystkie rozwiązania techniczne niezbędne do realizacji zadań.

§  16.

1. Projekt techniczno-roboczy w dokumentacji jednostadiowej sporządza się dla całości inwestycji na podstawie zatwierdzonych założeń, zaświadczenia o lokalizacji szczegółowej (w razie gdy wymagają tego obowiązujące przepisy), dodatkowych danych wyjściowych oraz innych ustaleń, wynikających z przepisów § 12.

2. Przy dokumentacji dwu i trzystadiowej projekt techniczny bądź techniczno-roboczy dla całości inwestycji może się składać z szeregu oddzielnych projektów dla poszczególnych zasadniczych budowli lub obiektów, powiązanych ogólnym rozwiązaniem projektu wstępnego.

§  17.

1. Projekty techniczne i techniczno-robocze poszczególnych obiektów komunikacyjnych o charakterze budownictwa ogólnego lub przemysłowego powinny odpowiadać wymaganiom określonym w §§ 12 i 14 zarządzenia Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 11 lipca 1957 r. powołanego w § 9 ust. 2 niniejszego zarządzenia.

2. Szczegółowy zakres projektów technicznych i techniczno-roboczych dla innego budownictwa, poza wymienionym w ust. 1, określą szczegółowe przepisy wydane przez Ministra Komunikacji.

D.

Rysunki robocze.

§  18.

1. Rysunki robocze mają dać dokładną podstawę do sporządzania kosztorysów oraz do wykonania robót budowlanych, montażu maszyn i urządzeń. Sporządza się je na podstawie zatwierdzonego projektu technicznego oraz szczegółowych danych, dotyczących poszczególnych materiałów, maszyn i urządzeń.

2. Rysunki robocze powinny być wykonane jedynie w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania robót budowlano-montażowych.

§ 19. Rysunki robocze budowli i urządzeń, wymagających pełnego rozeznania terenowego i ścisłych pomiarów terenu, powinny być w zasadzie wykonywane przez jednostkę projektującą. W przypadkach szczególnych opracowanie rysunków roboczych może być powierzone pracownikom nadzoru inwestorskiego lub wykonawcy robót. Decyzję w tych sprawach podejmuje inwestor. Przy wykonywaniu tych prac obowiązuje nadal zasada nadzoru autorskiego.

Rozdział  IV

Dokumentacja kosztorysowa.

§ 20. Dokumentację kosztorysową opracowuje się na podstawie dokumentacji projektowej opierając się na protokole ustalenia danych wyjściowych, sporządzonych przez jednostkę projektującą i uzgodnionych z wykonawcą robót i inwestorem.

§ 21. Dokumentację kosztorysową opracowuje się w postaci zestawień kosztów, kosztorysów i zbiorczych zestawień kosztów.

§ 22. Część kosztorysową dokumentacji, w zależności od ilości stadiów, sporządza się:

1) przy dokumentacji jednostadiowej - w postaci kosztorysów lub zestawień kosztów poszczególnych obiektów, rodzajów robót i nakładów nie związanych z obiektami oraz zbiorczego zestawienia kosztów;

2) przy dokumentacji dwu i trzystadiowej:

a) do projektu wstępnego - w postaci zestawień kosztów opartych na wskaźnikach oraz zbiorczego zestawienia kosztów,

b) przy opracowaniach porównawczych - dla każdego opracowania w postaci odpowiedniego zestawienia kosztów,

c) do projektu technicznego z rysunkami roboczymi lub techniczno-roboczego - w postaci kosztorysów oraz zbiorczego zestawienia kosztów.

§  23.

1. Kosztorysy sporządza się na podstawie obowiązujących instrukcji o kosztorysowaniu robót budowlano-montażowych.

2. Ramowe wytyczne sporządzania zestawień kosztów oraz zbiorczych zestawień kosztów określa załącznik do niniejszego zarządzenia.

3. W zbiorczym zestawieniu kosztów należy umieścić rezerwę na nie przewidziane roboty i wydatki w wysokości do 5% ogólnej wartości kosztorysowej inwestycji. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych specyfiką inwestycji, za zgodą ministra (prezydium wojewódzkiej rady narodowej lub rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) rezerwa może być zaprojektowana do wysokości 10%.

4. Zwiększenie ogólnej wartości kosztorysowej inwestycji, określonej w zatwierdzonym projekcie wstępnym, wymaga decyzji organu, który ten projekt zatwierdził.

Rozdział  V

Dokumentacja projektowo-kosztorysowa obiektów, budowli i urządzeń typowych.

