Przejęcie przedsiębiorstwa na własność Państwa.

Monitor Polski

M.P.1950.A-15.160

Akt indywidualny

Wersja od: 11 lutego 1950 r.

ORZECZENIE

MINISTRA BUDOWNICTWA

z dnia 29 grudnia 1949 r.

wydane w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa.

Na zasadzie art. 3 ust. 1 i 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17) i § 65 ust. 1 pkt c) oraz § 71 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa (Dz. U. R. P. Nr 16, poz. 62), zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 maja 1949 r. (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 212) orzeka się:

Na własność Państwa zostaje przejęte z dniem ogłoszenia niniejszego orzeczenia przedsiębiorstwo firmy: Wytwórnia Wyrobów Cementowych, Papy Dachowej "Kocent i Gożdziewicz" - Poznań, ul. Maltańska 2.

Przedsiębiorstwo to zamieszczone zostało w 19 wykazie (lp. 182), ogłoszonym w Poznańskim Dzienniku Wojewódzkim Nr 8 poz. 93 z dnia 12 marca 1947 r. na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji do Spraw Upaństwowienia Przedsiębiorstw w Poznaniu z dnia 25 lutego 1947 r. i co do przedsiębiorstwa tego po przeprowadzeniu postępowania, określonego w powołanym wyżej rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r., zapadło postanowienie Głównej Komisji do Spraw Upaństwowienia Przedsiębiorstw z dnia 12 października 1949 r. za Nr I.A.262/49 o przedstawieniu wniosku co do wydania orzeczenia o przejęciu tego przedsiębiorstwa na własność Państwa.

Przedsiębiorstwo, wymienione w orzeczeniu, podlega przejęciu na własność Państwa za odszkodowaniem w całości wraz z nieruchomym i ruchomym majątkiem i wszelkimi prawami, wolne od obciążeń i zobowiązań, za wyjątkiem zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, zobowiązań na rzecz polskich osób prawnych prawa publicznego, zobowiązań na rzecz osób prawnych, stanowiących własność polskich osób prawnych prawa publicznego, służebności gruntowych oraz zobowiązań mających swe źródło w stosunku najmu pracy lub odpowiedzialności za czyny niedozwolone.

Nie mają znaczenia prawnego niedokładności w określeniu nazwy lub przedmiotu przedsiębiorstwa, jeżeli z całości orzeczenia wynika, o jakie przedsiębiorstwo chodzi.

Orzeczenie to jest ostateczne i prawomocne.