Przekazanie wydziałom prezydiów wojewódzkich rad narodowych uprawnień do ustalania cen oraz tryb i zasady zatwierdzania kalkulacji cen.

Monitor Polski

M.P.1951.A-32.399

Akt utracił moc

Wersja od: 23 kwietnia 1951 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA CENTRALNEGO URZĘDU DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI

z dnia 31 marca 1951 r.

w sprawie przekazania wydziałom prezydiów wojewódzkich rad narodowych uprawnień do ustalania cen oraz w sprawie trybu i zasad zatwierdzania kalkulacji cen.

Na podstawie §§ 4 i 5 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 18 stycznia 1951 r. w sprawie ustalania cen przy udzielaniu zamówień osobom nie wymienionym w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie dostaw, robót i usług na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz niektórych kategorii osób prawnych (Monitor Polski Nr A-11, poz. 164) zarządza się, co następuje:

§ 1. Uprawnienia Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości w zakresie ustalania cen opartych na kalkulacji, określone w § 3 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 18 stycznia 1951 r. (Monitor Polski Nr A-11, poz. 164), przekazuje się w przypadkach, gdy ogólna wartość zamówienia według cen kalkulacyjnych dostawcy nie przekracza kwoty 90.000 zł, a cena jednostkowa wytworu kwoty 900 zł, wydziałom przemysłu bądź wydziałom (oddziałom) przemysłu materiałów budowlanych prezydiów wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi).

§ 2. Właściwość miejscową władz terenowych, uprawnionych do zatwierdzania cen, określa się według siedziby wytwórcy.

§  3.

1. Ustalenie ceny następuje na wniosek zamawiającego.

2. W przypadku, gdy zamówienie udzielone zostaje za pośrednictwem central spółdzielczo-państwowych, central spółdzielni, związków spółdzielni, spółdzielczych organizacji zbytu lub central prywatnego przemysłu - do złożenia wniosku uprawnione są te organy.

§ 4. We wniosku o ustalenie ceny należy wskazać strony zawierające umowę, numer i datę zamówienia, wartość ogólną zamówienia i cenę jednostkową, przedmiot zamówienia (rodzaj, ilość, jednostkę miary), miejsce, termin i sposób wykonania zamówienia oraz dołączyć opracowaną przez wytwórcę kartę kalkulacyjną, zawierającą zestawienie kosztów materiałów, robocizny, kosztów specjalnych wytworzenia, narzutu ogólnych kosztów zakładowych, zysku, podatku obrotowego i specjalnych kosztów zbytu według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do niniejszego zarządzenia. Oprócz karty kalkulacyjnej należy wypełnić i dołączyć do karty arkusze dodatkowe, zawierające obliczenie poszczególnych elementów kalkulacji według wzorów, stanowiących załączniki nr 2-5 do niniejszego zarządzenia.

§ 5. Władza, powołana do zatwierdzania ceny, powinna dokonać szczegółowej analizy kalkulacji, przy czym ma ona prawo żądać od wytwórcy i zamawiającego wyjaśnień i uzupełnień oraz zasięgać opinii rzeczoznawców lub opiniodawczych komisji kalkulacyjnych, których tryb powoływania, organizację, zasady działania oraz pokrywania wydatków określą odrębne przepisy.

§  6.

1. Decyzja o ustaleniu ceny powinna powoływać się na dane zawarte we wniosku (§ 4) i wskazywać przyjęty koszt wytworzenia, marżę zysku, specjalne koszty zbytu, podatek obrotowy oraz cenę zbytu.

2. Odpisy decyzji przesyła się zamawiającemu i wytwórcy oraz w przypadkach określonych w § 3 ust. 2 - organom tam wymienionym.

§ 7. Władze terenowe, uprawnione do ustalania cen, obowiązane są odpisy decyzji przesyłać Centralnemu Urzędowi Drobnej Wytwórczości oraz prowadzić ewidencję ustalonych cen, zawierającą wskazanie przedmiotu dostawy, nazwiska lub firmy wytwórcy, ceny jednostkowej oraz liczby i daty decyzji.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1.

Karta kalkulacyjna

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 2.