§  24.

1. Założenia i dane wyjściowe do dokumentacji typowej są opracowywane przez biuro projektów kierujące typizacją według tematyki ustalonej w planie typizacji.

2. Założenia dla dokumentacji typowej powinny uzasadniać celowość jej opracowania. Należy między innymi uwzględnić przewidywane ilości jej zastosowania w działalności inwestycyjnej wieloletniej i perspektywicznej.

3. Założenia projektów typowych powinny w zasadzie obejmować dane wymagane w założeniach analogicznych inwestycji indywidualnych, z wyjątkiem danych o lokalizacji ogólnej oraz terminów oddania inwestycji do użytku.

§  25.

1. Dokumentację typową sporządza się w zasadzie w trzech stadiach: projekt wstępny, projekt techniczny i rysunki robocze. Nieskomplikowane opracowania można wykonać w dwóch lub jednym stadium: projekt wstępny i projekt techniczno-roboczy lub tylko projekt techniczno-roboczy.

2. Zakres poszczególnych stadiów projektu typowego powinien odpowiadać ustaleniom zawartym w dokumentacji projektowo-kosztorysowej analogicznych inwestycji indywidualnych, z tym że zamiast danych związanych z lokalizacją szczegółową należy podać elementy usytuowania oraz warianty posadowienia dla najczęściej występującej nośności gruntów.

§ 26. Projekty typowe powinny być uzgodnione przez jednostkę projektującą z właściwymi organami administracji państwowej na szczeblu centralnym w zakresie przewidzianym w §§ 30 i 31. Niezależnie od powyższych uzgodnień projekty typowe powinny być uzgodnione z biurem projektów kierującym typizacją w zakresie jego specjalności.

§ 27. Założenia projektów typowych wraz z danymi wyjściowymi do projektowania oraz typową dokumentacją projektowo-kosztorysową dla budownictwa komunikacyjnego zatwierdza Minister Komunikacji.

§ 28. Dokumentację kosztorysową dla projektów obiektów, budowli i urządzeń typowych sporządza się jak dla projektów indywidualnych, z tym że do projektu technicznego z rysunkami roboczymi lub do projektu techniczno-roboczego załącza się kosztorys nie wyceniony.

§ 29. Tryb i zakres sporządzania, uzgadniania i zatwierdzania dokumentacji typowej budownictwa komunikacyjnego o charakterze budownictwa ogólnego i przemysłowego określa zarządzenie Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 11 lipca 1957 r. powołane w § 9 ust. 2 niniejszego zarządzenia.

Rozdział  VI

Uzgadnianie, akceptowanie, zatwierdzanie i przyjmowanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

A.

Uzgadnianie dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

§  30.

1. W czasie opracowywania dokumentacji projektowo-kosztorysowej inwestor lub na jego zlecenie jednostka projektująca dokonuje z zainteresowanymi jednostkami uzgodnień zagadnień podstawowych dla budowy i eksploatacji inwestycji (np. możliwości zaopatrzenia w wodę, energię elektryczną, możliwości skrzyżowania z linią kolejową, drogą, ulicą, linią teletechniczną lub energetyczną itp.).

2. Dane uzyskane i prace wykonane przy ustalaniu lokalizacji szczegółowej powinny być odpowiednio wykorzystane przy opracowywaniu dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

3. Dokumentacja projektowo-kosztorysowa w odniesieniu do przyjętych rozwiązań powinna być uzgadniana w zasadzie jednorazowo. Uzgodnienia przeprowadza jednostka projektująca.

4. Szczegółowy wykaz zagadnień podlegających uzgodnieniu oraz instytucji uzgadniających określą przepisy szczegółowe, wydane przez Ministra Komunikacji.

§  31.

1. Uzgodnień dokumentacji projektowo-kosztorysowej, o których mowa w § 30 ust. 3, dokonuje jednostka projektująca z właściwymi organami i jednostkami, na podstawie projektu wstępnego lub - przy dokumentacji jednostadiowej na podstawie projektu techniczno-roboczego opracowanego w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia uzgodnień.

2. Uzgodnienia, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w okresie 15 dni od chwili dostarczenia odpowiedniej dokumentacji.

§  32.

1. Projekty wstępne lub techniczno-robocze (przy dokumentacji jednostadiowej) komunikacyjnych obiektów, budowli i urządzeń powinny być przed zatwierdzeniem przedstawione do akceptacji wojewódzkiej służbie architektoniczno-budowlanej w zakresie urbanistyczno-architektonicznych warunków zabudowy terenów zajętych pod inwestycje komunikacyjne.

