Przejście przedsiębiorstwa na własność Państwa.

Monitor Polski

M.P.1951.A-99.1461

Akt indywidualny
Wersja od: 10 grudnia 1951 r.

ORZECZENIE NR 1
MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ
z dnia 27 października 1951 r.
w sprawie przejścia przedsiębiorstwa na własność Państwa.

Na podstawie art. 2 ust. 3 i 7, art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17), art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. R. P. Nr 14, poz. 130) oraz § 65 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa (Dz. U. R. P. Nr 16, poz. 62), zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 maja 1949 r. (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 212),
orzeka się:

Na własność Państwa przechodzi przedsiębiorstwo pod firmą Hindenburger Wohnungsbau G.m.b.H. in Hindenburg (Zabrska Spółka Budowy Mieszkań Sp. z ogr. odp. w Zabrzu). Przedsiębiorstwo to zostało umieszczone w wykazie przedsiębiorstw Nr 44 ogłoszonym w Śląskim Dzienniku Wojewódzkim Nr 4 z dnia 15 lutego 1950 r. pod poz. 46 na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Głównej Komisji do Spraw Upaństwowienia Przedsiębiorstw z dnia 26 stycznia 1950 r. i co do przedsiębiorstwa tego nie zostały zgłoszone prawa lub zarzuty w terminie określonym w § 28 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. wraz z późniejszymi zmianami. Wymienione przedsiębiorstwo podlegało przejęciu na własność gminy miasta Zabrza, jednak z uwagi na art. 32 ust. 2 powołanej ustawy z dnia 20 marca 1950 r. przechodzi na własność Państwa bez odszkodowania w całości wraz z nieruchomym i ruchomym majątkiem oraz wszelkimi prawami wolne od obciążeń i zobowiązań z wyjątkiem zobowiązań o charakterze publiczno-prawnym, zobowiązań na rzecz polskich osób prawnych prawa publicznego, zobowiązań na rzecz osób prawnych stanowiących własność polskich osób prawnych prawa publicznego, służebności gruntowych oraz zobowiązań mających swe źródło w stosunku najmu pracy lub odpowiedzialności za czyny niedozwolone.

Nie mają znaczenia prawnego niedokładności w określeniu nazwy lub przedmiotu przedsiębiorstwa, jeżeli z orzeczenia wynika, o jakie przedsiębiorstwo chodzi.

Orzeczenie to jest ostateczne i prawomocne.