Przekazywanie, nabywanie i czasowe zajmowanie terenów zabudowanych oraz gruntów rolnych i leśnych pod budowę i rozbudowę obiektów inwestycyjnych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-27.381

Akt utracił moc

Wersja od: 31 marca 1952 r.

OKÓLNIK Nr 61

PREZESA RADY MINISTRÓW I PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

z dnia 24 marca 1952 r.

w sprawie przekazywania, nabywania i czasowego zajmowania terenów zabudowanych oraz gruntów rolnych i leśnych pod budowę i rozbudowę obiektów inwestycyjnych.

Przy projektowaniu i lokalizowaniu obiektów inwestycyjnych zostało w wielu przypadkach stwierdzone, że inwestorzy niższych szczebli występują z wnioskami o zmianę sposobu użytkowania terenów zabudowanych, gruntów rolnych wysokiej klasy albo też zbyt dużych powierzchni użytków rolnych lub lasów, co w rezultacie powoduje podrożenie kosztu inwestycji, zmniejszenie areału upraw rolnych, a więc i produkcji rolnej lub szkodliwe wylesienia znacznych powierzchni leśnych.

W związku z powyższym poleca się, co następuje:

1. Inwestorzy centralni i naczelni dopilnują, aby inwestorzy niższych szczebli:

a) zajmowali pod zabudowę tereny zabudowane oraz grunty rolne wysokiej klasy tylko w tych przypadkach, kiedy inwestycja nie może być zlokalizowana w innym miejscu, starając się wykorzystać przede wszystkim nieużytki i grunty o słabszych glebach i unikając niszczenia kultur specjalnych lub upraw i gospodarstw o wysokiej kulturze rolnej,

b) zajmowali pod zabudowę tylko taką powierzchnię terenów zabudowanych i gruntów, jaka jest rzeczywiście niezbędna dla potrzeb realizacji Planu 6-letniego, zgodnie z obowiązującymi przepisami i wymaganiami technicznymi,

c) nie dopuszczali do przedwczesnego wyłączania z użytkowania terenów zarezerwowanych do dalszej rozbudowy obiektów.

2. Wojewódzkie komisje planowania gospodarczego obowiązane są kierować się przy zatwierdzaniu lokalizacji szczegółowej obiektów wytycznymi zawartymi w ust. 1, analizować krytycznie zgłaszane przez inwestorów zapotrzebowania terenów oraz wyrażać zgodę na przyznanie pod zabudowę działek wyłącznie w granicach uzasadnionych potrzeb. Zatwierdzenie lokalizacji szczegółowej powinno być poprzedzone oględzinami zapotrzebowanego terenu.

3. Prezydia wojewódzkich rad narodowych, przy wydawaniu opinii przewidzianych w art. 5 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. R. P. z 1952 r. Nr 4, poz. 31), obowiązane są uwzględniać ochronę terenów zabudowanych, gruntów rolnych wysokiej klasy oraz lasów - zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, a w wydawanych opiniach zamieszczać stwierdzenie, że wybór terenów objętych opinią nie narusza wspomnianych zasad.

4. Zobowiązuje się komisje ocen projektów inwestycyjnych (KOPI) wszystkich szczebli do kontrolowania czy lokalizacja obiektów inwestycyjnych, których projekty podlegają rozpatrywaniu i ocenie KOPI, dokonana została wg zasad ustalonych w niniejszym okólniku i do stwierdzania tego w protokole oceny.