Obliczenie procentu narzutu kosztów ogólnych.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 3.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 4.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 5.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

OBJAŚNIENIA DLA WYPEŁNIAJĄCYCH KARTĘ KALKULACYJNĄ I ARKUSZE DODATKOWE

Wzór K-3 - służy do wskazania danych ogólnych dotyczących zamówienia i stanowi zestawienie danych wyprowadzonych na podstawie arkuszy dodatkowych KO-3, Krn-3, Kr-3, Ks-3. W pozycji "Zestawienie kalkulacyjne dla .......... sztuk" należy wymienić ilość jednostek, przyjętą za podstawę kalkulacji. Tę samą ilość należy przyjąć do obliczeń poszczególnych grup kosztowych w załącznikach. Arkusz zestawieniowy powinien być zaopatrzony w datę sporządzenia oraz pieczęć i podpis firmy.

Poz. 7. Narzut kosztów administracyjnych - obejmuje określone procentowo świadczenia na rzecz jednostek organizacyjnych sprawujących nadzór o charakterze administracyjnym nad danym przedsiębiorstwem (związki branżowe, centrale).

Poz. 9. Zysk podaje się w wysokości planowanej.

Poz. 10. Podatek obrotowy należy podać w wysokości obowiązującej od przedmiotu kalkulacji.

Poz. 11. Specjalne koszty zbytu - należy tu wymienić obowiązujące narzuty na rzecz organów zbytu obliczone od kosztu wytworzenia, np. na centrale prywatnego przemysłu.

Poz. 12 i 13. Należy tu wskazać inne nie wymienione wyżej koszty zbytu. Do sumy robocizny produkcyjnej ("R" poz. 25) zalicza się również wynagrodzenia pracowników choćby częściowo zatrudnionych przy produkcji.

Wzór KO-3 - służy do obliczenia procentu narzutu kosztów ogólnych. Za okres obliczeniowy należy przyjąć co najmniej miniony kwartał kalendarzowy. Do kolumny "A" wpisuje się sumy wliczone do narzutu kosztów ogólnych. Do kolumny "B" - sumy eliminowane z obliczenia narzutu, pomimo że figurują one na odnośnych kontach ksiąg handlowych. Eliminować z narzutu należy te rodzaje kosztów, które wyliczono bezpośrednio w arkuszu "Km" lub "Ks". (Np. jeżeli w ark. "Ks" wyliczono koszt wykonania lub zakupu specjalnego wykrojnika - to wszystkie wydatki na zakup lub wykonanie specjalnych przyrządów, księgowane w okresie obliczeniowym, powinny być z narzutu usunięte i wykazane w kolumnie "B").

Obliczony w ark. "KO" procent narzutu wpisuje się w arkuszu zestawieniowym i po przemnożeniu go przez wyliczoną robociznę produkcyjną otrzymuje się przypadającą na kalkulowany przedmiot (serię, zamówienie) kwotę z tytułu kosztów ogólnych.

Wzór Km-3 - służy do obliczenia kosztów materiałowych, tj. materiałów podstawowych oraz robocizny obcej, które wyliczyć należy osobno. Do materiałów podstawowych zalicza się materiały, które wchodzą w skład wyrobu, stanowią jego istotę lub też są z wyrobem nierozłącznie związane. Wchodzą tu w rachubę zarówno surowce, półfabrykaty jak i gotowe części nabyte oraz opakowanie wewnętrzne. Z podanego kosztu materiałów powinien być obliczony odpad wartościowy, który może być zużyty do innej produkcji.

Przez "robociznę obcą" należy rozumieć czynności obróbkowe (np. hartowanie), wykonane w toku produkcji w innym zakładzie.

Wzór Kr-3 - służy do obliczenia robocizny produkcyjnej, którą podaje się według chronologicznej kolejności operacji.

Wzór Ks-3 - służy do obliczenia specjalnych kosztów wytwarzania, tj. kosztów obciążających produkcję wyłącznie danego przedmiotu (serii, zamówienia), o ile wymaga tego ścisłość rozliczenia kosztów na poszczególna wyroby. W innym przypadku mogą być one traktowane jak koszty ogólne i wejść do kalkulacji jako rodzaj kosztu we wspólnym z kosztami ogólnymi narzucie (tj. we wzorze KO-3).