Prowadzenie przyzakładowego tuczu trzody chlewnej.

Monitor Polski

M.P.1986.7.52

Akt utracił moc

Wersja od: 17 marca 1986 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA, LEŚNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 30 stycznia 1986 r.

w sprawie prowadzenia przyzakładowego tuczu trzody chlewnej.

Na podstawie art. 3 ust. 1 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301, z 1956 r. Nr 54, poz. 244 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115), § 1 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 16 kwietnia 1954 r. w sprawie przekazania Ministrowi Skupu uprawnień do wydawania przepisów o gospodarowaniu zwierzętami rzeźnymi (Monitor Polski Nr A-37, poz. 509) oraz § 1 zarządzenia nr 65 Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1957 r. w sprawie przekazania uprawnień do wydawania przepisów o gospodarowaniu mięsem (Monitor Polski Nr 20, poz. 148) i w związku z § 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1985 r. w sprawie określenia kompetencji niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej zastrzeżonych w przepisach szczególnych dla organów zniesionych (Dz. U. Nr 63, poz. 334) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Przyzakładowy tucz trzody chlewnej mogą prowadzić państwowe, spółdzielcze i społeczne jednostki organizacyjne, zwane dalej "jednostkami", prowadzące stołówki, zakłady lub punkty gastronomiczne. Jednostki nie mogą zlecać prowadzenia tuczu innym jednostkom organizacyjnym lub osobom fizycznym.

2. Przyzakładowy tucz trzody chlewnej może być prowadzony wyłącznie w oparciu o odpadki pokarmowe i pasze z produkcji własnej oraz pasze ogólnodostępne.

3. O podjęciu tuczu trzody chlewnej jednostki są obowiązane zawiadomić wojewódzkiego lekarza weterynarii.

§  2.

1. Jednostki mogą zaopatrywać się w prosięta i warchlaki do tuczu z dowolnych źródeł.

2. Okres tuczu trzody chlewnej nie może być krótszy niż 3 miesiące.

3. Jeżeli ilość trzody chlewnej przekracza własne potrzeby jednostki, nadwyżki trzody powinny być sprzedane jednostkom gospodarki uspołecznionej uprawnionym do skupu trzody chlewnej. Jednostce sprzedającej nadwyżki trzody chlewnej przysługują uprawnienia przewidziane dla kontraktujących producentów będących jednostkami gospodarki uspołecznionej.

§  3.

1. Ubój trzody chlewnej z przyzakładowego tuczu może być dokonywany wyłącznie w rzeźniach przedsiębiorstw przemysłu mięsnego lub spółdzielni zgrupowanych w "Społem" Centralnym Związku Spółdzielni Spożywców i Centralnym Związku Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".

2. Państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej i rolnicze spółdzielnie produkcyjne mogą dokonywać uboje we własnych punktach uboju.

3. Jednostki są obowiązane prowadzić ewidencje mięsa, podrobów i tłuszczy, uzyskanych z uboju trzody chlewnej.

§  4.

1. Uzyskane mięso, podroby, tłuszcze oraz wyprodukowane z tych surowców przetwory jednostki przeznaczają na zaopatrzenie prowadzonych przez siebie stołówek, zakładów lub punktów gastronomicznych.

2. Nadwyżki mięsa, podrobów i tłuszczy powinny być sprzedane jednostkom wymienionym w § 3 ust. 1.

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.