Przewóz pracowników do pracy ciężarowym taborem samochodowym zakładów pracy na terenie m.st. Warszawy.

Monitor Polski

M.P.1952.A-56.869

Akt utracił moc
Wersja od: 30 czerwca 1952 r.

ZARZĄDZENIE NR 137
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 21 czerwca 1952 r.
w sprawie przewozu pracowników do pracy ciężarowym taborem samochodowym zakładów pracy na terenie m. st. Warszawy.

W związku z polepszeniem się warunków komunikacyjnych w m. st. Warszawie, osiągniętym w wyniku uregulowania godzin rozpoczynania pracy przez okólnik Nr 77 Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1952 r. (Monitor Polski Nr A-31, poz. 454), zarządza się, co następuje:
Zezwoleń na dowożenie ciężarowym taborem samochodowym zakładów pracy pracowników do pracy i ewentualnie z pracy na terenie m. st. Warszawy udziela Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy (Wydział Komunikacji Drogowej) na podstawie uchwały konferencji koordynacji przewozów, powziętej w trybie ustalonym zarządzeniem Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 15 stycznia 1952 r. w sprawie tymczasowego powierzenia terenowej koordynacji przewozów przewodniczącym niektórych miejskich komisji planowania gospodarczego (Monitor Polski Nr A-15, poz. 176).
Przepis § 1 nie dotyczy ministerstw i urzędów centralnych. Zezwoleń na przewozy pracowników, określone w § 1, udziela w tych przypadkach Prezydium Rady Ministrów na wniosek Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego.
Wszystkie dotychczas wydane zezwolenia na przewozy pracowników, określone w § 1, na terenie m. st. Warszawy tracą ważność z dniem 31 lipca 1952 r.
Przewożenie pracowników ciężarowym taborem samochodowym zakładów pracy na terenie m. st. Warszawy po dniu 31 lipca 1952 r. może się odbywać tylko na podstawie nowych zezwoleń, wydanych w trybie § 1 lub § 2 niniejszego zarządzenia.
Zakłady pracy na terenie m. st. Warszawy, które pragną ubiegać się o zezwolenie na przewóz swych pracowników do pracy i ewentualnie z pracy własnym taborem ciężarowym po dniu 31 lipca 1952 r., obowiązane są w terminie do dnia 10 lipca 1952 r. zgłosić pisemne wnioski do Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy (Wydział Komunikacji Drogowej), a w przypadkach określonych w § 2 - do Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego.
Opłatę za przewóz do pracy i z pracy na terenie m. st. Warszawy ustala się w wysokości zł 10,50 od osoby; opłatę za przewóz jedynie do pracy ustala się w wysokości zł 5,50 w stosunku miesięcznym.
Kontrola wykonania niniejszego zarządzenia należy do Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy, Prezydium Rady Ministrów (inspektorzy - samochodowi P. R. M.) oraz Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego.
Traci moc okólnik Nr 17 Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 1949 r. w sprawie likwidacji przewozów pracowników własnym taborem.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.