Prowadzenie sprzedaży akwizycyjnej przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1959.42.193

Akt utracił moc

Wersja od: 4 maja 1963 r.

UCHWAŁA NR 152

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 kwietnia 1959 r.

w sprawie prowadzenia sprzedaży akwizycyjnej przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

W celu unormowania zasad i trybu sprzedaży akwizycyjnej Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Uspołecznione przedsiębiorstwa produkcyjne oraz handlowe w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach mogą prowadzić sprzedaż akwizycyjną, jako uzupełniającą formę sprzedaży, z zachowaniem przepisów normujących obrót towarowy.

2. Sprzedażą akwizycyjną w rozumieniu niniejszej uchwały jest sprzedaż dokonywana przez przedsiębiorstwo za pośrednictwem lub przy udziale przedstawiciela, zwanego dalej "akwizytorem".

§  2.

1. 1 W drodze akwizycji mogą być sprzedawane towary:

1) uspołecznionym jednostkom handlu detalicznego oraz konsumentom zbiorowym i indywidualnym,

2) w uzasadnionych przypadkach uspołecznionym zakładom produkcyjnym,

3) uspołecznionym jednostkom handlu hurtowego, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 2.

2. 2 Nie mogą być sprzedawane w drodze akwizycji jednostkom handlu hurtowego typu rynkowego i zaopatrzeniowego przez zakłady produkcyjne towary produkowane przez te zakłady i objęte planowymi dostawami z przemysłu do aparatu handlu typu rynkowego i zaopatrzeniowego; towary te nie mogą być sprzedawane jednostkom handlu hurtowego typu rynkowego i zaopatrzeniowego również wówczas, gdy dostawy tych towarów przekraczają rozmiary przewidziane planem dostaw

3. 3 Przedmiotem sprzedaży akwizycyjnej mogą być w zasadzie towary przeznaczone na zaopatrzenie rynku, a w razie konieczności również artykuły zaopatrzeniowe i inwestycyjne.

§ 3. Sprzedaż akwizycyjna może być prowadzona, gdy uzasadniona jest potrzebami gospodarczymi, a w szczególności:

1) w razie braku zamówień lub odmowy odbioru towaru ze strony przedsiębiorstw handlu uspołecznionego przy równoczesnym istnieniu możliwości sprzedaży tego rodzaju towaru na rynku;

2) w celu rozpowszechnienia sprzedaży nowo produkowanych artykułów, które nie przyjęły się jeszcze na rynku.

§ 4. Nie mogą być sprzedawane w drodze akwizycji:

1) artykuły centralnie rozdzielane oraz artykuły, których sprzedaż jest zrejonizowana na podstawie uchwały nr 95 Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1958 r. w sprawie zasad współpracy miedzy uspołecznionym handlem i przemysłem (Monitor Polski Nr 33, poz. 189); zakaz ten nie dotyczy towarów pozostałych po uwzględnieniu zamówień uprawnionych odbiorców;

2) artykuły, które nie pokrywają w pełni potrzeb rynku;

3) artykuły sprzedawane w specjalnym trybie.

§ 5. Decyzje o potrzebie wprowadzenia i zaniechania sprzedaży akwizycyjnej podejmują zainteresowani ministrowie i kierownicy urzędów centralnych ustalając jednocześnie grupy towarowe, które mogą być objęte akwizycją, oraz wytyczne, na podstawie których podległe jednostki gospodarki uspołecznionej ustalą szczegółową listę artykułów objętych sprzedażą akwizycyjną.

§  6.

1. Akwizytorem powinien być pracownik przedsiębiorstwa, z którym została zawarta odpowiednia umowa o sprzedaż akwizycyjną. Akwizytor w czasie trwania umowy nie może w zasadzie wykonywać innych czynności w tym przedsiębiorstwie.

2. Umowa o akwizycję może być ponadto zawarta z jednostką gospodarki uspołecznionej, której podstawowym zadaniem jest świadczenie usług w zakresie sprzedaży akwizycyjnej.

3. 4 W uzasadnionych przypadkach, szczególnie gdy zatrudnienie stałego akwizytora nie byłoby celowe, umowa o akwizycję może być zawarta z osobą fizyczną, jeżeli zatrudniona jest w instytucji lub przedsiębiorstwie uspołecznionym i wykonuje czynności akwizytora dodatkowo poza pracą zasadniczą, lub osobą pobierającą rentę z tytułu zaopatrzenia emerytalnego albo zaopatrzenia inwalidów wojennych i wojskowych. Zawarcie umowy o akwizycję z osobami fizycznymi zatrudnionymi w instytucji lub przedsiębiorstwie uspołecznionym może nastąpić na zasadzie uzgodnienia między organami centralnymi lub naczelnymi stron zawierających umowę.

4. 5 Przepis ust. 3 stosuje się również do umów o akwizycję zawieranych przez przedsiębiorstwa wymienione w ust. 2.

§  7.

1. Akwizytorzy, wymienieni w § 6 ust. 1 i 3, obowiązani są czynności swe wykonywać osobiście.

2. Akwizytorzy, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić działalność akwizycyjną na rzecz innego zleceniodawcy tylko za zgodą przedsiębiorstwa, które ich zatrudnia.

