Przepisy o otwieraniu i zamykaniu kolejowych przystanków osobowych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-74.1191

Akt utracił moc

Wersja od: 3 maja 1956 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI

z dnia 7 lipca 1952 r.

w sprawie przepisów o otwieraniu i zamykaniu kolejowych przystanków osobowych.

Na podstawie § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1951 r. w sprawie zakresu działania władz naczelnych w dziedzinie komunikacji (Dz. U. z 1951 r. Nr 14, poz. 111 i z 1952 r. Nr 13, poz. 79) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zatwierdza się Przepisy o otwieraniu i zamykaniu kolejowych przystanków osobowych, stanowiące załącznik do niniejszego zarządzenia.

§ 2. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

§ 3. Traci moc zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 25 listopada 1937 r. w sprawie wydania przepisów o otwieraniu nowych lub zamykaniu istniejących przystanków osobowych (Dz. Urz. M. K. Nr 62, poz. 526).

ZAŁĄCZNIK 

PRZEPISY O OTWIERANIU I ZAMYKANIU KOLEJOWYCH PRZYSTANKÓW OSOBOWYCH

§ 1.

1. 1 Przepisy niniejsze mają zastosowanie przy otwieraniu nowych i zamykaniu istniejących przystanków osobowych na kolejach normalnotorowych oraz na kolejach dojazdowych użytku publicznego.

2. Przeniesienie przystanku osobowego na nowe miejsce należy traktować jak budowę nowego przystanku.

3. Przystanki osobowe są nazywane w dalszym ciągu krótko przystankami.

§  2.

1. Przy budowie i odbudowie przystanków należy stosować podane w ust. 2-8 warunki techniczne.

2. 2 Przystanki mogą być urządzane na pochyleniach nie większych niż 5‰ na kolejach znaczenia ogólnego i 7‰ na kolejach znaczenia miejscowego oraz 10‰ na kolejach dojazdowych. Jeżeli z powodu warunków miejscowych urządzenie przystanku na pochyleniu do 10‰ na kolejach dojazdowych okaże się niemożliwe, przystanek może być w drodze wyjątku urządzony na pochyleniu nie większym niż 15‰ pod warunkiem, że przeprowadzone próby zatrzymywania i ruszania kursujących pociągów w miejscu projektowanego przystanku dały wynik pomyślny.

3. Należy unikać urządzania przystanków w miejscach załomu profilu podłużnego linii kolejowej.

4. 3 Odległość nowego przystanku od sąsiednich stacji lub istniejących przystanków danego szlaku powinna być nie mniejsza niż 3 km a na kolejach dojazdowych 2 km.

5. 4 Na liniach dwutorowych, w razie urządzenia na przystanku peronów zewnętrznych, niezależnie od wzajemnego ich układu (na przeciwległe, rozsunięte itp.), należy ustawić na międzytorzu siatkę ochronną lub barierę wysokości co najmniej 1,50 m, aby uniemożliwić podróżnym wysiadanie z pociągów na międzytorze. Dla ustawienia siatki szerokość między osiami torów powinna wynosić co najmniej 4,50, a dla kolei dojazdowych: 4,050 m przy szerokości toru 1000 mm, 3,750 m przy szerokości toru 785 mm, 3,350 m przy szerokości toru 750 mm i 3,850 m przy szerokości toru 600 mm. W przypadku gdy perony są urządzone na nasypie wyższym niż 1 m, od strony stoku nasypu powinna być ustawiona siatka lub bariera ochronna.

