Przejęcie na własność Państwa przedsiębiorstwa: Terpentyniarnia, osada Nurzec, pow. Bielsk Podlaski, Chaim Goldfeder.

Monitor Polski

M.P.1949.A-93.1119

Akt indywidualny

Wersja od: 2 grudnia 1949 r.

ORZECZENIE NR 21

MINISTRA LEŚNICTWA

z dnia 14 listopada 1949 r.

wydane w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstwa: Terpentyniarnia, osada Nurzec, pow. Bielsk Podlaski, Chaim Goldfeder.

Na zasadzie art. 3 ust. 1 lit. B i ust. 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 17 - wraz z późniejszymi zmianami) i § 65 ust. 1, oraz § 71 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa (Dz. U. R. P. Nr 16, poz. 62 - wraz z późniejszymi zmianami)

orzeka się:

na własność Państwa zostaje przejęte z dniem ogłoszenia niniejszego orzeczenia przedsiębiorstwo: Terpentyniarnia, osada Nurzec, pow. Bielsk Podlaski, Chaim Goldfeder.

Przedsiębiorstwo to zamieszczone zostało w wykazie przedsiębiorstw ogłoszonym w Białostockim Dzienniku Wojewódzkim z dnia 15.III. 1947 r. Nr 3, wykaz 6 (l. p. 14) na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji do Spraw Upaństwowienia Przedsiębiorstw w Białymstoku i co do przedsiębiorstwa tego nie zostały zgłoszone zarzuty w terminie określonym w wyżej cytowanym rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30.I. 1947 r.

Przedsiębiorstwo to podlega przejęciu na własność Państwa za odszkodowaniem w całości wraz z nieruchomym i ruchomym majątkiem i wszelkimi prawami, wolne od obciążeń i zobowiązań za wyjątkiem zobowiązań o charakterze publiczno-prawnym, zobowiązań na rzecz polskich osób prawnych prawa publicznego, zobowiązań na rzecz osób prawnych stanowiących własność polskich osób prawnych prawa publicznego, służebności gruntowych oraz zobowiązań mających swe źródło w stosunku najmu pracy lub odpowiedzialności za czyny niedozwolone.

Nie mają znaczenia prawnego niedokładności w określeniu nazwy lub przedmiotu przedsiębiorstwa, jeżeli z całości orzeczenia wynika o jakie przedsiębiorstwo chodzi.

Orzeczenie to jest ostateczne i nie ulega zaskarżeniu do Najwyższego Trybunału Administracyjnego.