Przekazanie uprawnień do wykonywania nadzoru i kontroli nad użytkowaniem energii elektrycznej i cieplnej oraz przekazanie uprawnień do orzekania o karach.

Monitor Polski

M.P.1959.20.90

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA GÓRNICTWA I ENERGETYKI
z dnia 24 lutego 1959 r.
w sprawie przekazania uprawnień do wykonywania nadzoru i kontroli nad użytkowaniem energii elektrycznej i cieplnej oraz przekazania uprawnień do orzekania o karach.

Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 7 ust. 3 dekretu z dnia 28 stycznia 1953 r. o zabezpieczeniu racjonalnego i oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i cieplnej (Dz. U. Nr 9, poz. 26) zarządza się, co następuje:
Upoważnia się dyrektorów i naczelnych inżynierów zakładów energetycznych okręgów oraz imiennie upoważnionych przez dyrektorów tych zakładów pracowników zakładów energetycznych okręgów do wykonywania nadzoru i kontroli w zakresie racjonalnego, bezpiecznego i oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i cieplnej oraz stosowania środków zmierzających do tego celu.
1.
Upoważnia się dyrektorów i naczelnych inżynierów zakładów energetycznych okręgów oraz kierowników i głównych inżynierów zakładów energetycznych prowadzonych przez zakłady energetyczne okręgów, do wymierzania kar pieniężnych jednostkom gospodarki uspołecznionej w trybie określonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 maja 1953 r. w sprawie określenia pracowniczych stanowisk kierowniczych i osób odpowiedzialnych za użytkowanie energii elektrycznej i cieplnej oraz w sprawie trybu postępowania przy wymierzaniu i ściąganiu kar (Dz. U. Nr 30, poz. 114) za:
1)
nieuzasadnione przekroczenie norm lub wskaźników jednostkowego zużycia energii elektrycznej i cieplnej ponad ustalone dla nich wielkości,
2)
trwające ponad godzinę przekroczenia poboru mocy podczas godzin szczytowych,
3)
niepodporządkowanie się operatywnym zarządzeniom dyspozytora mocy w zakresie regulowania przebiegu poboru energii elektrycznej czynnej i biernej,
4)
niepodejmowanie środków zmierzających do uregulowania dobowego poboru mocy i energii elektrycznej czynnej i biernej,
5)
nieprowadzenie i nieprzesyłanie w terminie do zakładów energetycznych obowiązującej sprawozdawczości z wykorzystania limitów mocy i energii elektrycznej,
6)
nieprzestrzeganie lub naruszenie obowiązujących przepisów w zakresie budowy, eksploatacji i bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych i cieplnych,
7)
niewykonanie zaleceń inspekcyjnych dotyczących racjonalnego, bezpiecznego i oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i cieplnej, poprawienia stanu technicznego urządzeń elektrycznych i cieplnych oraz usunięcia przyczyn mogących spowodować awarie lub inne niebezpieczeństwa,
8)
uszkodzenie przyrządów mierniczych służących do rozrachunku za dostawę energii elektrycznej lub cieplnej bądź uszkodzenie plomb założonych na przyrządy miernicze,
9)
samowolne powiększenie mocy transformatorów lub podłączenie nowych urządzeń odbiorczych bez zezwolenia zakładu energetycznego,
10)
niedopuszczenie do urządzeń elektrycznych lub cieplnych i przyrządów pomiarowych przedstawicieli Państwowej Inspekcji Energetycznej oraz upoważnionych do inspekcji pracowników jednostek energetycznych.
2.
Zakładom górniczym mogą być wymierzane kary za przekroczenia wymienione w ust. 1 pkt 1-5, 8 i 10 oraz za:
1)
niewykonanie zaleceń inspekcyjnych dotyczących racjonalnego użytkowania energii elektrycznej i cieplnej,
2)
samowolne powiększenie mocy transformatorów w głównych stacjach zasilających,
3)
samowolną zmianę zabezpieczeń linii zasilających.
3.
Przepisy ust. 2 nie naruszają uprawnień organów administracji górniczej wynikających z przepisów prawa górniczego.
Upoważnia się dyrektorów i naczelnych inżynierów zakładów energetycznych okręgów oraz kierowników i głównych inżynierów zakładów energetycznych prowadzonych przez zakłady energetyczne okręgów do wymierzania kar pieniężnych w trybie określonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 maja 1953 r. w sprawie określenia pracowniczych stanowisk kierowniczych i osób odpowiedzialnych za użytkowanie energii elektrycznej i cieplnej oraz w sprawie trybu postępowania przy wymierzaniu i ściąganiu kar (Dz. U. Nr 30, poz. 114) osobom odpowiedzialnym w rozumieniu tego rozporządzenia za:
1)
trwające ponad godzinę przekroczenie poboru mocy podczas godzin szczytowych,
2)
niepodporządkowanie się operatywnym zarządzeniom dyspozytora mocy w zakresie regulowania przebiegu poboru energii elektrycznej i cieplnej,
3)
niepodejmowanie środków zmierzających do uregulowania dobowego poboru mocy i energii elektrycznej oraz cieplnej zgodnie z ustalonym programem,
4)
nieprzestrzeganie lub naruszenie obowiązujących przepisów w zakresie budowy, eksploatacji i bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych i cieplnych.
Upoważnia się:
1)
dyrektorów zakładów energetycznych okręgów do rozpatrywania odwołań od orzeczeń w sprawach kar pieniężnych wydawanych przez kierowników i głównych inżynierów zakładów energetycznych prowadzonych przez zakłady energetyczne okręgów,
2)
dyrektora Zjednoczenia Energetyki do rozpatrywania odwołań od orzeczeń w sprawach kar pieniężnych wydawanych przez dyrektorów i naczelnych inżynierów zakładów energetycznych okręgów.
Traci moc zarządzenie Ministra Energetyki z dnia 5 września 1956 r. w sprawie przekazania uprawnień do wykonywania czynności nadzoru i kontroli nad użytkowaniem energii elektrycznej i cieplnej oraz przekazania uprawnień do orzekania o karach (Monitor Polski z 1956 r. Nr 76, poz. 889 i z 1958 r. Nr 24, poz. 140).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1959 r.