6. 5 Projekty przystanków powinny być opracowane zgodnie z przepisami projektowania i budowy kolei normalnotorowych użytku publicznego Nr D-16 i z przepisami projektowania stacji na kolejach normalnotorowych użytku publicznego Nr D-18, a na kolejach dojazdowych zgodnie z normatywem technicznym projektowania kolei wąskotorowych o szerokości toru 750 mm Nr W 16 i przepisami budowy i eksploatacji kolei wąskotorowych Nr W 1 w odniesieniu do szerokości toru 1000 mm, 785 mm i 600 mm i powinny zawierać:

1) plan sytuacyjny projektowanego przystanku w podziałce 1:1000 lub 1:2000, z oznaczeniem projektowanych torów, urządzeń kolejowych i budowli;

2) profil podłużny odcinka danego szlaku, pomiędzy sąsiednimi stacjami, w podziałce poziomej 1:10.000 i pionowej 1:1000 lub mniejszej;

3) kilka charakterystycznych przekrojów terenu przystanku;

4) projekty budynków w podziałce 1:100 (rzut przyziemia, przekroje poprzeczne i 4 elewacje);

5) kosztorys budowy przystanku wraz z analizą cen.

7. 6 W projekcie przystanku należy przewidzieć wszystkie potrzebne urządzenia, jak: poczekalnię dla podróżnych, kasę sprzedaży biletów, pomieszczenia dla kasjera, odpowiednie urządzenia do ogrzewania tych pomieszczeń w porze zimowej, perony, ogrodzenia, ustępy o dwóch siedzeniach i z jamą betonową, tablice ostrzegawcze i z nazwą przystanku, oświetlenie peronów i tablice z nazwą przystanku, wskaźniki W 5, oznaczające miejsce zatrzymania się czoła pociągu, wskaźniki W 17, sygnalizujące przystanek oraz potrzebny inwentarz.

8. W uzasadnionych przypadkach można zamiast poczekalni wybudować wiatę. Wielkość poczekalni i wiaty zależna jest od przewidywanego skupienia podróżnych.

§  3.

1. Do obsługi przystanków wymagających wprowadzenia w pełnym zakresie odprawy podróżnych należy przydzielić kasjerów biletowych; na przystankach o słabszej frekwencji i o ograniczonym zakresie odprawy podróżnych wskazane jest zatrudnić jako sprzedawców biletów dróżników przejazdowych, nie wykorzystanych w pełni przy swoich czynnościach zasadniczych. Na przystankach o ograniczonym zakresie odprawy podróżnych można również zatrudnić członków rodzin dróżników przejazdowych albo też członków rodzin innych pracowników kolejowych lub emerytów odpowiednio przeszkolonych i przeegzaminowanych, z którymi należy zawrzeć umowę o pracę w myśl zarządzenia b. Dyrektora Generalnego Kolei Państwowych z dnia 13 października 1949 r. nr K.P. III/2-2/49 wraz ze zmianami zawartymi w zarządzeniu Ministerstwa Kolei z dnia 19 października 1951 r. nr KOP 4a/02/222/51. Nie wolno otwierać przystanków bez obsługi podróżnych przez kasjerów czy sprzedawców biletów.

2. Dla wygody publiczności na przystankach może się odbywać odprawa bagażu na warunkach odprawy w pociągu, za opłatą na stacji przeznaczenia.

§  4.

1. Inwestycje, związane z otwarciem przystanków będących obiektem powszechnego użytkowania, powinny być ujęte w planach inwestycyjnych Ministerstwa Kolei. Inwestycje te powinny być zgłaszane przy sporządzeniu rocznych planów inwestycyjnych w terminie i w formie określonej w obowiązującej instrukcji inwestycyjnej.

2. Wnioski dyrekcji okręgowej kolei państwowych o budowę przystanku powinny być oparte na badaniu technicznym i ekonomicznym oraz na opinii wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego, stwierdzającej konieczność budowy przystanku osobowego.

3. Przy badaniu technicznym należy brać pod uwagę:

1) warunki techniczne projektowania budowy przystanków;

2) przelotność linii kolejowych;

3) ilość pociągów mających się zatrzymywać na przystanku - z uwzględnieniem tylko koniecznej potrzeby (np. dojazdy pracowników, młodzieży szkolnej itp.);

4) zwiększenie czasu jazdy pociągów.