§ 8. Do obowiązków akwizytora w szczególności należy:

1) zbieranie zamówień w imieniu przedsiębiorstwa-zleceniodawcy na dostawę towarów;

2) zawieranie umów na dostawę towarów w imieniu i na rzecz przedsiębiorstwa-zleceniodawcy w granicach udzielonego pełnomocnictwa;

3) prowadzenie w przypadkach uzasadnionych i po obowiązujących cenach bezpośredniej sprzedaży połączonej z zainkasowaniem należności, za zabezpieczeniem przez akwizytora, o którym mowa w § 6 ust. 3, powierzonych do sprzedaży towarów lub ich równowartości;

4) przyjmowanie zawiadomień o wadach towarów, postawienie towaru do dyspozycji oraz innych podobnych oświadczeń, odnoszących się do wykonania umów;

5) informowanie odbiorców o właściwościach sprzedawanego towaru;

6) przekazywanie przedsiębiorstwu uwag i spostrzeżeń o potrzebach rynku.

§  9.

1. Wynagrodzenie akwizytora, będącego pracownikiem przedsiębiorstwa, składa się z części stałej, wynikającej z zaszeregowania pracownika zbytu lub sprzedaży, oraz z prowizji obliczanej od ogólnej wartości uregulowanych rachunków za towar sprzedany w wyniku jego działalności.

2. Prowizja może być ustalana do wysokości ¹/₄, a w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach do wysokości ¹/₂ marży hurtowej, pozostałej po uwzględnieniu różnic budżetowych.

3. W jednostkach gospodarki uspołecznionej o dwustopniowej strukturze organizacyjnej prowizję w granicach do ¹/₄ marży hurtowej ustala przedsiębiorstwo, a w granicach do ¹/₂ marży hurtowej zatwierdza centralny zarząd, zjednoczenie lub ich odpowiednik. W jednostkach gospodarki uspołecznionej o trzystopniowej strukturze organizacyjnej prowizję w granicach do ¹/₄ marży hurtowej zatwierdza jednostka nadrzędna nad jednostką prowadzącą sprzedaż akwizycyjną, a w granicach do ¹/₂ marży hurtowej centralny zarząd, zjednoczenie lub ich odpowiednik.

§  10.

1. Akwizytorzy, o których mowa w § 6 ust. 2 i 3, pobierają wynagrodzenie w formie prowizji obliczanej od ogólnej wartości zrealizowanych rachunków za towar, sprzedany w wyniku ich działalności.

2. Prowizja może być ustalana do wysokości ¹/₂, a w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach do wysokości ³/₄ marży hurtowej, pozostałej po uwzględnieniu różnic budżetowych.

3. W jednostkach gospodarki uspołecznionej o dwustopniowej strukturze organizacyjnej prowizję w granicach do ¹/₂ marży hurtowej ustala przedsiębiorstwo, a w granicach do ³/₄ marży hurtowej centralny zarząd, zjednoczenie lub ich odpowiednik. W jednostkach gospodarki uspołecznionej o trzystopniowej strukturze organizacyjnej prowizję w granicach do ¹/₂ marży hurtowej zatwierdza jednostka nadrzędna nad jednostką prowadzącą sprzedaż akwizycyjną, a w granicach do ³/₄ marży hurtowej centralny zarząd, zjednoczenie lub ich odpowiednik.

§ 11. Przy sprzedaży akwizycyjnej artykułów, dla których marża hurtowa nie jest ustalana, dla określenia wynagrodzenia akwizytora przyjmuje się marżę hurtową artykułów o zbliżonym przeznaczeniu i cenie.

§  12.

1. Wynagrodzenie stałe akwizytora w jednostkach handlu uspołecznionego wypłacane jest z funduszu płac. Wynagrodzenie prowizyjne akwizytorów, o których mowa w § 6 ust. 1 i 3, powinno znaleźć pokrycie w części funduszu przeznaczonego na dokonywanie przecen towarów w przedsiębiorstwie. O kwoty przewidziane na wynagrodzenie prowizyjne podwyższa się fundusz płac przed jego zarejestrowaniem na dany kwartał we właściwym oddziale Narodowego Banku Polskiego.

2. Wynagrodzenie stałe akwizytora w innych jednostkach gospodarki uspołecznionej wypłacane jest z funduszu płac. Wynagrodzenie prowizyjne akwizytorów, o których mowa w § 6 ust. 1 i 3, powinno znaleźć pokrycie w środkach obrotowych przedsiębiorstwa. O kwoty przewidziane na wynagrodzenia prowizyjne podwyższa się fundusz płac przed jego zarejestrowaniem na dany kwartał we właściwym oddziale Narodowego Banku Polskiego.

§ 13. Umowy zawarte z akwizytorami przed dniem wejścia w życie niniejszej uchwały powinny być dostosowane do jej przepisów bądź wypowiedziane.

§  14.

1. Zainteresowani ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych wydadzą przepisy regulujące szczegółowo tryb i zasady prowadzenia sprzedaży akwizycyjnej.

2. Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym wydanie analogicznych przepisów.

§ 15. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 153 z dnia 22 kwietnia 1963 r. (M.P.63.37.181) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 4 maja 1963 r.

² § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 153 z dnia 22 kwietnia 1963 r. (M.P.63.37.181) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 4 maja 1963 r.

³ § 2 ust. 3 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 uchwały nr 153 z dnia 22 kwietnia 1963 r. (M.P.63.37.181) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 4 maja 1963 r.

⁴ § 6 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały nr 153 z dnia 22 kwietnia 1963 r. (M.P.63.37.181) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 4 maja 1963 r.

⁵ § 6 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 4 uchwały nr 153 z dnia 22 kwietnia 1963 r. (M.P.63.37.181) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 4 maja 1963 r.