Rozdział 2 - Założenia inwestycji. - Ramowe zasady sporządzania i zatwierdzania założeń oraz dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji w zakresie budownictwa komunikacyjnego.

Monitor Polski

M.P.1960.4.18

Akt utracił moc

Wersja od: 18 stycznia 1960 r.

Rozdział  II

Założenia inwestycji.

§  4.

1. Założenia inwestycji na podstawie zadań wynikających z planów rozwoju gospodarki narodowej oraz ze studiów ekonomiczno-przewozowych określą przedmiot inwestycji oraz uzasadniają potrzebę wykonania zadania inwestycyjnego. Założenia powinny wykazać efekty gospodarcze, jakie się osiągnie przez realizację inwestycji, np.:

1) zwiększenie zdolności przewozowej istniejących urządzeń komunikacyjnych;

2) świadczenie usług komunikacyjnych na nie obsługiwanych lub niedostatecznie obsługiwanych terenach;

3) podwyższenie bezpieczeństwa lub sprawności obsługi urządzeń komunikacyjnych;

4) obniżenie kosztów eksploatacji urządzeń komunikacyjnych;

5) dostosowanie istniejących urządzeń komunikacyjnych do planów zagospodarowania przestrzennego lub rozbudowy przemysłu.

2. W celu ustalenia właściwego zakresu działania różnych środków komunikacji, skoordynowania zamierzeń inwestycyjnych w układzie perspektywicznym oraz ustalenia etapów realizacji - założenia inwestycyjne powinny być poprzedzone studiami ekonomicznymi i techniczno-przewozowymi rejonów, dla których ma być wykonane zadanie inwestycyjne.

3. Założenia sporządza się dla działalności inwestycyjnej tworzącej jedną całość gospodarczą dla określonego terenu.

§  5.

1. Założenia inwestycji powinny być opracowane w zakresie wynikającym z rozmiaru zadania inwestycyjnego i koniecznym do uzasadnienia tego zadania.

2. Założenia powinny w zasadzie zawierać:

1) opis inwestycji z podaniem programu usług i zakresu przewidywanej rozbudowy;

2) uzasadnienie potrzeby inwestycji oraz uzasadnienie danych przyjętych w założeniach;

3) orientacyjne określenie wielkości oraz kosztu inwestycji oparte na wskaźnikach techniczno-ekonomicznych;

4) ustalenie terminu lub etapów oddania inwestycji do użytku;

5) ustalenie stopnia współdziałania poszczególnych środków komunikacji;

6) uzasadnienie efektywności inwestycji;

7) określenie kategorii inwestycji pod względem przepisów terenowej obrony przeciwlotniczej i kategorii zasilania w energię elektryczną;

8) dane do projektu robót geologicznych;

9) zaświadczenie o uzgodnieniu lokalizacji ogólnej w wymaganych przypadkach;

10) orientacyjne określenie wielkości potrzebnego terenu;

11) dane dotyczące możliwości dostarczenia energii elektrycznej, cieplnej, zaopatrzenia w wodę, odprowadzenia ścieków itp.;

12) ustalenie ilości stadiów dokumentacji projektowo-kosztorysowej.

3. Dla obiektów budownictwa komunikacyjnego, stanowiących element projektowanych inwestycji, odrębne założenia są zbędne.

§  6.

1. Założenia opracowuje inwestor lub na jego zlecenie jednostka projektująca.

2. Przez określenie "jednostka projektująca" rozumie się państwowe biuro projektów lub inne jednostki państwowe, powołane do opracowania dokumentacji projektowo-kosztorysowej, oraz inne jednostki lub osoby wykonujące dokumentację projektowo-kosztorysową.

§  7.

1. Założenia inwestycji budownictwa komunikacyjnego wymienionych w § 2 podlegają zatwierdzeniu:

1) w zakresie inwestycji realizowanych w ramach planu centralnego - przez właściwego ministra lub organ przez niego upoważniony, przy czym założenia inwestycji realizowane poza planem resortu komunikacji przed zatwierdzeniem podlegają uzgodnieniu z Ministrem Komunikacji lub organem przez niego upoważnionym;

2) w zakresie inwestycji realizowanych w ramach planu terenowego - przez prezydia właściwych wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) na wniosek właściwego wydziału komunikacji.

2. Minister Komunikacji w ramach wykonywanego zwierzchniego nadzoru nad budownictwem komunikacyjnym może zastrzec do akceptacji założenia wybranych inwestycji planu terenowego przed ich przedstawieniem do zatwierdzenia przez prezydium rady narodowej.

3. Minister Komunikacji przedstawia Radzie Ministrów założenia szczególnie ważnych inwestycji komunikacyjnych, objętych spisami ustalonymi przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

§  8.

1. Założenia powinny być w zasadzie rozpatrywane przy udziale jednostki projektującej, przewidzianej do opracowania dokumentacji. W tym celu przed rozpatrzeniem założeń inwestor przekazuje je jednostce projektującej do zaopiniowania co najmniej na 7 dni przed terminem ich rozpatrzenia.

2. W przypadkach ekonomicznie lub technicznie uzasadnionych jednostka projektująca może również w czasie opracowywania projektu wstępnego przedstawić organowi, który zatwierdził założenia, propozycje zmian lub uzupełnień założeń, dołączając odpowiednie uzasadnienie. Organ ten powinien w ciągu 15 dni od chwili przedstawienia propozycji zmian powziąć odpowiednią decyzję.

§  9.

1. Dla zadań inwestycyjnych, których potrzeba wynika z zatwierdzonych założeń generalnych lub wieloletnich programów inwestycji, opracowanie założeń może być ograniczone. W przypadkach tych założenia powinny jednak zawierać co najmniej dane wymienione w § 5 ust. 2 pkt 1, 3, 4, 9, 10, 11 i 12. Poza tym założenia powinny powoływać się na odpowiedni tekst założeń generalnych.

2. Założenia dla inwestycji budownictwa komunikacyjnego o charakterze budownictwa ogólnego lub przemysłowego sporządza się w trybie ustalonym w rozdziale II zarządzenia Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 11 lipca 1957 r. w sprawie ramowych zasad sporządzania i zatwierdzania założeń oraz dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla inwestycji (Monitor Polski Nr 62, poz. 383).