2. Projekty liniowych inwestycji komunikacyjnych, polegających na przebudowie istniejących urządzeń w granicach pasa wydzielonego, nie podlegają akceptacji, o której mowa w ust. 1.

3. Jeżeli inwestor lub jednostka projektująca nie zgadza się z zastrzeżeniami wojewódzkiej służby architektoniczno-budowlanej, wówczas decyzję podejmuje Prezes Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury na wniosek właściwego ministra (prezydium wojewódzkiej rady narodowej - rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) lub jednostki projektującej.

B.

Zatwierdzanie i przyjmowanie do realizacji dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

§  33.

1. Projekty wstępne dla inwestycji budownictwa komunikacyjnego realizowanych w resorcie komunikacji zatwierdza właściwy organ Ministra Komunikacji zgodnie z uprawnieniami ustalonymi odrębnymi zarządzeniami.

2. Projekty wstępne dla inwestycji budownictwa komunikacyjnego, realizowanych poza resortem komunikacji, są zatwierdzane przez właściwe organy, których kompetencje ustalają w zakresie inwestycji planu centralnego właściwi ministrowie, a w zakresie planu terenowego - prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

3. Jednostka projektująca przedstawia projekt wstępny do zatwierdzenia po dokonaniu uzgodnień wymaganych w § 30 i uzyskaniu akceptacji, o której mowa w § 32.

§ 34. Projekty wstępne szczególnie ważnych inwestycji, objętych spisami ustalonymi przez Radę Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, po zaopiniowaniu przez Zespół Ekspertów do Oceny Projektów Inwestycyjnych Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz przez właściwą wojewódzką służbę architektoniczno-budowlaną lub Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury, przedstawiane są do zatwierdzenia Radzie Ministrów.

§  35.

1. Projekty techniczne i techniczno-robocze dla inwestycji w zakresie budownictwa drogowo-mostowego, objętych planem terenowym, są zatwierdzane przez prezydia właściwych terenowo wojewódzkich rad narodowych na podstawie opinii właściwego wydziału komunikacyjnego.

2. Projekty techniczne i techniczno-robocze dla inwestycji w zakresie budownictwa kolejowego, objętych planem terenowym, są zatwierdzane przez właściwe dyrekcje okręgowe kolei państwowych.

3. Projekty techniczne i techniczno-robocze inwestycji komunikacyjnych, objętych planem centralnym, są zatwierdzane w zasadzie przez:

1) właściwe terenowe dyrekcje okręgowe kolei państwowych - w zakresie budownictwa kolejowego;

2) właściwe terenowo wojewódzkie zarządy dróg publicznych - w zakresie budownictwa drogowo-mostowego;

3) Zarząd Ruchu Lotniczego i Lotnisk Komunikacyjnych - w zakresie budownictwa lotniskowego.

4. Minister Komunikacji, w ramach odrębnych zarządzeń o kompetencji w sprawie zatwierdzania dokumentacji projektowo-kosztorysowej budownictwa komunikacyjnego, może wyznaczyć inne organy resortu komunikacji uprawnione do zatwierdzania dokumentacji wymienionej w ust. 2.

5. Koszt zatwierdzania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji nie realizowanych przez jednostki wymienione w ust. 3 obciąża właściwego inwestora. W razie konieczności powołania rzeczoznawców lub koreferenta do zaopiniowania dokumentacji przed jej zatwierdzeniem jednostki wymienione w ust. 3 lub 4 mogą zażądać od inwestora, wnoszącego dokumentację do zatwierdzenia, zlecenia opracowania opinii lub koreferatu wskazanemu przez siebie rzeczoznawcy.

6. Jeżeli inwestycja jest realizowana poza planem inwestycyjnym jednostki zatwierdzającej, zatwierdzanie projektów technicznych i techniczno-roboczych przez jednostki wymienione w ust. 1, 2, 3, 4 nie obejmuje części kosztorysowej dokumentacji. Zatwierdzanie kosztorysu oraz przyjmowanie zatwierdzonych projektów technicznych należy do kompetencji właściwych inwestorów zgodnie z uprawnieniami obowiązującymi w resorcie, któremu podlega inwestor, lub - jeżeli chodzi o inwestycje objęte planem terenowym - zgodnie z uprawnieniami ustalonymi przez prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

7. W odniesieniu do budownictwa komunikacyjnego o charakterze ogólnym i przemysłowym uzgadnianie, akceptacja, zatwierdzanie i przyjmowanie dokumentacji odbywa się na zasadach i w trybie określonych w rozdziale VI zarządzenia Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 11 lipca 1957 r. powołanego w § 9 ust. 2 niniejszego zarządzenia.

