Przejście przedsiębiorstw na własność Państwa.

Monitor Polski

M.P.1950.A-12.130

Akt indywidualny

Wersja od: 31 stycznia 1950 r.

ORZECZENIE NR 3

MINISTRA PRZEMYSŁU ROLNEGO I SPOŻYWCZEGO

z dnia 1 lipca 1949 r.

wydane w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego o przejściu przedsiębiorstw na własność Państwa.

Na podstawie art. 2 ust. 1 i 7 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) i § 65 ust. 1 pkt a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa (Dz. U. R. P. Nr 16, poz. 62) zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 maja 1949 r. (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 212) orzekam:

Na własność Państwa przechodzą przedsiębiorstwa:

Fabryka Tytoniu w m. Ostróda,

Fabryka Tytoniu w m. Nowowiejsk,

Fabryka Tytoniu w m. Orneta.

Przedsiębiorstwa te umieszczone zostały pod liczbami porządkowymi 124, 125 i 155 w wykazie przedsiębiorstw Nr XII ogłoszonym w Olsztyńskim Dzienniku Wojewódzkim z dnia 25.VIII.1947 r. Nr 13(27), poz. 127, na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji do Spraw Upaństwowienia Przedsiębiorstw z dnia 30 lipca 1947 r., i co do nich nie zostały zgłoszone prawa lub zarzuty w terminie określonym w §§ 28 i 32 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r.

Przedsiębiorstwa wymienione przechodzą na własność Państwa bez odszkodowania w całości wraz z nieruchomym i ruchomym majątkiem oraz wszelkimi prawami, wolne od obciążeń i zobowiązań. Zobowiązania o charakterze publicznoprawnym na rzecz polskich osób prawnych prawa publicznego, na rzecz osób prawnych stanowiących własność polskich osób prawnych prawa publicznego, służebności gruntowe oraz zobowiązania mające swe źródło w stosunku najmu pracy lub odpowiedzialności są czyny niedozwolone zachowują swą moc.

Nie mają znaczenia prawnego niedokładności w określeniu nazwy lub przedmiotu przedsiębiorstw, jeżeli z orzeczenia wynika, o jakie przedsiębiorstwa chodzi.

Orzeczenie to jest ostateczne i nie ulega zaskarżeniu do Najwyższego Trybunału Administracyjnego.