4. Przy badaniach ekonomicznych należy brać pod uwagę:

1) odległość projektowanego przystanku od sąsiednich stacji lub przystanków;

2) zaludnienie okręgu, ciążącego do projektowanego przystanku, gęstość zaludnienia na km²; miasta, miasteczka i inne osiedla w tym okręgu położone; zakłady przemysłowe i fabryki (rodzaj i rozmiar rocznej produkcji);

3) wystąpienia pisemne o otwarcie przystanku;

4) położenie i rodzaj dróg kołowych, prowadzących od projektowanego przystanku do sąsiednich stacji i większych osiedli;

5) przewidywaną ilość podróżnych i bagażu na projektowanym przystanku, przeciętnie dziennie oraz w ciągu roku kalendarzowego;

6) przewidywane koszty budowy i utrzymania (osobowe i rzeczowe) projektowanego przystanku;

7) przewidywaną rentowność przystanku.

5. Przy obliczaniu rentowności projektowanego przystanku należy uwzględniać dochód brutto, tj. ogólną sumę, którą będzie można uzyskać ze sprzedaży biletów podróżnym, wyjeżdżającym z tego przystanku. Do rozchodów należy zaliczać wydatki osobowe i rzeczowe na obsługę i utrzymanie przystanku, a mianowicie: utrzymanie personelu obsługującego przystanek, koszty opału, oświetlenia, naprawy i utrzymania w czystości przystanku oraz rozchody związane z zatrzymywaniem się i ruszaniem pociągów na tym przystanku.

6. Wnioski o otwarcie nowych przystanków, napływające w okresie realizacji planu inwestycyjnego danego roku, mogą być przyjęte do planu inwestycyjnego na rok następny dopiero po przeprowadzeniu badań technicznych i ekonomicznych z wynikiem pozytywnym i po uzgodnieniu przez wojewódzką komisję planowania gospodarczego.

7. Roboty związane z uruchomieniem przystanku wykonywa właściwa dyrekcja okręgowa kolei państwowych.

8. Otwarcie przystanku może nastąpić dopiero po komisyjnym zbadaniu i odebraniu wykonanych robót.

9. Koszty utrzymania nowootwieranych przystanków ponoszą Polskie Koleje Państwowe.

§  5.

1. Zatwierdzanie projektów przystanków dokonuje się w trybie ustalonym do zatwierdzania dokumentacji technicznej.

2. 7 Decyzja co do ustalenia nazwy przystanku należy do Ministerstwa Kolei. Wnioski w tej sprawie przedstawia dyrekcja okręgowa kolei państwowych Ministerstwu Kolei (Centralny Zarząd Przewozów bądź Centralny Zarząd Kolei Dojazdowych).

§ 6. Decyzja co do zamknięcia przystanku o słabej frekwencji należy do kompetencji dyrektora okręgu kolei państwowych po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego.

§ 7. 8

1. Dyrekcje okręgowe kolei państwowych powinny nadsyłać do Ministerstwa Kolei (Centralny Zarząd Przewozów bądź Centralny Zarząd Kolei Dojazdowych) zawiadomienia o otwarciu lub zamknięciu przystanku przynajmniej na dwa miesiące przed terminem otwarcia lub zamknięcia w celu ogłoszenia we właściwym czasie zmian w spisie stacji i wykazie odległości taryfowych.

2. Zawiadomienia te powinny powołanie podstawy otwarcia przystanku i zawierać dane o terminie otwarcia bądź zamknięcia przystanku, o zakresie czynności ekspedycyjnych przystanku oraz wykaz odległości taryfowych.

¹ Załącznik § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

² Załącznik § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

³ Załącznik § 2 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

⁴ Załącznik § 2 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

⁵ Załącznik § 2 ust. 6 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

⁶ Załącznik § 2 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

⁷ Załącznik § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.

⁸ § 7 zmieniony przez § 1 pkt 7 i 8 zarządzenia z dnia 12 kwietnia 1956 r. (M.P.56.35.425) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 maja 1956 r.