§ 36. Rysunki robocze przyjmuje inwestor.

Rozdział  VII

Przepisy końcowe.

§  37.

1. Dokumentację sporządzoną przez jednostkę projektującą podpisuje kierownik pracowni, odpowiedzialny za całość projektu, i projektanci odpowiednich specjalności, odpowiedzialni za jej sporządzenie.

2. Jeżeli odrębne przepisy wymagają od wykonawcy dokumentacji posiadania specjalnych uprawnień, dowód posiadania tych uprawnień powinien być załączony do dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

§  38.

1. Zatwierdzona dokumentacja projektowo-kosztorysowa jest podstawą do uzyskania pozwolenia na budowę.

2. Tryb i zasady wydawania pozwoleń na budowę regulują odrębne przepisy.

§ 39. Z dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia tracą moc w zakresie uregulowanym niniejszymi przepisami:

1) zarządzenie nr 168 Ministra Transportu Drogowego i Lotniczego z dnia 1 sierpnia 1954 r. w sprawie zasad sporządzania i zatwierdzania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji drogowo-mostowych;

2) zarządzenie nr 142 Ministra Kolei z dnia 18 maja 1955 r. w sprawie zasad sporządzania i zatwierdzania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji resortu kolei;

3) zarządzenie nr 157 Ministra Komunikacji z dnia 26 września 1957 r. w sprawie zasad sporządzania i zatwierdzania założeń oraz dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji.

§ 40. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

SCHEMAT RAMOWY ZBIORCZEGO ZESTAWIENIA KOSZTÓW DLA BUDOWNICTWA KOMUNIKACYJNEGO

CZĘŚĆ I.

Rozdział 1. Prace badawcze i sporządzanie dokumentacji (projektowanie, zakup projektu typowego i jego adaptacja, prace geodezyjne, poszukiwawczo-geologiczne, naukowo-badawcze, inwentaryzacyjne, nadzór autorski itp.).

Rozdział 2. Przygotowanie terenu budowy (rozbiórka budynków i budowli, pomiary terenu, osuszanie, odszkodowanie i przesiedlenia, koszty budowy obiektów zastępczych itp.).

Rozdział 3. Podstawowe obiekty:

a) liniowe,

b) punktowe.

Rozdział 4. Obiekty pomocnicze i usługowe (urządzenia zabezpieczenia ruchu, magazynowe, warsztatowe, laboratoria, administracyjne itp.).

Rozdział 5. Obiekty gospodarki energetycznej.

Rozdział 6. Obiekty gospodarki transportowej i łączności.

Rozdział 7. Zewnętrzne sieci wodociągów, kanalizacji, ogrzewania, doprowadzenia gazu i budowlane związane z nimi.

Rozdział 8. Urządzenia terenu (ogrodzenie, zieleńce, ukształtowanie terenu, zadrzewienie dróg itp.).

Rozdział 9. Budownictwo mieszkaniowe, kulturalno-bytowe i komunalne, realizowane przez inwestora.

Rozdział 10. Inne roboty i nakłady (zwiększenie kosztów wskutek prowadzenia robót w zimie, koszty dodatkowe robót małych, zakup inwentarza gospodarczego dla eksploatacji itp.).

Rozdział 11. Roboty specjalne (nie związane z podstawową działalnością obiektu).

CZĘŚĆ  II.

Rozdział 1. Utrzymanie jednostki nadzoru inwestorskiego.

Rozdział 2. Przygotowanie kadr eksploatacyjnych.

Rozdział 3. Koszty prób związanych z przekazaniem obiektu do eksploatacji.

CZĘŚĆ  III.

Nakłady na budowę i rozbiórkę tymczasowych budynków i urządzeń koniecznych do wykonania robót budowlano-montażowych w przypadkach, gdy zgodnie z obowiązującymi przepisami obciążają inwestora, oraz - w przypadkach koniecznych - nakłady na budowę i rozbiórkę tymczasowych budynków i urządzeń dla potrzeb inwestora.

CZĘŚĆ  IV.

Rezerwa na nieprzewidziane roboty i wydatki.

Wzór zzk.

ZBIORCZE ZESTAWIENIE KOSZTÓW LUB ZESTAWIENIE KOSZTÓW (KOSZTORYS OBIEKTU)

grafika